Ενα αφιέρωμα που της ανατέθηκε το 2007, με αφορμή την επέτειο των 30 χρόνων από τον θάνατο της Μαρίας Κάλλας, έδωσε το έναυσμα στην Ολγα Λασκαράτου να γράψει ένα θεατρικό μονόλογο αφιερωμένο στην αείμνηστη ντίβα της όπερας. Τίτλος του «MΑΡΙΑ Κ. MORENDO» (η τελευταία λέξη παραπέμπει στην ερμηνευτική οδηγία που σημαίνει ότι η μουσική πρέπει να σβήνει σταδιακά και στην όπερα χρησιμοποιείται στις σκηνές θανάτου).. Το έργο, ολοκληρώθηκε το 2009 και πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο «Ελισσός» ενώ τον Νοέμβριο του 2010 ανέβηκε στο θέατρο «Σοφούλη» στη Θεσσαλονίκη. Τώρα οι Αθηναίοι έχουν μία, ακόμη ευκαιρία να το παρακολουθήσουν αφού από τις 11 Ιανουαρίου ως τις 2 Φεβρουαρίου 2011 θα παίζεται στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε σκηνοθεσία της ίδιας της συγγραφέως. Την καλλιτεχνική επιμέλεια υπογράφει η Λίνα Νικολακοπούλου, τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιάννη Μετζικόφ και ερμηνεύει η Εύα Κεχαγιά.
Σύμφωνα με την εξέλιξη του έργου, λίγο πριν από το τέλος της ζωής της, η ντίβα είναι κλεισμένη στο διαμέρισμά της στο Παρίσι. Απομονωμένη κι εγκαταλελειμμένη από φίλους έχει την ψευδαίσθηση πως βρίσκεται στο καμαρίνι της, λίγο προτού δώσει μια ακόμη παράσταση. Οι προσπάθειές της να προετοιμαστεί για τη νέα εμφάνιση την οδηγούν σ΄ένα ταξίδι αναμνήσεων. Στην αναβίωση όλων αυτών των φωτεινών χρόνων δύο πράγματα ρίχνουν τις σκιές τους: η οικογένειά της και ο έρωτάς της. Τα παιδικά χρόνια στην Αμερική, η περίοδος της Αθήνας, η χρυσή εποχή στη Σκάλα του Μιλάνου και τα τελευταία χρόνια στο Παρίσι είναι οι βασικοί σταθμοί της προσωπικής αλλά και της καλλιτεχνικής της ζωής. Μέσα στο παραμιλητό της αναπολεί λόγια των μεγάλων της δασκάλων, στιγμές με ανθρώπους που συνεργάστηκε ταλαντευόμενη ανάμεσα στην προσπάθεια για προσωπική ευτυχία και στο πάθος της για την όπερα…
