Θέσεις «μάχης» στις μπάρες των διοδίων, σε χώρους που προορίζονται για τη δημιουργία ΧΥΤΑ ανά την Ελλάδα ή σε προστατευόμενες περιοχές της χώρας που πλήττονται από τη λειτουργία λατομείων και ορυχείων, έχουν λάβει κόμματα και οργανώσεις απ’ όλο το φάσμα της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη, δίνοντας το δικό τους δυναμικό «παρών» στο διογκούμενο κύμα πολιτικής ανυπακοής κινήσεων πολιτών και τοπικών φορέων. Από την κυρία Αλέκα Παπαρήγα (ΚΚΕ) και τον κ. Αλ. Τσίπρα (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) ως τον κ. Αλ. Αλαβάνο (Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης) και τον διάσημο μουσικοσυνθέτη κ. Μ. Θεοδωράκη («Σπίθα» – Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών), αλλά και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κτλ.), έχουν ταχθεί εμπράκτως υπέρ των δυναμικών λύσεων πρωταγωνιστώντας σε πολλές περιπτώσεις στις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και σύμφωνα με εκτιμήσεις τους θα ενταθούν περαιτέρω. Το ΚΚΕ ήταν το πρώτο κόμμα το οποίο εδώ και χρόνια έχει διακηρύξει «ανυπακοή και αντεπίθεση» για την «ανατροπή του ευρωμονόδρομου, για τα σύγχρονα λαϊκά δικαιώματα, τη λαϊκή εξουσία», αλλά και κατά των κυβερνητικών μέτρων που πλήττουν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

========

Στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ έδωσε την εκλογική μάχη με κεντρικό σύνθημα «Ανυπακοή – ρήξη – ανατροπή», ενώ και στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές η παράταξη του κόμματος «Λαϊκή Συσπείρωση» έστελνε «μήνυμα ανυπακοής στους εκπροσώπους του ραγιαδισμού που μας καλούν να σεβαστούμε τη “νομιμότητα” του μνημονίου». Κατά την κυρία Αλέκα Παπαρήγα «η ανυπακοή έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο και έχει θετικό περιεχόμενο» στον βαθμό που στρέφεται κατά των κυρίαρχων πολιτικών του ΠαΣοΚ και της ΝΔ.

Το ΚΚΕ άλλωστε έχει κηρύξει «ταξικό – λαϊκό πόλεμο στον πόλεμό τους με εργατική αντεπίθεση και ανυπακοή». Μάλιστα ο Περισσός αντέδρασε στον νόμο Ραγκούση για την κατάργηση των κουπονιών των κομμάτων ως μορφής οικονομικής τους ενίσχυσης εκδηλώνοντας την έμπρακτη ανυπακοή του, ενώ με αφορμή την πρόσφατη σύλληψη του δημάρχου Στυλίδας κ. Απ. Γκλέτσου, μέχρι πρότινος συνεργαζόμενου με το ΚΚΕ αλλά κατόπιν αποστασιοποιημένου από αυτό, ο Περισσός κάλεσε τους πολίτες να καταδικάσουν την ενέργεια αυτή, η οποία «στρέφεται κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων και ποινικοποιεί τον αγώνα για την κατάργηση των διοδίων».

Υπέρ της ανυπακοής έχει ταχθεί και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στηρίζει ενεργά τις κινητοποιήσεις κατά των διοδίων και της αύξησης των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως και τις αντιδράσεις των κατοίκων της Κερατέας για τη δημιουργία ΧΥΤΑ στην περιοχή, αντιδράσεις οι οποίες οδήγησαν σε συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και σε εκτεταμένα επεισόδια.

Κοντά στους κατοίκους της Κερατέας έχει βρεθεί και ο κ. Αλ. Αλαβάνος, ο οποίος αντί να παραστεί στην επίσημη τελετή ορκωμοσίας των νεοεκλεγέντων περιφερειακών συμβούλων Αττικής (εξελέγη με τον συνδυασμό «Ελεύθερη Αττική») «ορκίστηκε» συμβολικά στο μπλόκο της Κερατέας, δηλώνοντας στους παρισταμένους ότι «η “Ελεύθερη Αττική” θα στηρίξει με κάθε τρόπο τα κοινωνικά, δημοκρατικά, οικολογικά δικαιώματα των πολιτών που εγγυάται το Σύνταγμα ενάντια στις παράνομες νομοθεσίες, αποφάσεις, πράξεις της κυβέρνησης και της τρόικας». Τα Χριστούγεννα μάλιστα παρέστη ο ίδιος στο άνοιγμα των διοδίων Αφιδνών, ενώ προεκλογικά ως υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής είχε καλέσει σε ανυπακοή ως προς τις εντολές της τρόικας, διακηρύσσοντας μάλιστα ότι, εφόσον εκλεγόταν, θα απαγόρευε στους εκπροσώπους της την είσοδό τους στην περιφέρεια.

Αλλη μία κίνηση στην κατεύθυνση της πολιτικής ανυπακοής είναι αυτή του μουσικοσυνθέτη κ. Μ. Θεοδωράκη που εξήγγειλε την ίδρυση της «Σπίθας», ενός Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών το οποίο διακηρύττει την «ανυπακοή _ ατομική και συλλογική _ σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται μάλιστα κατ’ επιταγή των ξένων επιτηρητών μας και που θίγουν, εκτός από τα συμφέροντα του λαού και της χώρας, την προσωπική, λαϊκή και εθνική μας αξιοπρέπεια».

Κατά τον κ. Θεοδωράκη «στην ιστορία των δημοκρατιών η πολιτική ανυπακοή υπήρξε το μέσο μη βίαιης και διαφανούς αντίστασης του συνειδητού πολίτη απέναντι στις αποφάσεις μιας κυβέρνησης που παραβιάζει τους θεμελιώδεις κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης». Ετσι έχει επισημάνει ότι «η πολιτική ανυπακοή δεν είναι μια αυθαίρετη έννοια, αλλά μια ολόκληρη θεωρία της πολιτικής επιστήμης και του Συνταγματικού Δικαίου και κεκτημένο του πολιτικού και συνταγματικού μας πολιτισμού». «Ας μην ξεχνάμε την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματός μας: “Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων”» έχει πει ο ίδιος.