«Η γενική αναισθησία είναι φαρμακολογικό κώμα και όχι ύπνος» είναι το συμπέρασμα μιας τριετούς μελέτης σε αυτές τις παρόμοιες αλλά τόσο διαφορετικές καταστάσεις του εγκεφάλου. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τόσο στη διαλεύκανση μηχανισμών της αναισθησίας όσο και στην επαναφορά ασθενών από κώμα.
Η τελευταία δημοσίευση στο New England Journal of Medicine επισημαίνει ότι γιατροί και ασθενείς συχνά παρομοιάζουν την αναισθησία με την απουσία συνείδησης στην εμπειρία του ύπνου.
Στην πραγματικότητα, όμως, η γενική αναισθησία είναι μια διαρκής, σταθερή κατάσταση που διατηρείται τεχνητά, ενώ ο ύπνος περιλαμβάνει συνήθως τη μετάβαση από διάφορες επιμέρους φάσεις. Οι βαθύτερες φάσεις του ύπνου θυμίζουν την ελαφρότερη φάση του ύπνου, οι ομοιότητες όμως σταματούν εκεί.
Η σύγκριση της λειτουργίας του εγκεφάλου δείχνει ότι η κατάσταση της γενικής αναισθησίας μοιάζει περισσότερο με το κώμα: «Ο εγκέφαλος γίνεται πολύ, πολύ ήσυχος. Η δραστηριότητα των νευρώνων εξασθενεί δραματικά. Αυτό ισχύει επίσης και στο κώμα» εξήγησε στο Reuters ο Δρ Νίκολας Σιφ του Ιατρικού Κολεγίου Weill Cornell στη Νέα Υόρκη, ο οποίος συνεργάστηκε στη μελέτη με το Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης και το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Ο ερευνητής επισήμανε ότι η μελέτη ασθενών που συνέρχονται μετά από ένα χειρουργείο θα μπορούσε να επιτρέψει τη δημιουργία ενός μοντέλου, το οποίο προβλέπει τα στάδια της επαναφοράς από το κώμα.
«Αν και η ανάνηψη από την αναισθησία είναι πολύ ταχύτερη, υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένοι από τους μηχανισμούς του κυκλώματος παρουσιάζουν κάποια επικάλυψη» είπε ο Δρ Σιφ.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε εργαλεία διάγνωσης και παρακολούθησης που εκτιμούν σε ποια φάση της ανάνηψης μετά το κώμα είναι ένας ασθενής, καθώς και σε νέες στρατηγικές για την επαναφορά ασθενών από το κώμα.
Εκτός από τη μελέτη του κώματος, όμως, τα αποτελέσματα της έρευνας ίσως βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της ίδιας της αναισθησίας.
Όπως εξήγησε ο Δρ Σιφ, «οι αναισθησιολόγοι γνωρίζουν πώς να διατηρούν τους ασθενείς στις καταστάσεις της γενικής αναισθησίας, οι περισσότεροι όμως δεν είναι εξοικειωμένοι με τους μηχανισμούς των νευρικών κυκλωμάτων οι οποίοι τους επιτρέπουν να επιτελούν το σωτήριο έργο τους».
