Ηταν το 1832 όταν ο Κολοκοτρώνης κάλεσε στο Χρυσοβίτσι της Αρκαδίας τους συμπολεμιστές του και τους είπε: Τώρα που ελευθερωθήκαμε, να πάτε να καταλάβετε την εύφορη γη της Μεσσηνίας.
Φτωχοί και ακτήμονες με περιουσία μερικές γίδες και λίγα μουλάρια κάθε οικογένεια, οι τοπικοί αγωνιστές του ’21, έφυγαν σε ομάδες τρεις με τέσσερις οικογένειες. Πήγαν και δημιούργησαν στη Μεσσηνία, την οποία είχε καταστρέψει ο Ιμπραήμ, νέα χωριά που με τα χρόνια προόδευσαν και σήμερα η γη τους συχνά αξιοποιείται ποικιλοτρόπως…
Για τους άνδρες του Κολοκοτρώνη η κατά διαταγήν του αποστράτευση και διανομή γης, σήμαινε το αίσιο τέλος ενός αγώνα που είχε εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα αλλά και έντονο κοινωνικό υπόβαθρο. Οπωσδήποτε οι επαναστάτες τού χθες έγιναν αγρότες της επόμενης ημέρας. Αρχισε μια περίοδος για τη χώρα που παλαιός πολιτικός την είχε χαρακτηρίσει με τη φράση: εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τα άρματα, κρεμάνε οι γύφτοι τα νταούλια!
Η ιστορία διδάσκει ότι ακόμη και οι μεγαλύτεροι αγώνες, εθνικές εξεγέρσεις και κοινωνικοί ξεσηκωμοί, για όσους συμμετέχουν έχουν ημερομηνία λήξεως. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, ελάχιστοι πολίτες σήμερα συγκινούνται με τα βασανιστήρια της δικτατορίας του Μεταξά, τους δωσίλογους της Κατοχής και τους… ΕΑΜοσλάβους του Εμφυλίου.
Η πραγματικότητα είναι ότι ελάχιστα συγκινούν και τα πέτρινα χρόνια, η βία και η νοθεία, ο Ανένδοτος και η Δικτατορία… Για τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, τις γενιές που σήμερα διαφεντεύουν τη χώρα, κυρίως οικονομικά, οι αναφορές στο παρελθόν είναι… αγγαρεία. Ο πλούτος της χώρας έχει διανεμηθεί, καμία δυνατότητα αλλαγής δεν βλέπουν στο βάθος του τούνελ οι πολίτες. Βρισκόμαστε κατά έναν τρόπο στο τέλος της Ιστορίας και μάλιστα έχουν αφήσει τον λογαριασμό απλήρωτο.
Σήμερα, μια δεκαετία μετά την αρχή του 21ου αιώνα, όσοι φιλοδοξούν να κυβερνούν τον τόπο δεν μπορούν να το πετύχουν αυτό με συνθήματα τετριμμένα και οράματα ξεφτισμένα.
Στην αρχή της νέας χρονιάς, «Το Βήμα», εφημερίδα δεμένη με τους αγώνες της δημοκρατικής παράταξης, υπενθυμίζει ότι μαζί με τα συνθήματα χρειάζεται και έργο. Κάποτε ο αγώνας για τη Δημοκρατία συνέγειρε τα εκατομμύρια των πολιτών. Σήμερα μια διαδήλωση τύπου «νοικοκυρές με κατσαρόλες» μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιτυχία _ εκτός αν προλάβουμε!
