Πολλοί βλέπουν τη σωτηρία της χώρας μας από τη σημερινή κρίση στον προσανατολισμό της στα αγγλοσαξονικά πρότυπα.Οσοι ασχολούμαστε με τις «ανθρωπιστικές σπουδές» είναι δύσκολο να συμφιλιωθούμε με την ιδέα (βλ.Αγγλία) ότι η Παιδεία ανήκει στην αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομικών και το μέλλον της είναι υπόθεση εκπροσώπων πετρελαϊκών και τραπεζικών οργανισμών.Πώς είναι δυνατόν το μέλλον της Παιδείας να σχεδιάζεται από εκπροσώπους «επιστήμης» της οποίας οι «προβλέψεις» διαψεύσθηκαν με τόσο κραυγαλέο τρόπο στην πρόσφατη κρίση; Ποιος νομιμοποιεί τους οικονομο-«λόγους» να αποφαίνονται για την «περιορισμένη χρησιμότητα» και να προτείνουν τον αργό θάνατο των «ανθρωπιστικών επιστημών»;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
