Για όποιον ζει στα 16 κράτη-μέλη της ευρωζώνης η επιτυχία του ευρώ σε βάθος χρόνου είναι ένα τεχνικό αλλά και συναισθηματικό ζήτημα. Εχει να κάνει τόσο με την καρδιά όσο και με τη νόησή του. Θεωρώ αξίωμα το ότι το ευρώ είναι ζωτικό για την Ευρώπη και ακόμη για την παγκόσμια οικονομία. Πρώτα απ΄ όλα θα πρέπει να θυμηθεί κανείς ότι η ευρωπαϊκή ιδέα ξεκίνησε ως ένα σχέδιο διασφάλισης της ειρήνης και της δημοκρατίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης. Οταν δημιουργήθηκε το νέο νόμισμα το 1999 – και ακόμη περισσότερο όταν οι ευρωπαίοι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουν τον Ιανουάριο του 2002 – έγινε δεκτό ως η πιο απτή και σίγουρη απόδειξη ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχε γίνει μια πραγματικότητα. Οπως έλεγε και το σλόγκαν, «το ευρώ στο πορτοφόλι σου, η Ευρώπη στην τσέπη σου». Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη εκλογή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με καθολική ψηφοφορία, το 1979, η υιοθέτηση του ευρώ αποτέλεσε μια λογική επέκταση του ευρωπαϊκού ονείρου. Θα πρέπει να θυμηθεί κανείς ωστόσο ότι όταν η Σλοβενία εντάχθηκε στην ευρωζώνη το 2007, πολλοί θεώρησαν ότι η χώρα κατά κάποιον τρόπο εντασσόταν στην «παλαιά Ευρώπη». Εκτοτε όμως ακολούθησαν η Κύπρος, η Μάλτα και η Σλοβακία, που έκαναν το ευρώ εθνικό τους νόμισμα. Από το Δουβλίνο και τις ακτές της Θάλασσας της Ιρλανδίας ως την Μπρατισλάβα και τους πρόποδες των Καρπαθίων, τα ίδια κέρματα και χαρτονομίσματα αποτελούν τα νομιμοποιημένα συναλλακτικά γνωρίσματα που οριοθετούν άλλωστε και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αύριο θα υποδεχθούμε και νέα μέλη, όπως η Εσθονία, η οποία ετοιμάζεται να ενταχθεί στην ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2011.
Οι «Ιδρυτικοί Πατέρες» της Ευρώπης είχαν δίκιο λέγοντας ότι «η Ευρώπη δεν θα διαμορφωθεί μεμιάς στο σύνολό της». Το ίδιο και το ευρώ. Το κοινό μας νόμισμα πρέπει να αντιμετωπίζεται περισσότερο ως σύμβολο έμπνευσης- το σύμβολο μιας Ευρώπης που είναι δραστήρια, ελκυστική και πάνω απ΄ όλα συνεκτική.
Πώς μπορεί να είναι συνεκτική η Ευρώπη είναι κάτι που γνωρίζουμε από την εμπειρία των ολίγων τελευταίων μηνών. Η ιστορία του ευρώ- και αυτό δεν είναι έκπληξη- έφθασε να αντιπροσωπεύει το μεταγενέστερο στάδιο ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας που βρίσκεται σε κατάσταση διαρκούς διαμόρφωσης και ισχυροποίησης από τη Συνθήκη της Ρώμης.
Η οικονομική βοήθεια που δόθηκε στην Ελλάδα, η νέα Ευρωπαϊκή Αρχή για τη Χρηματοοικονομική Σταθερότητα που δημιουργήσαμε για να επεκτείνουμε τις εγγυήσεις στα κράτη-μέλη που τις χρειάζονται και οι προσπάθειες που καταβάλλουμε για να πετύχουμε μια πιο αποτελεσματική ρύθμιση του χρηματοοικονομικού συστήματος συγκαταλέγονται μεταξύ των τελευταίων πρακτικών αποδείξεων της ευρωπαϊκής συνοχής.
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι ποικίλες κρίσεις που επηρέασαν την ευρωζώνη ανέδειξαν- πολλές φορές πολύ αδρά- την ανάγκη να μεταρρυθμίσουμε τους θεσμούς μας και να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που αυτοί λειτουργούν. Εχει υποστηριχθεί ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί λειτουργούν μόνο σε περιόδους κρίσης. Ισως η ίδια αλήθεια ισχύει και για το ενιαίο νόμισμα, το οποίο αποκτά ισχύ και κύρος από τις προκλήσεις που ξεπερνά.
Τους τελευταίους μήνες, ως απότοκο της βαθύτερης οικονομικής και χρηματοοικονομικής κρίσης που προέκυψε εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, η ευρωζώνη υπέστη τα ισχυρότερα τραντάγματα στην ιστορία της. Ωστόσο στο σύνολό της η ευρωζώνη αντεπεξήλθε στις δυσκολίες σαφώς καλύτερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία. Μόλις συνειδητοποιήσαμε το μέγεθος της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης και έγιναν γνωστές ανάλογες δυσκολίες που αντιμετώπισαν άλλα κράτη-μέλη οι ευρωπαϊκές οικονομίες αντιλήφθηκαν ότι βρίσκονταν στο χείλος της καταστροφής. Αλλά η ΕΕ αντέδρασε γοργά και αποφασιστικά στηρίζοντας ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα και εκπονώντας ένα σχέδιο οικονομικών εγγυήσεων για ολόκληρη την ευρωζώνη.
Σε αυτή την επείγουσα κατάσταση άρχισε να διαμορφώνεται μια πιο ισχυρή ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση που εξέφρασαν κυρίως η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Τώρα όλοι πιστεύουμε ότι το ευρώ, που κατά τη διάρκεια της κρίσης αποδείχθηκε αξιόπιστο περιουσιακό στοιχείο, θα φανεί εξίσου αποτελεσματικό για να επαναφέρει τις οικονομίες μας στο μονοπάτι της ισχυρής, διατηρήσιμης ανάπτυξης. Πράγματι, σύμφωνα με τη Εurostat, από το δεύτερο τρίμηνο του 2010 η ευρωζώνη αναπτύσσεται με ταχύτερους ρυθμούς από τους ρυθμούς των ΗΠΑ, ενώ το ευρώ παραμένει το δεύτερο σε συναλλαγές νόμισμα που χρησιμοποιείται στον πλανήτη.
Το ευρώ, όπως και η ίδια η ΕΕ, αποτελεί μια συναρπαστική εμπειρία που πρέπει να συνεχιστεί- και προτιθέμεθα να διασφαλίσουμε ότι θα συνεχιστεί.
Υπουργός Οικονομίας, Βιομηχανίας και Απασχόλησης της Γαλλίας.
