Απευθυνόμενος το Σάββατο στους βουλευτές του κόμματος του ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στους πέντε άξονες της κυβερνητικής πολιτικής έως το 2013:

  • Αλλαγές στο Κράτος και τη Δημόσια Διοίκηση, με την υιοθέτηση ενός νέου με νέο Πειθαρχικού Κώδικα για το Δημόσιο, της κάρτας του πολίτη και την εφαρμογή νέου ενιαίου μισθολόγιου.
  • Η ανάπτυξη, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, μέσα από την επένδυση σε συγκριτικά μας πλεονεκτήματα – παιδεία, έρευνα, καινοτομία, ανθρώπινο δυναμικό – αλλά και με συστηματική δουλειά στην Περιφέρεια. Αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης το οποίο θα στηρίζεται σε νέο αναπτυξιακό και επενδυτικό νόμο, στις ηλεκτρονικές προμήθειες.
  • Η δημιουργία μία κοινωνίας της συμμετοχής, της ευνομίας και της Δικαιοσύνης.
  • Το κοινωνικό κράτος, η καταπολέμηση της ανεργίας και η ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
  • Να γίνει ισχυρή η φωνή της Ελλάδας, «όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς». Στόχος του πρωθυπουργού η είναι, κατά δήλωση του ιδίου, ηέναρξη μίας νέας προσπάθειας επίλυσης του Κυπριακού, η καλύτερη φύλαξη συνόρων και η βελτίωση ελληνοτουρκικών σχέσεων.

    Ο κ. Γ. Παπανδρέου επιχείρησε στη χθεσινή συνεδρίαση της ΚΟ του ΠαΣοΚ να κατευνάσει τις αντιδράσεις βουλευτών που εξέφρασαν μαζικά τη δυσφορία τους για την παγιωμένη σχεδόν διαδικασία του κατεπείγοντος με την οποία καλούνται να νομοθετούν , εν όψει της ψήφισης του προϋπολογισμού την ερχόμενη εβδομάδα.
    Την Τρίτη εξάλλου συνεδριάζει εκ νέου το υπουργικό συμβούλιο με θέμα την επιτάχυνση των διαδικασιών για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων.

    «Ουδείς μας είναι λάτρης της, έστω συνταγματικά κατοχυρωμένης στη Δημοκρατία μας, διαδικασίας του επείγοντος. Αλλά βρισκόμαστε ακόμη σε πόλεμο», είπε ο Πρωθυπουργός και τόνισε ότι «έχουμε εκ των πραγμάτων κάποιες προτεραιότητες. Και δεν μπορούμε να διακυβεύσουμε τα ύψιστα αγαθά, όπως την ανεξαρτησία της χώρας μας, την ψήφο της χώρας μας, την αξιοπιστία της χώρας μας».

    «Γίνονται και αστοχίες»…

    Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε αστοχία την διαγραφή των χρεών, όπως τουλάχιστον αυτή εντάχθηκε στο πρόσφατο πολυνομο σχέδιο και είπε, απαντώντας στους βουλευτές που αντέδρασαν στη διάταξη: «Όχι κύριοι, δεν διαγράφουμε χρέη, ούτε συγκαλύπτουμε κάποιους. Έχω συνεννοηθεί – και συμφωνεί και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου – και θα δημοσιοποιήσουμε όλα τα ονόματα εκείνων που χρωστούν, φέρνοντας στη Βουλή την κατάλληλη νομική ρύθμιση, που θα το επιτρέπει και θα κατοχυρώνει την Κυβέρνηση, αλλά και τα δικαιώματα των πολιτών».

    Ενα εκατομμύριο υπογραφές για το ευρωομόλογο

    Σε ό,τι αφορά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναλάβει πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών για να ξεκινήσει επισήμως μια επεξεργασία και συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με θέμα τη δημιουργία ευρωομολόγων. Για το σκοπό αυτό και την εκστρατεία που θα ξεκινήσει ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε τη δημιουργία επιτροπής στην οποία θα συμμετέχουν οι κυρίες Βάσω Παπανδρέου και Αννυ Ποδηματά και οι κκ. Π. Ευθυμίου, Αθ. Αλευράς, Ντ. Βρεττός, Παντ. Οικονόμου, Χρ. Πολυζωγόπουλος και Ηλ. Μόσιαλος. Ανακοίνωσε επίσης και την διεξαγωγή εθνικής συνδριάσκεψης του ΠαΣοΚ – αντί συνεδρίου – την προσεχή άνοιξη.

    Ο Πρωθυπουργός εξέφρασε την ικανοποίοηση του για τα θετικά βήματα που έγιναν στην πρόσφατη συνοδο της ΕΕ και είπε ότι εκεί είχε τις διαβεβάιώσεις όλων ότι πολύ σύντομα θα υπάρξει η απόφαση για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου της τρόικας.

    «Δεν προσπαθώ να δραπετεύσω»

    Απάντησε επίσης ο Πρωθυπουργός σε όσους εμμέσως ή και ευθέως τον κατηγορούν ότι αναζητεί αφορμή ώστε να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία. «Σκοπίμως, πολλοί λένε ότι ψάχνω κι εγώ να δραπετεύσω.

    Τρία πράγματα δεν έχουν καταλάβει: πρώτον, ότι εγώ ταξιδεύω για να υπερασπισθώ την Ελλάδα, να υπερασπισθώ τα συμφέροντα της χώρας και όχι για να βρω κάποια θέση στο εξωτερικό. Δεύτερον, δεν έχουν καταλάβει πόσο συνδέεται πια η μοίρα μας με τις ευρωπαϊκές και τις διεθνείς εξελίξεις – όχι μόνον η δική μας, αλλά του κάθε κράτους. (…) Και όταν ανέλαβα Π ρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στην πρώτη ομιλία μου εδώ, στην Αθήνα, είπα ότι μεγάλο ζήτημα πια, δεν είναι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, αλλά και η παγκοσμιοποίηση της Δημοκρατίας, η παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση, η κοινωνική δικαιοσύνη και ο εξανθρωπισμός της παγκοσμιοποίησης. Και τρίτον, εγώ ήμουν παιδί μετανάστη και, μάλιστα, μετανάστη που προήλθε από εξορία του Μεταξά. Και θα μπορούσα, όπως πολλοί Έλληνες της Διασποράς, να μείνω κι εγώ στο εξωτερικό και να αποφασίσω ότι η ζωή μου θα ήταν εκεί».