1. Eπαναπροσανατολισμό του συστήματος κοινωνικής προστασίας για την ανακούφιση όσων πλήττονται από την κρίση με επίδομα ανεργίας για όλους τους μακροχρόνια άνεργους, ενιαίο επίδομα παιδιού για όλες τις οικογένειες, επιδότηση ενοικίου για όλους τους ενοικιαστές χαμηλού εισοδήματος και την εφαρμογή ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

2.

Ριζικές αλλαγές στην ελληνική περιβαλλοντική νομοθεσία για την προστασία του εγχώριου και παγκόσμιου οικολογικού συστήματος. Η πράσινη στροφή της οικονομίας είναι μια ώριμη δυνατότητα για τον κόσμο της οικονομίας και επιπλέον έχει πολύ μεγάλη κοινωνική αποδοχή. Η προοπτική μίας απελευθερωμένης και λειτουργικής αγοράς ενέργειας θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία.

3.

Ανταλλαγή μονάδων μεταξύ ΔΕΗ και αξιόπιστων ηλεκτροπαραγωγών, υπό την προϋπόθεση ύπαρξης αυστηρού χρονοδιαγράμματος απεξάρτησης της χώρας από το λιγνίτη και με ταυτόχρονο πρόγραμμα οικονομικοκοινωνικής και αναπτυξιακής αναπροσαρμογής των περιοχών εκμετάλλευσης του λιγνίτη. Διασφάλιση της αποκλειστικής ιδιοκτησίας του Δημοσίου στους μεγάλους Υδροηλεκτρικούς Σταθμούς και της απρόσκοπτης ανάπτυξης των ΑΠΕ, εφαρμόζοντας κατ’ ελάχιστον τα προβλεπόμενα στο ‘ΕΣΔΑΠΕ’, καθώς και τον αναπτυξιακό χαρακτήρα του ενεργειακού μας μοντέλου με τη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων νέων πράσινων θέσεων εργασίας. Παροχή ισχυρών φορολογικών κινήτρων για εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια.

4.

Ανάπτυξη ενός εναλλακτικού πόλου οικονομικής δραστηριότητας, της Πράσινης Κοινωνικής Οικονομίας, δηλαδή έναν χώρο της οικονομίας που βρίσκεται ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα της που παράγουν κοινωνικό και ατομικό όφελος.

5.

Βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, με νέο ρόλο των απαραίτητων δημόσιων επιχειρήσεων. Οι προτάσεις για κατάργηση ή και ενοποίηση Οργανισμών κινούνται σε θετική κατεύθυνση. Οι αναδιαρθρώσεις αλλά και τα νέα επιχειρησιακά σχέδια των μεγάλων Δημοσίων επιχειρήσεων πρέπει να προχωρήσουν. Αυτές δεν είναι δυνατόν να εξαντλούνται μόνο και μάλιστα εκ των προτέρων σε μειώσεις μισθών και προσωπικού, που και αυτές οφείλουν να αντιμετωπισθούν. Χωρίς όμως ένα σαφή, διαφανή, ενιαίο (όχι διεσπαρμένο σε διάφορες υπηρεσίες και Υπουργεία) και αποτελεσματικό ελεγκτικό μηχανισμό, οποιαδήποτε πολιτική, ακόμη και καλών προθέσεων, ακυρώνεται. Πλήρη μηχανοργάνωση και επιβολή του διπλογραφικού συστήματος σε όλο τον δημόσιο τομέα για στοιχειώδη λειτουργία και έλεγχο. Τασσόμαστε υπέρ ενός ενιαίου, εξορθολογισμένου μισθολογίου, στο οποίο θα πρέπει να ενσωματωθούν τα επιδόματα.

6.

Δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση με αναλογική και προοδευτική συμβολή όλων των πολιτών που να περιλαμβάνει και τον αρνητικό φόρο για νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος. Επανεξέταση του συνόλου των φορολογικών ελαφρύνσεων από μηδενική βάση, ενίσχυση των φορολογικών μηχανισμών για τη μείωση της παραοικονομίας και της απώλειας εσόδων από φόρους που δεν εισπράττονται. Εξοικονόμηση πόρων μέσα από τον περιορισμό στο ελάχιστο του τερατώδους μηχανισμού μεταφοράς εισοδημάτων υπό τη μορφή κινήτρων, επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων και φοροαπαλλαγών. Ιδιαίτερες περιοχές αναζήτησης πόρων η φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία και οι φοροαπαλλαγμένες εμπορικές συναλλαγές τους.

7.

Ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου του προϋπολογισμού και αναπροσαρμογή του ΕΣΠΑ, αύξηση της απορροφητικότητάς του, με εφαρμογή συστημάτων αξιολόγησης της αναπτυξιακής και της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δαπανών.

8.

Περαιτέρω μείωση στις αμυντικές δαπάνες με ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, για τη μείωση της εξάρτησης της χώρας μας από τους μεγάλους κατασκευαστές σύγχρονων οπλικών συστημάτων, αλλά και για τη δημιουργία ενός πεδίου εφαρμογής καινοτομιών.

9.

Αντιμετώπιση του υπέρογκου ελλείμματος του ισοζυγίου συναλλαγών και του εμπορικού ισοζυγίου(σταθερά αρνητική πρωτιά στην ΕΕ.) Η χώρα παράγει προϊόντα και υπηρεσίες που δεν καταναλώνονται ούτε στο εσωτερικό και αντιθέτως εισάγει συνεχώς άλλα ή ομοειδή. Αυτό σημαίνει είτε λαθεμένες επιλογές παραγωγικών προτύπων είτε υψηλό κόστος παραγωγής. Η χώρα οφείλει να στηρίξει την επιχειρηματικότητα, με ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με ενίσχυση για απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησής τους, να δώσει τη μάχη της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο της καινοτομίας και της ποιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, που ενσωματώνουν τεχνολογικό προβάδισμα και υψηλή προστιθέμενη αξία.

10.

Ενίσχυση της ναυτιλίας και στροφή σε ελληνικά πληρώματα, αλλά κυρίως ενθάρρυνση του εκσυγχρονισμού του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου με την συμμετοχή του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου. Όταν «κτίζεται» μεγάλος αριθμός νέων πλοίων από έλληνες εφοπλιστές σε γειτονική χώρα είναι αδιανόητο να μην καταβάλλεται απολύτως στοχευμένη πρωτοβουλία για την προσέλκυσή τους στη χώρα μας.

11.

Διαμόρφωση ενός ισχυρού πυλώνα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό τον έλεγχο του δημοσίου, που θα περιλαμβάνει την Εθνική, την ΑΤΕ, το ΤΤ, και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Τη διευκόλυνση της επέκτασης του θεσμού των συνεταιριστικών τραπεζών και την ίδρυση Δημόσιας Τράπεζας ειδικού σκοπού για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και του Δημόσιου Χρέους.

12.

Πρωταρχική κρατική μέριμνα για χρήσεις γης στην ύπαιθρο, για εκσυγχρονισμό της γεωργίας, των μεταποιητικών μονάδων αλλά και των δικτύων εμπορίου και διακίνησης αγροτικών αγαθών, για μεταφορά πόρων στον πυλώνα της Αγροτικής Ανάπτυξης ώστε να ενισχυθούν κατά προτεραιότητα τα αγροτικά νοικοκυριά. Επιδίωξη της πολυλειτουργικότητας του αγροτικού τομέα, με έμφαση στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία. Εξυγίανση και πλήρης ανασυγκρότηση των αγροτικών συνεταιρισμών και οργάνωση των αγροτών σε ομάδες παραγωγών.

13.

Πλήρη και αξιοπρεπή απασχόληση. Εργασιακές σχέσεις και συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που παρέχουν στους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες, σιγουριά και διαμορφώνουν όρους δημιουργικής και υπεύθυνης απασχόλησης. Μια πολιτική ακριβώς στον αντίποδα της πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων που ακολουθεί η κυβέρνηση. Εγγύηση της κοινωνικής ασφάλειας όσων διαβιούν στη χώρα μέσα από ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα χρηματοδοτείται σταθερά και με ενιαίους όρους από τους εργαζόμενους, το κράτος και τους εργοδότες.

14.

Αλλαγή του βασικού προσανατολισμού στον τομέα της υγείας στην κατεύθυνση της πρόληψης και ανάπτυξης της πρωτοβάθμιας φροντίδας με ιδιαίτερη έμφαση στην αναμόρφωση του ΕΣΥ, στη δημιουργία ενός Ενιαίου Φορέα Υγείας στη γενναία χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας και άμβλυνση των εξωπραγματικών ιδιωτικών δαπανών.

15.

Νέα πορεία για την παιδεία για μια εκπαίδευση που να αντιστοιχεί στις αυξημένες ανάγκες της εποχής, των πολιτών και της χώρας με αυτόνομο μορφωτικό ρόλο του Λυκείου και ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Παράλληλα με τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις που απαιτούνται στη χώρα μας, η ΔΗ. ΜΑΡ προτείνει και υποστηρίζει 5 προτάσεις για την ευρωπαϊκή και διεθνή πορεία:

1.

Τη ρύθμιση και τον έλεγχο στη λειτουργία των διεθνών χρηματαγορών με συλλογική απόφαση των G20 και των οργάνων της Ε.Ε.

2.

Την ανάγκη κοινής ευρωπαϊκής δημοσιονομικής πολιτικής, μείωσης των ανισορροπιών και κοινής πορεία ανάπτυξης της ευρωζώνης.

3.

Εμμονή στην πρόταση της ευρωπαϊκής αριστεράς για την έκδοση ευρωομολόγου και δημιουργία μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους.

4.

Μεταφορά μέρους του εθνικού χρέους στην ΕΚΤ, σύμφωνα με την πρόταση της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων που θα μπορούσε να κυμανθεί από το 60% ως το 40% της πρότασης Γιούνκερ-Τρεμόντι.

5.

Επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους των 110 δις μέχρι το 2021, για όλο το ποσό.