Αυτή η συζήτηση για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων φλερτάρει πλέον επικίνδυνα με το να θεωρηθεί αστεία – ίσως και γελοία.
Λίγες ημέρες αφότου η κυβέρνηση πέρασε με διαδικασίες – εξπρές από τη Βουλή το πολυνομοσχέδιο – σκούπα με το οποίο σάρωσε τις εργασιακές σχέσεις όπως όλοι μας τις ξέραμε, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν φταίει σε τίποτα για τα λάθη και τις αμαρτίες του Δημοσίου, έχει παγιδευτεί σε μία άκομψη διαπραγμάτευση με τις ομάδες πίεσης των δικηγόρων, των μηχανικών, των φαρμακοποιών και των συμβολαιογράφων που απλά δεν… γουστάρουν να χάσουν κάποια από τα προνόμιά τους.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να εμπλακεί σε μία διαπραγμάτευση κυρίως με τους δικηγόρους διότι οι τελευταίοι έχουν ισχυρό μοχλό πίεσης εντός του Κοινοβουλίου. Δεκάδες βλέπετε βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων είναι δικηγόροι στο επάγγελμα. Δεν θέλουν λοιπόν να εκτεθούν στους… συναδέλφους τους.
Και για να περάσει Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά (ίσως και… Φώτα) η κυβέρνηση είπε να τρενάρει λίγο το σχετικό νομοσχέδιο μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου. Και φυσικά στα σχετικά ρεπορτάζ, αυτό το γεγονός περιγράφεται ως μία προσπάθεια να αποφευχθούν κοινωνικές «εκρήξεις». Οποία υποκρισία…
Τι θα έπρεπε λοιπόν να σκεφτεί ο υπάλληλος μίας ιδιωτικής επιχείρησης που θα μπορούσε να δει αύριο τον μισθό του να πέφτει στα 740 ευρώ της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας; Που είναι το περίφημο αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης στο οποίο επανηλειμμένα έχει αναφερθεί ο Πρωθυπουργός και τα μέλη της κυβέρνησής του;
Για ποιο λόγο αυτός ο υπάλληλος ή γενικότερα ένας έλληνας πολίτης να δεχθεί να υπομείνει το βάρος της προσαρμογής και να δει το εισόδημά του να μειώνεται όταν βλέπει ότι η κυβέρνησή του, η οποία επιπλέον διαθέτει ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αποφασίζει να χαϊδέψει το μάγουλο ορισμένων ενώ το δικό του δέχθηκε πρόσφατα ηχηρό χαστούκι;
Οπως είπε πάντως χθες ο υπουργός Υγείας κ. Α. Λοβέρδος, ό,τι και να γίνει σε αυτές τις άτυπες διαπραγματεύσεις, τον τελευταίο λόγο θα τον έχουν οι επιτηρητές μας. Και μάλλον δεν θα είναι λίγοι εκείνοι που θα ήθελαν να επιστρέψει η τρόικα τον Φεβρουάριο και «να τους βάλει τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι».
