Αν υποθέσουμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι «αντιμνημονιακό», «αντικατοχικό» κόμμα, σύμφωνα με την τελευταία ορολογία που είδαμε στους τοίχους της Αθήνας, και αν ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης είναι ο χρισμένος υποψήφιος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε η υπερψήφιση του υποψηφίου του συνδυασμού Κακλαμάνη κ. Ηλία Ψινάκη δεν μπορεί παρά να είναι η πιο γνήσια και η πιο δυναμική «αντιμνημονιακή» και «αντικατοχική» ψήφος που θα μπορούσε να δώσει ο αδούλωτος λαός της Α΄ Αθηνών. Εκφράζει τόση (κρυφή) επιθυμία αντίστασης αυτή η ψήφος που δεν θα μου φαινόταν παράλογο αν βλέπαμε τον κ. Ψινάκη να συμπαρατάσσεται με τις αντικατοχικές δυνάμεις του ΚΚΕ στη διαδήλωση που θα γίνει στη (δύσμοιρη) Αθήνα την επόμενη Δευτέρα, την επαύριο των εκλογών του δευτέρου γύρου. Ο κ. Ψινάκης θα μπορούσε να ηγηθεί ενός νέου αντάρτικου πόλεων, των πανελίστας, που χρησιμοποιούν τα πλατό των ριάλιτι και των τάλεντ σόου ως δούρειο ίππο κατά των σχεδίων υποδούλωσης της χώρας στα διεθνή κέντρα ελέγχου των λαών (και των πανελίστας).
Μετά την υπερψήφιση του κ. Ψινάκη ο δρόμος είναι ανοιχτός για πολλαπλές ερμηνείες του αποτελέσματος των εκλογών ώστε ο καθένας να «πάρει το μήνυμά» του, όπως θα έλεγαν, με το παραδοσιακό κόμπιασμα του σοβαροφανούς ημιμαθούς, οι 8 στους 10 δημοσιογράφοι-αναλυτές των ειδησεογραφικών εκπομπών συμπάσης της ελληνικής τηλεόρασης (κρατικής και ιδιωτικής). Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί όλοι αυτοί οι αναλυτές κατανάλωσαν τόσες ώρες τηλεοπτικού προγράμματος για να μπορέσουν να εξιχνιάσουν το μυστήριο ή όχι της γνωστής «μπλόφας» του Πρωθυπουργού. Ισως γιατί το βράδυ της Κυριακής δεν είχαν ακόμη πληροφορηθεί τους σταυρούς που συγκέντρωσε ο κ. Ψινάκης ώστε να εντάξουν τα νέα δεδομένα στις αναλύσεις τους. Δυστυχώς, έχοντας υποτιμήσει την αντιμνημονιακή δυναμική Ψινάκη, πόνταραν στην αντιμνημονιακή σφήνα Δημαρά, που τελικά αποδείχθηκε πλαστικό καρφάκι.
Μ΄ εκείνα και με τ΄ άλλα, αυτές οι εκλογές ήταν μακράν- και μάλιστα προκλητικά- της αυτοδιοίκησης. Με την ευθύνη του ΠαΣοΚ, πρωτίστως του Πρωθυπουργού, της Νέας Δημοκρατίας και όλων των κομμάτων πήραν τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Και μολονότι το αποτέλεσμα μετράει, η τεράστια αποχή έδειξε ότι οι ψηφοφόροι δεν θέλησαν να παγιδευθούν στις κομματικές εκλογές.
Περιμένουμε τον δεύτερο γύρο. Να ψηφίσουμε για τις πόλεις μας, ούτε «μνημονιακά» ούτε «αντιμνημονιακά». Ιδιαίτερα εμείς οι δημότες του Δήμου Αθηναίων οφείλουμε να δημιουργήσουμε ελπίδες για την πολύπαθη πρωτεύουσα. Εχουμε κουραστεί να ζούμε σε μια πόλη που μας ρουφάει κάθε μέρα την ενέργειά μας, όπου δίνουμε κάθε μέρα μάχη για το αυτονόητο. Θέλουμε μια πόλη που να μας δίνει ενέργεια.
