Υπάρχει και κάτι που σε εμποδίζει να μεγαλώσεις: η έλλειψη ενός καλού λόγου να επαναστατήσεις. Αυτό πιστεύει ο 31χρονος πολυσχιδής δημιουργός (συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης) Βασίλης Μαυρογεωργίου, καθώς από τότε που έκανε αίσθηση με την παράσταση «Κατσαρίδα» έχει αγαπηθεί αλλά και κατηγορηθεί από πολλούς επειδή «δεν λέει να μεγαλώσει». Στην τελευταία του όμως δουλειά, που φιλοξενείται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, βιώσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ενηλικίωση μέσα από ξέφρενο χιούμορ, έξυπνες ατάκες και γλυκόπικρες στιγμές ενός ήρωα-alter ego του.
Στο «Μια τεράστια έκρηξη» παρακολουθούμε τον κεντρικό ήρωα Γιώργο (Γιώργος Πυρπασόπουλος) να μας αφηγείται τις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής του με απολαυστικές παρεμβάσεις από τις Κατερίνα Μαυρογεώργη και Μαρία Φιλίνη, οι οποίες υποδύονται από εκνευριστικούς συγγενείς ως μεγάλους έρωτες, καθηγητές καλών τεχνών και οποιοδήποτε άλλο πλάσμα συνάντησε στη διαδρομή του. Οι αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα της κουλτούρας των 80s και των 90s πέφτουν βροχή: ο «Πόλεμος των Αστρων», ο «Ιππότης της ασφάλτου», οι κασέτες και οι βιντεοκασέτες, το σαπούνι βιλανόβα, τα play mobil, οι ντισκοτέκ, κτλ.
«Μεγαλώσαμε με στρουμφάκια και στην πραγματικότητα δεν μεγαλώσαμε ποτέ.
Είμαστε η γενιά των βουτυρομπεμπέδων. Γι’ αυτό και είμαστε τόσο προσκολλημένοι στη δεκαετία του ’80 η οποία, αν το καλοσκεφτούμε, δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ανθρωπότητα. Στον απόηχο ενός Πολυτεχνείου που ακούγαμε από τους γονείς μας, φανταζόμασταν τη Χούντα σαν μια χοντρή κυρία με γυαλιά και κρεατοελιές στη μύτη. Τα βρήκαμε όλα έτοιμα, δεν χρειάστηκε να πολεμήσουμε για τίποτα. Οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε σε ένα κλίμα υπερπροστατευτικότητας. Και μη έχοντας να εναντιωθούμε σε κάτι, εναντιωθήκαμε μοιραία στον ίδιο μας τον εαυτό: “Δεν είμαι καλά, έχω κατάθλιψη” είναι η φράση της εποχής. Και εμείς χάνουμε αμέτρητες ώρες διερωτώμενοι τι κάνουμε λάθος» τονίζει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου.
