Από την Πέμπτη το βράδυ, όταν τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής οριστικά (παρά τη φημολογία για αλλαγές) αποφάσισε για ποιους πρώην υπουργούς θα προτείνει την περαιτέρω διερεύνηση ευθυνών τους για το σκάνδαλο της Siemens, ένα κύμα οργής, αλλά και υποκρισίας κατακλύζει τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, ιστότοπους, έντυπα κ.λ.π. Ακούγονται τερατώδεις θεωρίες συνωμοσίας για το ποιοι «άνωθεν» είτε κυβερνητικά, είτε κομματικά επιχείρησαν και κατάφεραν δήθεν την ολοκλήρωση ενός πολιτικού παζαριού με «θύματα» άσπιλους πολιτικούς, οι οποίοι ενεπλάκησαν, είτε με τυπικό, είτε με ουσιαστικό τρόπο σε διάφορες φάσεις του σκανδάλου. Παράλληλα η αδυναμία τιμωρίας των πραγματικών ενόχων υπέθαλψε ουσιαστικά αυτή την υποκρισία.
Όχι ότι δεν έγιναν λάθη στη διαδικασία διερεύνησης της υπόθεσης. Όχι ότι δικαστικοί λειτουργοί δεν εκλήθησαν από ανωτέρους τους να δώσουν «αίμα», να προφυλακίσουν ανθρώπους για το σκάνδαλο σε προεκλογικές περιόδους, όπως την Άνοιξη του 2009, προκειμένου παραμονές ευρωεκλογών κάποιοι πολιτικοί να εμφανιστούν ως αρχάγγελοι της κάθαρσης.
Αυτές τις ημέρες, η άγνοια, η υποκρισία, η έλλειψη γνώσης της δικογραφίας, οδηγεί σε ισοπέδωση της πραγματικότητας, σε εξίσωση εκείνων, που έκαναν τη δουλειά τους (οι σημερινοί τρεις ανακριτές δεν είναι ίδιοι με τον ελεγχόμενο και ποινικά πρώην ανακριτή) και τών άλλων, που λειτούργησαν με κοματικά και άλλα κριτήρια με θύμα το πολιτικό μας σύστημα. Ναι είναι ένοχο πολλές φορές, κυρίως για το θεσμικό πλαίσιο, που εκθέτει τους έντιμους πολιτικούς, που το ανέχονται, αλλά είναι συγχρόνως ακαταμάχητα μοναδικό και αναντικατάστατο…
Τι πραγματικά έγινε; Όσοι από εμάς παρακολούθησαν από την πρώτη στιγμή την εξέλιξη (είτε δικαστική είτε πολιτική ) της υπόθεσης, χωρίς να υπηρετούμε συμφέροντα, είτε εμμονές να γίνουμε «ρυθμιστές» της αποκαθήλωσης του δικομματισμού μπορούμε και δικαιούμεθα να καταγράψουμε την ιστορία, όπως τη ζήσαμε:
-Είναι γεγονός ότι η έρευνα του σκανδάλου παγκόσμια άρχισε από τη χώρα μας το 2005 με εντολή του τότε προισταμένου της Εισαγγελίας πρωτοδικών, Δημ. Παπαγγελόπουλου για την ανάθεση της σύμβασης για το σύστημα ασφαλείας C4I… Υποθέτουμε με βεβαιότητα ότι τα ευρήματα δεν θα ήταν τόσο σπουδαία αν στα τέλη της ίδιας χρονιάς η Ελβετική Δικαιοσύνη δεν αποκάλυπτε πακτωλό εκατομμυρίων ευρώ σε έναν εν ενεργεία τότε διευθυντή της Siemens Ελλάς, τον κ. Πρόδρομο Μαυρίδη, ο οποίος εκλήθη αμέσως να καταθέσει στην ελβετίδα Εισαγγελέα. Ακόμα και σήμερα είναι «παγωμένα» στην ελβετία 36 εκ. ευρώ σε λογαριασμούς του Π. Μαυρίδη.
-Είναι επίσης γεγονός ότι το ξεσκόνισμα της εταιρείας Siemens από τη γερμανική Δικαιοσύνη, οι έφοδοι της Εισαγγελίας στα άδυτα της εταιρείας αποκάλυψαν και την ελληνική πλευρά του σκανδάλου, παράλληλα με τον χρηματισμό αξιωματούχων και σε άλλες χώρες του κόσμου. Οι βασικοί ταμίες εκεί μίλησαν ως κατηγορούμενοι και «πλούτισαν» και την ελληνική δικογραφία. Πάντως οιΣίκατσεκ και Κουτσενρόιτερ (επικεφαλής του οικονομικού τομέα του τμήματος τηλεπικοινωνιών) με αλλεπάλληλες απολογίες τους κατήγγειλαν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για εκατομμύρια ευρώ, που στέλνονταν σε τράπεζες της Ελβετίας και τηςΑυστρίας με τελικούς αποδέκτες είτε αξιωματούχους της κάθε χώρας, είτε στελέχη του τοπικού τμήματος τηλεπικοινωνιών. Αργότερα μίλησαν και για βαλίτσες, για υπουργεία, που χρηματίζονταν χωρίς να λένε ονόματα.
Παράλληλα ανέφεραν ότι υπήρχε από παλιά συμφωνία για χορηγίες 2% σε πολιτικά κόμματα με χρήματα, που εμβάζονταν από τους ίδιους. Σε αυτό το κεφάλαιο έβαλαν στο κάδρο και τον τότε ισχυρό άνδρα της Siemens Ελλάς, Μιχάλη Χριστοφοράκο, ο οποίος εκλήθη να καταθέσει στον Εισαγγελέα, που του πήρε μια μάλλον αμήχανη κατάθεση εξηγήσεων. Οι καταθέσεις των γερμανών, τις οποίες πήραν πίσω στην επίσκεψη ελλήνων βουλευτών στο Μόναχο το 2010, έγιναν το βασικό κατηγορητήριο ενάντια στην απόλυτη αρχή του ελληνικού Δικαίου ότι «ένοχος ένοχον ου ποιεί». Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους και εδώ με επίκεντρο την «επιμελή» γραμματέα του επικεφαλής της Siemens Ελλάς, την κ. Αικ. Τσακάλου, η οποία είχε κρατήσει ακόμα και τα δώρα του προισταμένου της από το 1996. Φωτογραφίες του με πολιτικούς από τα δυο κόμματα άρχισαν να κυκλοφορούν σε δημοσιογραφικά γραφεία και η αποστολή καρτών ή δώρων πήρε μια μορφή ενοχής ή αμετάκλητης καταδίκης, όσων είχαν πλησιάσει το γραφείο του μάνατζερ. Αντί κάποιοι να ερευνούν την πορεία του χρήματος, αναλώνονταν στην έρευνα αρχείων δεξιώσεων, παρουσίασης μενού, ενώ είναι φανερό ότι κάποιοι δικαστές λειτούργησαν κατ΄ εντολήν πρωτοσέλιδων!
-Η δημοσιογραφική έρευνα έκανε και αποκαλύψεις: Για παράδειγμα από τη δημοσιοποίηση των λογαριασμών της Ελβετίας τρίτου προσώπου αποκαλύφθηκε η καταβολή από τον Ηλία Γεωργίου, άλλο στέλεχος της Siemens Ελλάς, σε κάποιον Roco, που γρήγορα ταυτοποιήθηκε με τον πρώην υπουργό Αν. Μαντέλη, ο οποίος υπέγραψε και την επίμαχη σύμβαση 8002 με τη Siemens. Επίσης ομολογήθηκε από τον Θ. Τσουκάτο ότι το ΠΑ.ΣΟ. Κ είχε δεχτεί χορηγία 1.000.000 γερμανικών μάρκων απευθείας από τη γερμανική εταιρεία, μέσω 7 επιχειρηματιών!
Η ευκαιρία για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης χάθηκε οριστικά την Άνοιξη του 2009. Όταν για τρεις ψήφους βουλευτών δεν έγινε Εξεταστική Επιτροπή, κάτι, που δεν επιθυμούσε και η τότε πλειοψηφία της Ν.Δ. ΄Όταν έκλεισε η Βουλή αρχές Μαίου του 2009 με αποτέλεσμα την παραγραφή των εγκλημάτων των πολιτικών, πριν από το 2007. Όταν ο οικονομικός επικεφαλής της εταιρείας, Χρ. Καραβέλλας με λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ στην Ελβετία είναι ακόμα άφαντος…
Η αλήθεια είναι ότι τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens, που συστήθηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου προσπάθησαν επί 11μήνες να αποκαλύψουν την αλήθεια. Τρεις φορές ταξίδεψαν ως το Μόναχο, όπου συνάντησαν τόσο τον Μ. Χριστοφοράκο, ο οποίος έφυγε από την Ελλάδα το 2009, όσο και τον σημερινό επικεφαλής της Siemens. Π. Λέσερ. Πολλά από τα ίχνη είχαν σβηστεί, αλλά και πολλοί λογαρισμοί δεν έδειξαν αυτά, που κάποιοι ήλπιζαν. Ενώ εντοπίσθηκαν ύποπτες συναλλαγές σε υπεράκτιες εταιρίες οι τελικοί αποδέκτες δεν εμφανίστηκαν.
Δεν βρέθηκε μαύρο πολιτικό χρήμα, πλην της χορηγίας των 200.000 γερμανικών μάρκων του Αν. Μαντέλη. Αποκαλύφθηκαν πάντως παραλείψεις και περίεργες συμπεριφορές πρώην υπουργών, που ζημίωσαν το ελληνικό Δημόσιο. Αυτό ήταν το σκάναδαλο της Siemens;Όχι βέβαια. Το πόρισμα της Εξεταστικής δεν δικαιώνει τις προσδοκίες που ανέπτυξαν κάποιοι με δηλώσεις και πομπώδεις υπερβολές δήθεν στοιχείων-φωτιά. Η ονοματολογία των τελευταίων ημερών, που αντικατοπτρίζει και την αγωνία των βουλευτών της Εξεταστικής να μην βάλουν στο κάδρο άδικα συναδέλφους τους δεν μπορεί και αυτή να βαπτιστεί, είτε τεκμήριο ένοχης συναλλαγής, είτε αντικείμενο παζαριού! Κανείς όμως δεν μπορεί να αρνηθεί ότι είναι σημαντικό ότι το κυβερνόν κόμμα πρότεινε να συμπεριληφθεί στο κεφάλαιο απόδοσης ευθυνών ιστορικό του στέλεχος με φτωχά ομολογουμέννως στοιχεία σε σχέση με την συγκεκριμένη υπόθεση.
Η βασική αιτία της αμφισβήτησης του πολιτικού μας είναι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, που παραγράφει η μικρή παραγραφή, που δεν καταργήθηκε στην προηγούμενη Αναθεώρηση.
Υπάρχει ακόμα ελπίδα να βρεθεί άκρη, αν απεράσουμε στην επόμενη φάση της διερεύνησης της υπόθεσης, χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από νομικισμούς, αξιοποιώντας και σεβόμενοι απολύτως το θεσμικό μας πλαίσο και το κράτος δικαίου. Διότι έτσι ή αλλιώς, όποιος πολιτικός βρεθεί και στο μέλλον ότι έχει βουτήξει στο μέλι θα αποβληθεί οριστικά από το πολιτικό μας σκηνικό. Αρκεί αυτό να γίνει με όρους fair-play απόδοσης ευθυνών και χωρίς προσωπικές, πολιτικές ή κομματικές εμπάθειες.. Διότι τότε η συνολική απόρριψη του πολιτικού μας συστήματος θα οδηγήσει σε επιλογές ακραίες ή σε τυχοδιωκτικά- πολιτικά μοντέλα μπερλουσκονισμού…
