Ισως να είναι η μοίρα της «ηρωίδας» πίσω από έναν καλλιτέχνη να μένει αφανής.
Είναι ευχής έργον που δύο τέτοιες περιπτώσεις γυναικών, οι οποίες δούλεψαν και εργάστηκαν πλάι σε μεγάλους της τέχνης, με έργο πολύ λιγότερο γνωστό απ΄ αυτό των συζύγων τους, έρχονται στην επιφάνεια. Η Ελένη Ζογγολοπούλου και η Πέπη Σβορώνου αποτελούν τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που είναι γνωστές στο πλατύ κοινό μέσω των…
συζύγων τους Γιώργου Ζογγολόπουλου και Δημοσθένη Κοκκινίδη, αντιστοίχως. Και όμως, η καθεμία ξεχωριστά έχει να αναδείξει ξεχωριστό έργο, όπως αποδεικνύεται μέσα από τις εκθέσεις «Ελένη Ζογγολοπούλου- Γιώργος Ζογγολόπουλος: Μαζί στη ζωή και την τέχνη» (Δημοτική Πινακοθήκη Ψυχικού) και «Σβορώνου- Κοκκινίδης 50 χρόνια μαζί στην τέχνη (Μουσείο Μπενάκη, κτίριο της οδού Πειραιώς). Δεν είναι τυχαίο που και στις δύο εκθέσεις οι οποίες «τρέχουν» αυτόν τον καιρό στην Αθήνα- η πρώτη διαρκεί ως τις 25 και η δεύτερη ως τις 6 Φεβρουαρίου 2011- το όνομα της γυναίκας προτάσσεται. Είναι κι αυτό μια προσπάθεια να αποκατασταθεί η «αδικία» διότι μια ζωή έμπαινε πίσω. (Στη φωτογραφία, η Πέπη Σβορώνου με τον Δημοσθένη Κοκκινίδη).