Ξεκίνησε στο ιρλανδικό Κοινοβούλιο η συζήτηση για τον κρισιμότερο προϋπολογισμό στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας και η πρώτη «ψηφοφορία-κλειδί» για την κατ’ αρχήν έγκρισή του πρόκειται να διεξαχθεί απόψε τη νύχτα. Έξω από το κτίριο εκατοντάδες διαδηλωτές με τύμπανα, φωτοβολίδες και καπνογόνα διαμαρτύρονταν έως αργά τη νύχτα για έναν οικονομικό νόμο πρωτοφανούς λιτότητας, που προβλέπει περικοπές δαπανών 6 δισ. ευρώ με στόχο τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας από το δυσθεώρητο ύψος των 19 δισ. ευρώ (32% ως ποσοστό του ΑΕΠ!) που εκτινάχθηκε έπειτα από το τελευταίο «πακέτο» στήριξης των 15 δισ. που χορήγησε η κυβέρνηση του Μπράιαν Κόουεν στον παραπαίοντα τραπεζικό τομέα.
«Ο προϋπολογισμός είναι σε κάθε διάταξή του τόσο κακός όσο φοβόμασταν… Η πραγματική τραγωδία είναι ότι, αφού προκάλεσε όλη αυτή την καταστροφή, το Φιάνα Φέιλ με την εμμονή του στην παροχή εγγυήσεων στις τράπεζες, επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος καταρτίζοντας έναν προϋπολογισμό που στερεί την πραγματική οικονομία με 6 δισ. ευρώ»
, δήλωσε ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Εργατικού Κόμματος Ίμον Τζίλμορ. Παρά την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης συνασπισμού του κεντροδεξιού κόμματος Φιάνα Φέιλ και των Πρασίνων, οι πολιτικοί παρατηρητές πιστεύουν ότι ο προϋπολογισμός θα εγκριθεί.
Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση του Δουβλίνου σκοπεύει να εξασφαλίσει 15 δισ. ευρώ το 2011 μέσω μείωσης των δημοσίων δαπανών και αύξησης των εσόδων. Πρόκειται για την υποχρέωση που έχει αναλάβει έναντι της τρόικας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, για να εξασφαλίσει τη δανειακή βοήθεια των 85 δισ. ευρώ. Είναι χαρακτηριστική η ανάλυση του Τζον Μπερνς στο σημερινό φύλλο των New York Times για «το πλέον επώδυνο πρόγραμμα λιτότητας που έχει εκπονήσει ποτέ ευρωπαϊκή κυβέρνηση». Ο Μπερνς σημειώνει ότι «πέρα από το οικονομικό πλήγμα που συνεπάγεται για κάθε νοικοκυριό της χώρας το πρόγραμμα λιτότητας, το πιο πικρό χάπι για τους Ιρλανδούς είναι ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η οικονομία της πατρίδας τους θα περιέλθει υπό ξένη επιτροπεία για τα επόμενα 20 ή 30 χρόνια».
Τα μέτρα εξοικονόμησης πόρων που προβλέπει ο προϋπολογισμός που κατέθεσε ο υπουργός Οικονομικών Μπράιαν Λένιχαν προβλέπει πληθώρα περικοπών για το λεγόμενοι «κοινωνικό κράτος», όπως μειώσεις στα επιδόματα τέκνων, στις δαπάνες υγείας και κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας, με αποκορύφωμα τη μείωση κατά 4% των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων. Βεβαίως πρόκειται για το… πολλοστό πακέτο λιτότητας που ανακοινώνει η κυβέρνηση του Δουβλίνου. Η κυβέρνηση έχει επιβάλει περικοπή των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 5% ανεξαρτήτως της βαθμολογικής κλίμακας στην οποία ανήκουν. Σημειωτέον ότι ο δημόσιος τομέας της Ιρλανδίας είναι ιδιαίτερα διογκωμένος, αφού σ’ αυτόν απασχολούνται περί τις 300.000 εργαζόμενοι σε ένα εργατικό δυναμικό 2 εκατομμυρίων. Αρα το 15% των εργαζομένων Ιρλανδών είναι δημόσιοι υπάλληλοι – στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 11,5%, εξαιρουμένων βεβαίως των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ.
Επίσης, η κυβέρνηση Κόουεν έχει ήδη επιβάλει αυξημένη φορολογία κατά 7,5% για όλα τα εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ και κατά 10% για τα ετήσια εισοδήματα άνω των 70.000. Ανθίσταται, ωστόσο, με νύχια και με δόντια στην αύξηση της κλίμακας 12,5% στη φορολόγηση των επιχειρήσεων. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη και σ’ αυτό στηρίχθηκε, ως γνωστόν, η οικοδόμηση του κάποτε λαμπερού «ιρλανδικού μοντέλου» ανάπτυξης. Βεβαίως οι ξένες επενδύσεις που προσήλκυσε την τελευταία 20ετία η Ιρλανδία και το γεγονός ότι η χώρα μετετράπη σε προγεφύρωμα όλων των μεγάλων αμερικανικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη, δεν οφείλεται μόνο στη χαμηλή φορολόγηση αλλά και στο γεγονός ότι διαθέτει ένα εργατικό δυναμικό με υψηλή κατάρτιση και εξειδίκευση. που μιλά μάλιστα αγγλικά, και βεβαίως στο γεγονός ότι η πτήση από τη Νέα Υόρκη στο Δουβλίνο διαρκεί μόλις 4 ώρες…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
