ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ
Τα παθήματα να γίνουν μαθήματα πολιτικά. Γιατί λόγου χάριν κατέρρευσε εν μια νυκτί ο σοβιετικός σοσιαλισμός; Μα επειδή φράκαρε, ξεχαρβαλώθηκε ο παραγωγικός ιστός. Ολοι στον δημόσιο τομέα. Ολοι στην ασφάλεια και στη σιγουριά. Ολοι ισοπεδωμένοι. Δουλεύανε δεν δουλεύανε εισπράττανε τα ίδια μεροκάματα. Ετσι οι ρυθμοί έπεσαν σε επίπεδα ελληνικά. Αντε τώρα να αποδώσεις χωρίς κίνητρο και χωρίς περισσότερα λεφτά. Σκούριασε η μηχανή. Περιορίστηκε η παραγωγή. Ετσι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στη ζήτηση τη λαϊκή. Ολοι σε κάποια ουρά. Ο επάρατος όμως καπιταλισμός σε αντίθετη τροχιά. Αφομοίωνε και ενσωμάτωνε στοιχεία σοσιαλιστικά. Γι’ αυτό οι αυξήσεις των μισθών. Γι’ αυτό οι συντάξεις και οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα καλλιτεχνικό. Ο Αντρέι Ταρκόφσκι, εκ των κορυφαίων σκηνοθετών, θεωρήθηκε εχθρός της νομενκλατούρας του Μπρέζνιεφ. Επειδή, λέει, οι ταινίες του ήταν μεταφυσικές και δεν ακολουθούσαν τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Με απλά λόγια η δεύτερη υπερδύναμη του πλανήτη φοβήθηκε τις «ακαταλαβίστικες» ταινίες ενός σκηνοθέτη που ζήτημα ήταν αν στη Μόσχα έκοβαν μερικές χιλιάδες εισιτήρια. Οταν την ίδια στιγμή το Χόλιγουντ τα έχωνε σε ιστορίες που όχι μόνο αμφισβητούσαν αλλά ενίοτε και κατηγορούσαν και μάλιστα απέρριπταν τον καπιταλισμό. Που πάει να πει το γνωστό. Οσο πιο σκληρό ένα σύστημα τόσο πιο γρήγορα και εύκολα με τον πρώτο τυφώνα ξεριζώνεται. Οσο πιο ευέλικτο τόσο πιο δύσκολα θα κοπεί. Επομένως ο αριστερός λόγος για να γίνει πειστικός πρέπει πάση θυσία να αφομοιώσει και να ενσωματώσει λειτουργίες της καπιταλιστικής λογικής. Στοιχειώδες. Δηλαδή ανταγωνιστικότητα, αξιοκρατία, παραγωγικότητα, ανησυχία και ανεκτικότητα. Γιατί στα χαρτιά το σύστημα μπορεί να είναι τέλειο. Στην πράξη όμως ο ανθρώπινος παράγοντας ατελής. Αυτό που έλεγε ο Γιώργος προεκλογικά έπρεπε από τη δεκαετία του εβδομήντα να το φωνάζανε σοβιετικά στόματα πολλά. Σύντροφοι, πρέπει ν αλλάξουμε γιατί θα βουλιάξουμε!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
