ΤΗΝ ΑΛΥΣΙΔΑ των αμαρτωλών συμβάσεων της Siemens, όπως καταγράφονται στα κείμενα του σχεδίου πορίσματος για το σκάνδαλο με βάση τα οποία οι εκπρόσωποι των κομμάτων θα εκδώσουν την πολυσέλιδη απόφασή τους για το αν και ποιες ευθύνες πρώην υπουργών πρέπει να διερευνηθούν και στο επόμενο στάδιο της Προκαταρκτικής Επιτροπής της Βουλής, δημοσιεύει σήμερα «Το Βήμα». Σε ειδικά κεφάλαια για τις προμήθειες των ΟΤΕ, ΟΣΕ, C4Ι, των εξοπλιστικών (Ρatriot και Ερμής), καθώς και για τον χώρο της Υγείας, περιγράφεται με χρονολογική σειρά πώς την τελευταία 20ετία υπερτιμολογημένες
συμβάσεις, οι οποίες έφθασαν ακόμα και το 30% στην περίπτωση του ΟΤΕ, τροφοδότησαν τα «μαύρα» ταμεία της Siemens, τα οποία διαχειρίστηκαν έλληνες και γερμανοί ταμίες. Μέρος των ποσών αυτών των εκατομμυρίων που δόθηκαν και μέσω λογαριασμών κατέληξαν σε αξιωματούχους και κόμματα. Η έκθεση των πραγματικών περιστατικών του πορίσματος είναι ανατριχιαστική για το πώς πολιτικοί και στελέχη οργανισμών με τις αποφάσεις ή με τις υπογραφές τους, ευνοώντας ευθέως τις εισηγήσεις στελεχών της γερμανικής εταιρείας, λειτούργησαν ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, δημιουργώντας ζημιά δισ. ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο. Ορισμένα από τα κείμενα τα οποία δημοσιεύουμε
οπωσδήποτε θα τροποποιηθούν. Στην πολιτική διελκυστίνδα φαίνεται ότι έχει μπει σοβαρά το ενδεχόμενο να περιληφθούν στο πόρισμα και οι κεντρικές πολιτικές επιλογές για την υπόθεση ακόμα και των δύο πρώην πρωθυπουργών κκ.
Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, οι οποίοι με τη συμμετοχή τους σε όργανα κεντρικής εξουσίας όπως το ΚΥΣΕΑ, επικύρωσαν με τις αποφάσεις τους τις προμήθειες του Ελληνικού Δημοσίου με τη γερμανική εταιρεία. Το πόρισμα έτσι ή αλλιώς θα είναι ομόφωνο μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων και οι εκπρόσωποι της ΝΔ θα σημειώνουν σε κάθε κεφάλαιο τις διαφοροποιήσεις τους σε σχέση με τα πραγματικά περιστατικά και τις ευθύνες που θα αποδοθούν στους πολιτικούς…

OTE
Πώς άνοιξε ο δρόμος για το «πάρτι»
Λ επτομερής αναφορά για την απομύζηση του Οργανισμού από τους εθνικούς προμηθευτές γίνεται στο κεφάλαιο αυτό με την επισήμανση ότι όλα αυτά άρχισαν όταν παρά τις διαφωνίες του αρμοδίου τότε υπουργού κ. Κ.Μπαντουβά καταργήθηκε η εταιρεία ΕΛΒΗΛ «και χάθηκε η προοπτική δημιουργίας κρατικού φορέα παραγωγής ψηφιακών κέντρων για τις επικοινωνίες της χώρας…». Η ΕΛΒΗΛ, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, υποβιβάστηκε και με την αποχώρηση της ΕΤΒΑ από το εταιρικό της σχήμα. Ποιοι πίεσαν για την κατάργησή της, σύμφωνα με το πόρισμα; Ο τότε πρόεδρος του ΟΤΕ κ. Τάσος Μαντέλης και ο διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, εκλιπών σήμερα, Θεοφάνης Τόμπρας. Και τότε αρχίζει το πάρτι: «Στις 22.12.1987 το ΔΣ του ΟΤΕ με εισήγηση του τότε γενικού διευθυντή προχώρησε στην απευθείας προμήθεια 84.000 κυκλωμάτων και 20.000 ψηφιακών παροχών συνολικής αξίας 7,5 δισ. δρχ. επικαλούμενος ανύπαρκτη απόφαση του ΚΥΣΥΜ για πενταετές πρόγραμμα ψηφιοποίησης του ΟΤΕ».

Οι συμβάσεις υπεγράφησαν από τον κ. Μπαντουβά, αλλά οι τιμές τους ήταν σημαντικά υπερτιμολογημένες σε σχέση με αυτές της διεθνούς αγοράς. Ο ίδιος ο κ. Μπαντουβάς επεσήμανε τότε στη διοίκηση του ΟΤΕ ότι η Βritish Τelecom Εricsson προμηθεύτηκε κέντρα ΑΧΕ της Εricsson με τιμήματα πολύ χαμηλότερα. Στα κυκλώματα η μέση τιμή χρέωσης για τον ΟΤΕ (προμηθευτής η Εricsson) ήταν «κατά 109% μεγαλύτερη, ενώ στη σύμβαση 7170 (προμηθεύτρια η Siemens) οι προσαυξήσεις ήταν κατά 165% και 109% αντίστοιχα…».

Το καλοκαίρι του 1989 αγνοήθηκε εισαγγελικό πόρισμα, το οποίο έκανε λόγο και για ποινικές ευθύνες στην ανάθεση των δύο συμβάσεων και παρ΄ ότι ο τότε υπουργός κ. Ι.Κεφαλογιάννης διαφώνησε να προχωρήσει και σε προμήθεια άλλων 470.000 ψηφιακών παροχών, η υπουργική εντολή αγνοήθηκε και η διοίκηση του ΟΤΕ προχώρησε σε απευθείας ανάθεση στους οίκους Ιntracom και Siemens. Η κυβέρνηση Ζολώτα αποφάσισε στη συνέχεια τη βελτίωση της σύμβασης. Περιπέτειες όμως καταγράφηκαν και κατά την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με τους εισαγγελείς να παρεμβαίνουν όταν ο Τύπος κατήγγειλε τις υπερτιμολογήσεις, με αποκορύφωμα την έρευνα του Γ. Ζορμπά το 1994, ο οποίος ζήτησε τη σύγκληση της Ολομέλειας Εφετών, προκειμένου να ανατεθεί η υπόθεση σε εφέτη-ανακριτή και την υπόθεση να τίθεται τελικά στο αρχείο. Το 1996 ο εισαγγελέας κ. Ζορμπάς δικαιώθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο, αλλά το 1998 η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο!

Το 1997 ο τότε υπουργός Μεταφορών κ. Χάρης Καστανίδης με επιστολή του στον τότε πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη υπέβαλε την παραίτησή του για τη σύμβαση 8002 του ΟΤΕ, που σήμερα ερευνάται από τη Δικαιοσύνη. Στις 15.12.1997 υπεγράφη η σύμβαση 8002 μεταξύ του στελέχους της Siemens Ελλάς Ηλία Γεωργίου, του Ludwig Ζasper και του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ κ. Δ.Παπούλια και εγκρίθηκε από τον υπουργό κ. Αν. Μαντέλη στις 23.12.1997. Το συνολικό τίμημα ήταν 158.018.800.000 δρχ.

Σε διαπραγματεύσεις που έγιναν αργότερασημειώνεται στο πόρισμα- η διοίκηση του ΟΤΕ και οι γενικοί διευθυντές κκ. Χρ.Μαλαπάνης και Χρ.Γεωργίτσης, που διεξήγαγαν τις διαπραγματεύσεις με τη Siemens και τον εκπρόσωπό της Πρό δρομο Μαυρίδη, προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της εταιρείας… Και στον Παναγή Βουρλούμη αργότερα πάντως καταλογίζεται ότι ευνόησε στις διαπραγματεύσεις με τον Μαυρίδη και τον οικονομικό διευθυντή κ. Αλ. Αθανασιάδη τη γερμανική εταιρεία. Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι καταλόγισε υπέρ της Siemens τιμήματα κατά 25 εκατ. ευρώ υψηλότερα μόνο στα χρόνια από το 2005 ως το 2007! Με βάση τις βλαπτικές αποφάσεις σε βάρος του ΟΤΕ, ο κ. Π. Βουρλούμης παραπέμφθηκε για κακουργηματική απιστία το 2007 με βούλευμα…

ΣΥΣΤΗΜΑ C4Ι
Προβληματική η απευθείας ανάθεση

Η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής σε μία από τις συνεδριάσεις της, ενώπιον της οποίας ο κ. Θ. Τσουκάτος (κάτω) ομολόγησε για τη «χορηγία» του 1 εκατ. μάρκων που ήρθαν από λογαριασμό του εξωτερικού

Στις 13.3.2003 το ΚΥΣΕΑ ανέθεσε την υλοποίηση της προμήθειας στην εταιρεία SΑΙC (254.990.000 ευρώ).Η συμφωνία προέβλεπε ότι η παράδοση του συστήματος θα γινόταν με το κλειδί στο χέρι.Στις 23.6.2004 ο τότε υφυπουργός κ.Χρ.Μαρκογιαννάκης με απόρρητη επιστολή του στον τότε υπουργό κ. Γ. Βουλγαράκητον ενημέρωνε για καθυστερήσεις στην παράδοση του συστήματος.Η 1η Ιουλίου του 2004 ορίστηκε ως ημέρα παραλαβής του συστήματος, αλλά η γενική δοκιμή έδειξε ότι ήταν ακατάλληλο προς χρήση. Στις 22.7.2004 αποφασίστηκε η τροποποίηση της αρχικής σύμβασης με πρόσθετα έργα και προμηθευτή τη Siemens και με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης.Ακολουθούν ατέρμονες διαπραγματεύσεις με όλους τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης (Μαρκογιαννάκη, Πολύδωρα, Παυλόπουλο), οι οποίοι υπογράφουν παραλαβή μέρους του συστήματος.Παρά τις αδυναμίες του συστήματος, στις 11.8.2009 η Ελληνική Αστυνομία συνέταξε πίνακα σχετικά με τις πληρωμές που αφορούσαν το C4Ι. Συνολικά είχαν αποδεσμευτεί εγγυητικές επιστολές για το ποσό των 118.772.872,71 ευρώ! Στις 21.4.2010 ο σημερινός υφυπουργός κ.Σπύρος Βούγιαςδεν ενέκρινε την οριστική και τελική παραλαβή του συστήματος και παρακράτησε εγγυητικές επιστολές ύψους 18.877.376 ευρώ…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Η ροή του χρήματος
Η Επιτροπή,όπως σημειώνεται στο πόρισμα,προσπάθησε με έγγραφα να εντοπίσει τους αποδέκτες ποσών από τα ταμεία Καραβέλλα,Γεωργίου,Μαυρίδη,κ.ά.,ή από τα ταμεία που λειτουργούσαν στο εξωτερικό και βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των στελεχών της μητρικής Siemens Schikatschek, Rudolph και Jagemann,ή των παρένθετων εταιρειών (FΙΒΕRLΙΤΕ, KTC, ΒFΑ, Weaving,Chroma,κτλ.).Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε δεν έχει στα χέρια της ως σήμερα τις πληροφορίες που ζήτησε για τις κινήσεις των λογαριασμών.Σημαντικό μέρος των συναλλαγών έγινε με τη χρήση μετρητών,κατά το λεγόμενο «αντισταθμιστικό μοντέλο»,με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ίχνη αυτών των πράξεων.

Τα κόμματα
Ειδικό κεφάλαιο θα υπάρχει για το ότι χρήματα δέχτηκαν στα ταμεία τους και τα δύο μεγάλα κόμματα,κυρίως μετά και την ομολογία του κ.Θ.Τσουκάτουγια το 1.000.000 γερμανικά μάρκα που ήρθαν από λογαριασμό του εξωτερικού, μετά τη μεσολάβηση διαφημιστή στον άλλοτε επικεφαλής της Siemens ΕλλάςΜιχάλη Χριστοφοράκο. Τα ημερολόγια τηςΑικατερίνης Τσακάλουκαι οι επαφές του με πολιτικούς,επίσης,θα αναλυθούν από τους συντάκτες του πορίσματος.

Οι ευθύνες για τον ΟΣΕ
Το κεφάλαιο για τον ΟΣΕ επίσης είναι υπό διαμόρφωση με χαρακτηριστικό παράδειγμα την προμήθεια ψηφιακού συστήματος το 2005 με τίμημα 60.000.000 ευρώ για 730 χιλιόμετρα έναντι 40.000.000 ευρώ για 2.020,που είχε αρχικά υπολογιστεί.Ευθύνες τουλάχιστον πολιτικές θα εντοπιστούν εκεί και στους αρμόδιους πρώην υπουργούς Μεταφορών…