Το καλοκαίρι του 2006 ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ κ. Ντέμης Νικολαΐδης εμπιστεύτηκε τα κλειδιά της ποδοσφαιρικής ομάδας στον κ. Λορένσο Σέρα Φερέρ. Ηταν ο πρώτος ισπανός τεχνικός στην ιστορία της Ενωσης υπό τις οδηγίες του οποίου πέτυχε τις πρώτες νίκες της ποτέ στο Τσάμπιονς Λιγκ (επί της Λιλ και της Μίλαν) αλλά κι ο οποίος εν τέλει απομακρύνθηκε κυρίως επειδή έχασε τον έλεγχο εντός των αποδυτηρίων, στις αρχές του 2008.
Η ΑΕΚ δοκιμάζει φέτος για δεύτερη φορά, να πετύχει υπό τις οδηγίες ενός καταξιωμένου στο πρωτάθλημα της Πριμέρα Ντιβιζιόν προπονητή, την αγωνιστική αναγέννησή της και το «ΒΗΜΑ online» επιχειρεί μια προσέγγιση στις διαφορές και ομοιότητες της προπονητικής φιλοσοφίας που χαρακτηρίζει τον παλαιότερο κ. Φερέρ με τον… νεοτέρας κοπής κ. Μανόλο Χιμένεθ.
1. Τρόπος προπόνησης
Είναι και οι δύο ιδιαίτερα απαιτητικοί όσον αφορά στην ένταση και στην προσπάθεια των ποδοσφαιριστών σε καθημερινή βάση. Επιλέγουν χαλαρό πρόγραμμα μόνο μετά τους αγώνες, τις υπόλοιπες ημέρες ωστόσο εξωθούν τους ποδοσφαιριστές στα όριά τους. Πάντοτε όμως το κάνουν με ασκήσεις οι οποίες έχουν ενδιαφέρον και δίνουν κίνητρα στους παίκτες ώστε να προσπαθούν ακόμα και να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Η τακτική είναι το πρώτο και κύριο μέλημά τους. Η μεγάλη διαφορά έγκειται στο ότι ο κ. Φερέρ ήταν περισσότερο σχολαστικός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού.
Ζητούσε οι ποδοσφαιριστές να κινούνται όπως τα πιόνια πάνω στη σκακιέρα ακολουθώντας πιστά κάθε εντολή του, εξ ου και το προσωνύμιο του «ο Στρατηγός» το οποίο τον συνοδεύει εδώ και πολλά χρόνια. Αντιθέτως ο κ. Χιμένεθ επικεντρώνεται περισσότερο στην σωστή αμυντική λειτουργία και παρέχει στους ποδοσφαιριστές του μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και αποφάσεων όταν πλησιάζουν την αντίπαλη περιοχή ψάχνοντας το γκολ. Θέλει να βλέπει τους παίκτες να είναι σωστά στημένοι και να λειτουργούν αρμονικά ως σύνολο όταν δεν έχουν τη μπάλα ώστε να την επανακτούν γρήγορα. Οταν συμβαίνει αυτό, τους αφήνει (και) να αυτοσχεδιάζουν.
2. Τρόπος προσέγγισης και ψυχολογία
Ο κ. Φερέρ ήταν πολύ απόμακρός και στρυφνός ως άνθρωπος. Για εκείνον όλοι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ ήταν ίσοι εντός των αποδυτηρίων, ανεξαρτήτου ηλικίας, ποιότητας και αγωνιστικής προσφοράς γι αυτό και απέναντί τους κρατούσε ακριβώς την ίδια στάση. Δεν προσπαθούσε να είναι φιλικός με κανέναν, δεν ζητούσε και δεν δεχόταν την άποψη ακόμα και των εμπειροτέρων παικτών του (π.χ. Ριβάλντο και Λυμπερόπουλος), ενώ ακόμα και στις πτήσεις της ομάδας εφήρμοζε εντός του αεροπλάνου στρατιωτικό νόμο!
Ο κ. Χιμένεθ δρα εντελώς διαφορετικά προσπαθώντας να μεταδώσει τις απόψεις και τη φιλοσοφία του στους ποδοσφαιριστές. Μιλάει πολύ μαζί τους, θέλει να ακούει τους προβληματισμούς και τις απόψεις τους, δεν είναι «μπαμπούλας» στα αποδυτήρια και γενικά σέβεται περισσότερο την προσωπικότητα των παλαιοτέρων παικτών της ΑΕΚ (Δέλλας, Καφές, Λυμπερόπουλος κ.α.). Στο επιτελείο συνεργατών που αφίχθη μαζί του από την Ισπανία, συμπεριλαμβάνεται και ο ψυχολόγος κ. Μιγκέλ Μορίγια, απόδειξη της σημασίας που δίνει ο κ. Χιμένεθ στην ψυχική ισορροπία των ποδοσφαιριστών τους.
3. Αφοσίωση και εργατικότητα
Στο σημείο αυτό εντοπίζεται η μεγαλύτερη ομοιότητα των δύο ισπανών προπονητών. Είναι προσηλωμένοι σε αυτό που κάνουν στο 100%, δίνουν όλο το είναι τους και δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι εργάζονται για την ομάδα που τους έχει προσλάβει από 14 ως και 16 ώρες την ημέρα! Ο κ. Χιμένεθ είχε πει προσφάτως ότι «πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να φτάνει και τις 18».
Η αφοσίωση και ο επαγγελματισμός είναι στοιχεία που χαρακτήριζαν αμφότερους σε όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής ή προπονητικής καριέρας τους. Είναι δουλευταράδες και γι αυτό ενδεχομένως ως αφεντικά ομάδων παρουσιάζονται και τόσο απαιτητικοί σε σημείο που πολλές φορές γίνονται ενοχλητικοί για τους ποδοσφαιριστές. Απαιτούν τον ίδιο ζήλο, την ίδια εργατικότητα και δεν συμβιβάζονται με τη ραθυμία και τη νωχελικότητα στις προπονήσεις, όσο ποιοτικός ήσπουδαίος κι αν είναι κάποιος ποδοσφαιριστής.
