«Ω, ρε, γέλια που έχουμε να κάνουμε!». O νεαρός (μεταξύ 20 και 25) στο φουαγέ του πολυκινηματογράφου την περασμένη Τρίτη δεν κρατιόταν. Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της παρέας του είχε μόλις βγάλει εισιτήριο για την ταινία που αυτές τις ημέρες κάνει την εισπρακτική έκπληξη του 2011. Τίτλος της, «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα». Και αν ο τίτλος σάς θυμίζει κάτι από τα παλιά, αυτό συμβαίνει επειδή είναι μια παραλλαγμένη ανακατασκευή της ομότιτλης κωμωδίας των αρχών της δεκαετίας του 1980, γυρισμένη από τον ίδιο σκηνοθέτη, τον Ομηρο Ευστρατιάδη.
Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Σπέντζο, εκπρόσωπο της εταιρείας Σπέντζος Φιλμ που διανέμει την καινούργια ταινία, η «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» τις τέσσερις πρώτες ημέρες προβολής της έκοψε κάτι παραπάνω από 54.000 εισιτήρια στο πανελλαδικό κύκλωμα των 50 αιθουσών όπου παίζεται από την προπερασμένη Πέμπτη. Σημάδι για την ευνοϊκή πορεία της όμως ήταν και τα περίπου 6.000
εισιτήρια που έκοψε την περασμένη Δευτέρα, λαμβανομένου υπόψη ότι στην κινηματογραφική πιάτσα η Δευτέρα θεωρείται η χειρότερη ημέρα της εβδομάδας. «Δόξα τω Θεώ που η ταινία δούλεψε, γιατί έτσι μόνο θα μπορέσουμε να ξελασπώσουμε λιγάκι» λέει ο κ. Σπέντζος αναφερόμενος στη γενικότερη πτώση των εισιτηρίων, γεγονός που έχει ήδη μετατρέψει τη σεζόν 2010-2011 σε μία από τις χειρότερες των τελευταίων χρόνων.
Με το χαμόγελο στα χείλη
«Χαίρομαι που μπορέσαμε να δώσουμε ένα μικρό χαμόγελο στην ελληνική ταινία γιατί, με εξαίρεση το “Ζητείται ψεύτης”,απ΄ όσο ξέρω όλες οι πρόσφατες έχουν πάει χάλια σε εισπράξεις» είπε στο «Βήμα» ο Ομηρος Ευστρατιάδης. Για τον ίδιο η ταινία του οφείλει την επιτυχία της στο γεγονός ότι είναι έντιμη ως προς αυτό που λέει ότι προσφέρει: το γέλιο. Το εντυπωσιακό είναι ότι η τελευταία «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» επανέφερε τον 74χρονο Ευστρατιάδη σε γυρίσματα ταινίας έπειτα από 25 ολόκληρα χρόνια απουσίας (οι αμέσως προηγούμενες ταινίες του ήταν τα «Τούβλα» και το «Επάγγελμα γυναίκα», παραγωγές του 1985). Εχοντας απομακρυνθεί τόσο πολύ από τα πράγματα, ο σκηνοθέτης ένιωθε σαν πρωτάρης στα γυρίσματα καθώς ούτε καν υποψιαζόταν ότι ο κινηματογράφος θα είχε αλλάξει τόσο πολύ από τότε. «Ενιωθα κυριολεκτικά σαν να έκανα ένα καινούργιο επάγγελμα» είπε χαρακτηριστικά για την 108η(!) ταινία του. «Από εκεί που είχα μάθει με το ποζιτίφ και το νεγκατίφβρέθηκα στα ποντίκια και στα ψηφιακά, πράγματα που δεν καταλαβαίνω.Στην ψυχή μου όμως ήξερα πολύ καλά τι ήθελα να πω».
Η ψυχή ίσως να είναι η λέξη-κλειδί για την επιτυχία της «Ρόδας». Ωστόσο η ταινία δεν έχει μόνο φανατικό κοινό που τη στηρίζει αλλά και θεατές που την αντιμετωπίζουν με αρνητισμό. «Ακόμη πιο χαρμόσυνο αυτό» σχολιάζει ο σκηνοθέτης. «Γιατί άμα δεν διχάζειςδεν υπάρχεις.Αλίμονο κιόλας αν άρεσε σε όλους μια ταινία».
Η ιδέα… ανακατασκευής τού «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» ήταν του ίδιου του Ομηρου Ευστρατιάδη και γεννήθηκε πριν από περίπου 15 χρόνια. Αν και η επιθυμία του να τη γυρίσει ήταν μεγάλη, οι τεράστιες αλλαγές που έχουν προκύψει στο ελληνικό σινεμά δεν του επέτρεπαν να προχωρήσει. Εφόσον ο κ. Ευστρατιάδης δεν δέχεται να συμμετάσχει στο «μεγάλο φαγοπότι του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου» και σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε ταινία «με χρήματα του ελληνικού λαού», έπρεπε να περιμένει ώσπου να βρει τα απαραίτητα χρήματα. Το κόστος της τελευταίας «Ρόδας, τσάντας και κοπάνας» ήταν περίπου 350.000-
380.000 ευρώ και όλα δείχνουν ότι τουλάχιστον τα έξοδά της θα τα βγάλει. «Κάθε ταινία είναι μια ζαριά» λέει χαμογελώντας ο κ. Ευστρατιάδης. «Αν η ζαριά φέρει κέρδη, θα μπορέσω να επενδύσω στην επόμενη. Και μακάρι να γίνει αυτό ώστε να έχει ο κόσμος δουλειά».
ΜΙΑ 31ΧΡΟΝΗ ΖΗΤΑΕΙ ΓΕΛΙΟ
«Εχω δει άπειρες φορές την πρώτη “Ρόδα, τσάντα και κοπάνα” και τη θεωρώ διαχρονική» μας λέει η 31χρονηΜαρίααπό τη Λαμία. «Ηταν από τις ταινίες που μου έχουν μείνει αξέχαστες στα παιδικά μου χρόνια. Μπορώ να την παρακολουθήσω οποιαδήποτε στιγμή και, απ΄ όσο γνωρίζω, το ίδιο πράγμα ισχύει για τους περισσότερους της παρέας μου».Η Μαρία δεν έχει καταφέρει ακόμη να δει την παραλλαγή του 2010.Ανυπομονεί να το κάνει το δεύτερο Σαββατοκύριακο προβολής της,που προβλέπεται να είναι το ίδιο επιτυχημένο σε εισπράξεις όσο το πρώτο.«Δεν πρόκειται να τη χάσω γιατί έχω ανάγκη να γελάσω και είμαι σίγουρη ότι αυτή η ταινία θα μου το προσφέρει. Ζούμε μια περίοδο που έχουμε την ανάγκη του γέλιου».
«ΟΥΦΑΔΙΚΑ»,ΝΤΙΣΚΟ ΚΑΙ ΠΕΡΜΑΝΑΝΤ
Το 1981 μια παρέα ατίθασων μαθητών έγινε της μόδας στο νεανικό κοινό κάνοντας δύσκολη τη ζωή των καθηγητών του ιδιωτικού σχολείου Χαβαλέ.Ηταν η νεολαία τού «Ρόδα,τσάντα και κοπάνα» με τα «ουφάδικα»,τις ντισκοτέκ, τις περμανάντ,το εικονογραφημένο περιοδικό «Μπλεκ», το Ροκ και το Ατάρι- όλα όσα σήμερα έχουν φύγει ανεπιστρεπτί.Αποτέλεσμα,μια τεράστια εισπρακτική επιτυχία που οδήγησε σε άλλες δύο συνέχειες.Για πάρα πολύ κόσμο ο σκηνοθέτης Ομηρος Ευστρατιάδης και το καστ εκείνης της ταινίας (Στηβ Ντούζος,Ν.Σταγόπουλος,Τέτα Ντούζου,Γ. Ρήγας,Αντ.Παπαδόπουλος, Μίμης Φωτόπουλος,Βίνα Ασίκη,Νίκος Ρίζος,Γιάννης Γκιωνάκης,Μάκης Δεμίρης κ.ά.) άφησαν το στίγμα τους σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε cult των 80s.
Στη σύγχρονη ταινία όλα ξεκινούν όταν έπειτα από 30 χρόνια μετανάστευσης στην Αμερική ένας πάμπλουτος και «αυτοδημιούργητος» μαφιόζος,ο Πιτ Πάρας (Κώστας Βουτσάς), αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα και να επενδύσει σε μια «μπίζνα» διαφορετική από τις άλλες.Ετσι αγοράζει και αναλαμβάνει τη διεύθυνση του εγκαταλελειμμένου Λυκείου Χαβαλέ. Στη φιλόδοξη προσπάθειά του να αναβιώσει το ιστορικό σχολείο κουβαλάει και τον απαράβατο όρο της διαθήκης Χαβαλέ,να προσλάβει όσους από τους αποφοίτους έγιναν καθηγητές.Ετσι ο Μπίλιας και η παρέα του επιστρέφουν,αυτή τη φορά όμως ως καθηγητές.Και επειδή…ρόδα είναι και γυρίζει,οι άλλοτε μαθητές των 80s τώρα βρίσκονται στο στόχαστρο της νέας γενιάς μαθητών: ήρθε η ώρα να πληρώσουν.
ΠΟΤΕ & ΠΟΥ
Η ταινία «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» προβάλλεται στις αίθουσες σε διανομή της Σπέντζος Φιλμ
