Την αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, μέσα στα επόμενα δύο με τρία χρόνια, θεωρεί πιθανή ο επικεφαλής οικονομολόγος της βρετανικής τράπεζας, Standard Chartered.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC-TV18, ο Τζέραρντ Λάιονς είπε ότι αναδιάρθρωση χρέους στην Ευρωζώνη δεν θα γίνει εντός του 2011:
«Δεν θα γίνει το 2011. Η πραγματικότητα είναι ότι οι Ευρωπαίοι, με τη βοήθεια του ΔΝΤ, έχουν βάλει στην άκρη 750 δισ. ευρώ, που είναι αρκετά για να βοηθήσουν την Ιρλανδία, πιθανόν και την Πορτογαλία και την Ισπανία», εκτίμησε.
«Νομίζω ότι σε κάποια φάση στα επόμενα χρόνια, πιο πιθανό είναι σε 2-3 χρόνια, η Ελλάδα και η Ιρλανδία θα θελήσουν να αναδιαρθρώσουν το χρέος τους», προσέθεσε.
Ο κ. Λάιονς προέβλεψε ότι το ευρώ θα συνεχίσει να εξασθενεί λόγω των υψηλών χρεών που έχουν πολλές χώρες της Ευρωζώνης.
«Φιλική» αναδιάρθρωση
Σε «φιλική» αναδιάρθρωση του παλαιού χρέους προς ιδιώτες ομολογιούχους, επιδιώκοντας σημαντική απομείωσή του (το λεγόμενο «haircut»), πρέπει να προχωρήσει άμεσα, το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο 2011, η Ελλάδα.
Σε διαφορετική περίπτωση και λόγω του πολύ μεγάλου κρατικού χρέους, «δεν αποκλείεται να έχουμε το ατύχημα να κάνουμε όλες τις αναγκαίες θυσίες και διαρθρωτικές προσπάθειες και να οδηγηθούμε παρόλα αυτά σε μια παταγώδη χρεοκοπία σε δύο-τρία χρόνια από σήμερα».
Την παραπάνω πρόταση-εκτίμηση διατύπωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο επίκουρος καθηγητής Χρηματοοικονομικών του ΑΠΘ, Βασίλης Πολυμένης, βραβευμένος από κορυφαίες εταιρείες της Γουοόλ Στριτ για την έρευνά του περί ομολόγων και χρεοκοπίας.
«Η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής είναι ευπρόσδεκτη, αλλά δεν λύνει το θέμα της στάσης πληρωμών. Οι διαρθωτικές αλλαγές είναι γενναίες, αλλά όχι αρκετές, βάσει μεγέθους του χρέους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποιος θα χάσει. Και πρέπει να διαπραγματευτούμε με την τρόικα, ώστε να μας επιτραπεί να προχωρήσουμε σε αναδιάρθρωση χρέους προς παλαιούς ομολογιούχους, τώρα, που έχουμε ακόμη κάποια διαπραγματευτική ισχύ», τόνισε.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, σε μια τέτοια αναδιάρθρωση θα πρέπει να ανταλλάξουμε παλιούς τίτλους με άλλους, μικρότερης ονομαστικής αξίας, επιτοκίου γύρω στο 4% και διάρκειας τουλάχιστον 20 ετών.
«Θα μπορούσε να ζητηθεί από την τρόικα να επιτραπεί στη χώρα να επιδιώξει ανταλλαγή στο 67% της αγοραίας αξίας των τίτλων, που ίσχυε τον Μάιο 2010. Δηλαδή, οι ομολογιούχοι να πιεστούν να αποδεχτούν μόνο 1/3 περαιτέρω ζημία, ενώ η Ελλάδα να δεσμευτεί για τα υπόλοιπα 2/3 της αγοραίας αξίας των ομολόγων, από τα επίπεδα του Μαΐου», πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας ότι η Ελλάδα έχει «στο μανίκι της» τον «διαπραγματευτικό άσο» της απειλής για μονομερή στάση πληρωμών.
«Ο ισχυρισμός ότι αν η Ελλάδα ζητήσει από τους ομολογιούχους να δεχτούν απομείωση, αυτό θα σημάνει αυτόματα κλείσιμο των διεθνών αγορών, είναι λανθασμένος. Οι αγορές θα παραμείνουν κλειστές όσο είμαστε υπερχρεωμένοι. Σε αντίθεση με μια απλή επιμήκυνση, ένα γενναίο haircut θα βελτιώσει δραματικά την πιστοληπτική διαβάθμιση της χώρας», υποστήριξε.
