Ο κ. Στ. Χατζημιχελάκης είναι πατέρας του Χάρη, ο οποίος είναι περίπου 22 ετών σήμερα. Ο Χάρης είναι ιδιοκτήτης του σπιτιού στο Χαλάνδρι που για την ΕΛ.ΑΣ. αποτελούσε τη γιάφκα της οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», μετά τη σύλληψη συνολικά τεσσάρων νεαρών το φθινόπωρο του 2009. Τόσο νεαρών που αποκαλούνται και «μωρά της τρομοκρατίας».
Το «μωρό» του κ. Χατζημιχελάκη βρίσκεται εδώ και έναν-ενάμιση χρόνο στον Κορυδαλλό. «Προσπαθούμε να επιβιώσουμε» λέει ο πατέρας. «Μόνον η λέξη “γολγοθάς” μπορεί να περιγράψει αυτό που ζούμε. Ο,τι μπορεί να νιώσει ο γονιός μιας αστικής οικογένειας που δεν είχε να κάνει ποτέ με τον νόμο. Που έχει ένα παιδί της μελέτης, με χαρακτήρα ηπίων διαστάσεων. Που το στέλνει στο Αρσάκειο, και το παιδί αυτό μπαίνει “περπατώντας” στο Πολυτεχνείο, έχοντας στην κατοχή του τέσσερα διπλώματα ξένων γλωσσών. Το σοκ ήταν εκκωφαντικό».
Εχουν περάσει τόσοι μήνες και κανένας δεν πλησίασε τον γονιό να τον ρωτήσει τι και πώς. Μόνον ένας άνδρας της Αντιτρομοκρατικής. Το σπίτι στο Χαλάνδρι είναι το πατρικό σπίτι του κ. Χατζημιχελάκη, το παραχώρησε στον γιο του όσο καιρό θα ήταν φοιτητής. Η λέξη «γιάφκα» τον κάνει να μειδιά. «Η εμπειρία είναι τραγικά σκληρή για τον Χάρη, όπως θα ήταν για κάθε παιδί σε αυτή την ηλικία, με αυτές τις οικογενειακές καταβολές. Είμαστε ολοκληρωτικά στο πλευρό του. Τον επισκεπτόμαστε όσο μας επιτρέπεται, δύο φορές την εβδομάδα, και προσπαθούμε όλοι μας να τον στηρίξουμε ψυχολογικά μέσα στα 20 λεπτά που μας δίδονται. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι το παιδί μας βρίσκεται εν μέσω λαίλαπας ναρκωτικών που κυκλοφορούν στα σωφρονιστικά ιδρύματα. Τον ακολουθήσαμε όπου κι αν πήγε. Τον πρώτο καιρό τον είχαν στείλει στα Γρεβενά, σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, για ειδεχθείς δολοφόνους, στην οποία δεν υπάρχουν κρατούμενοι κάτω των 21 ετών. Το πρώτο βράδυ ο φρουρός τον κράτησε στο Πειθαρχείο, δεν ήξερε πού να τον εντάξει. Για 10 ημέρες έμεινε στην πτέρυγα με τους κατά συρροή βιαστές, άτομα άνω των 65 ετών. Επειτα από δικές μας πιέσεις, τον έστειλαν στην Κασσαβέτεια, στον Βόλο, και από ‘κεί στον Κορυδαλλό».
Η υπόθεση βρίσκεται σήμερα στο Συμβούλιο Εφετών και αναμένεται να εκδικαστεί τους πρώτους μήνες του 2011 _ με δικηγόρο της οικογένειας τον κ. Σπ. Φυτράκη. «Δεν είχαμε ποτέ οικογενειακά προβλήματα. Κάποιοι έβγαλαν αυθαίρετα το συμπέρασμα ότι το παιδί, το σπίτι, δεν παρακολουθούνταν από κανέναν! Είχαμε κλειδιά και εγώ και η μητέρα του Χάρη, που πήγαινε μέσα στην εβδομάδα για να τον βοηθήσει να καθαρίσει. Ποτέ δεν παρατηρήσαμε κάτι που μπορούσε να μας κινήσει υποψίες. Είναι αδύνατον τα συγκεκριμένα ευρήματα _ μία κατσαρόλα και κάποια υλικά _ να παρουσιαστούν ως τρομοκρατικά. Ας μη συγχέουμε τον εύκολο επαναστατισμό και την ανοχή σε πράγματα, που χαρακτηρίζουν την πρώτη μετεφηβική ηλικία, με την τρομοκρατική δράση. Πολύ εύκολα δεχόμαστε τις πληροφορίες, όταν δεν περνούν από την πλάτη μας… Η Αστυνομία πρώτα έκανε το σπίτι γης μαδιάμ, γιγάντωσε τα μεγέθη, και μετά τράβηξε φωτογραφίες. Τα ΜΜΕ διαστρέβλωσαν την αλήθεια. Μας προσέθεσαν τεράστιο βάρος, πέραν αυτού που ζούμε».
Ο κ. Χατζημιχελάκης επιμένει ότι δεν τρέφει θυμό απέναντι στο «σύστημα». «Το έχω υποστηρίξει χρόνια, δεν μπορώ όμως και να μην εντοπίζω τις ανωμαλίες του. Υπάρχουν λογικά άλματα σε αυτή την ιστορία. Και σαφώς υπάρχει προκατάληψη. Ξέρετε, η εισαγγελέας επιτέθηκε στη μάνα του παιδιού επειδή στο “πώς λέγεστε” δήλωσε το πατρικό επώνυμό της, αυτό που χρησιμοποιεί _ ως υπάλληλος του Δημοσίου, επί 30 έτη _ από τον καιρό που δεν ήταν παντρεμένη».
Τα πορτραίτα των παιδιών που έγιναν βομβιστές
Τα δύο 20χρονα παιδιά που συνελήφθησαν την περασμένη Δευτέρα μάλλον ανατρέπουν τη… συνηθισμένη εικόνα των τρομοκρατών, αναφέρουν με σιγουριά οι άνθρωποι που ήρθαν σε επαφή μαζί τους. Εκφράζεται μάλιστα η πεποίθηση αναλυτών ότι, παρά τον «κρότο» που προκάλεσαν οι ενέργειες που τους αποδίδονται, επιχειρησιακά ήταν άτεχνες. Επιβεβαίωση αυτών αποτελεί η κατάθεση της υπαλλήλου εταιρείας ταχυμεταφορών που εντόπισε το πρώτο δέμα, η οποία ήρθε τετ α τετ με έναν από τους συλληφθέντες και κινητοποίησε την Αστυνομία. Οπως καταθέτει, ήταν τόσο κραυγαλέα η μεταμφίεσή του που κατάλαβε αμέσως ότι κάτι περίεργο συνέβαινε με το δέμα. Το παιδί μάλιστα ετράπη σχεδόν σε φυγή όταν ερωτήθηκε τι περιείχε το άτεχνα τυλιγμένο δέμα. «Το πήρα και το άνοιξα» αναφέρει. «Είδα στην άκρη ένα καλώδιο. Κατάλαβα ότι περιέχει εκρηκτικά. Φώναξα, αλλά έγινε ανάφλεξη, που προκάλεσε φωτιά και μεγάλο θόρυβο». Οπως σημειώνει, πάντως, δεν τραυματίστηκε, αλλά κάηκε η άκρη του πουκαμίσου της.
Ο Γεράσιμος Τσάκαλος είναι γιος αστικής οικογένειας, ο πατέρας του (έχει πεθάνει) ήταν στιχουργός, συγγραφέας και καθηγητής. Κατοικούσε στην Κηφισιά και το 2009 έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία η είδηση ότι οι δύο γιοι της οικογένειας καταζητούνταν ως μέλη της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς». Για τον αδελφό του, πάντως, παρ’ ότι τις τελευταίες ημέρες εμφανίζεται ως «εγκέφαλος» του χώρου, πρόσφατα υπήρξε εισαγγελική πρόταση να παύσει η εις βάρος του ποινική δίωξη. Οι δικαστικοί που γνώρισαν τον 24χρονο _ παρά τη σκληρή στάση του στην ανάκριση («δεν μιλάω, δεν νομιμοποιώ τη διαδικασία») _ λένε ότι έμοιαζε χαμένος και σαφώς αιφνιδιασμένος από το γεγονός ότι είχε εντοπιστεί.
Ο Παναγιώτης Αργυρού, φοιτητής του Παντείου Πανεπιστημίου, κατάγεται από την Κύπρο και είναι γιος μουσικού. Οι γονείς του είναι εύποροι, αλλά όχι πλούσιοι, τονίζει άνθρωπος που γνωρίζει. Εχει απολύτως άγουρη εμφάνιση, αλλά επέδειξε άκρως επιθετική στάση απέναντι στους δημοσιογράφους όταν μεταφερόταν στον ανακριτή. Αμέσως μόλις συνελήφθη ζήτησε να επικοινωνήσει με τον δικηγόρο του, στάση που εκτιμάται ως αντιφατική, τόσο λόγω ηλικίας όσο και καταγωγής.
Ερωτήματα υπάρχουν σε σχέση με το καταφύγιο που είχαν βρει οι συλληφθέντες όσο καιρό εκκρεμούσαν εις βάρος τους εντάλματα σύλληψης. «Η παρανομία τέτοιου τύπου» αναφέρει ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός «προϋποθέτει είτε συνεργασία με οικείους είτε συντήρηση λόγω αυξημένων εξόδων από οργανωμένη ομάδα στήριξης». Αλλοι πάλι απορούν πώς τα εν λόγω παιδιά πέρασαν από τη φάση των «οργισμένων» σε αυτήν των βομβιστικών επιθέσεων. Οι κατηγορίες εις βάρος τους, πάντως, για σύσταση δομημένης και με διαρκή οργάνωση ομάδας και για προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών επισύρουν βαριές ποινές, όχι όμως και ισόβιας κάθειρξης. Και αυτό διότι, ευτυχώς, δεν προκλήθηκε θάνατος από τις ενέργειες που τους αποδίδονται.
Τρόφιμοι Μαλανδρίνου και Κορυδαλλού
Ο Γεράσιμος Τσάκαλος οδηγήθηκε στις φυλακές Μαλανδρίνου, γεγονός που προκάλεσε τις διαμαρτυρίες της οικογένειάς του. Οι συγκεκριμένες φυλακές θεωρούνται σκληρές και είναι απομακρυσμένες καθώς βρίσκονται έξω από την Αμφισσα κοντά σε ένα μικρό χωριό το οποίο συντηρείται μόνο από τη λειτουργία του σωφρονιστικού καταστήματος. Στη συντριπτική πλειονότητά τους οι έγκλειστοι έχουν καταδικαστεί για βαριά εγκλήματα και δεν είναι υπόδικοι, όπως ο 24χρονος. Οσοι γνωρίζουν τους «κώδικες» του Μαλανδρίνου αναφέρουν ότι στο επισκεπτήριο δεν παρευρίσκονται ούτε δικηγόροι ούτε συγγενείς. Οι πρώτοι δεν έχουν να συζητήσουν νομικές διαδικασίες με τους βαρυποινίτες, οι δε συγγενείς πρέπει να κάνουν μεγάλο ταξίδι για να επισκεφθούν τους κρατουμένους. Παρά τις διαμαρτυρίες ο Τσάκαλος οδηγήθηκε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας με τη διαβεβαίωση ότι θα κρατηθεί σε ειδική πτέρυγα. «Δηλαδή στην απομόνωση;» ρώτησαν οι οικείοι του. «Οχι» τους απάντησαν, χωρίς να παράσχουν όμως σαφείς διαβεβαιώσεις ότι θα προστατευθεί στον σκληρό, ούτως ή άλλως, κόσμο των εγκλείστων. Ο Παναγιώτης Αργυρού οδηγήθηκε στις Φυλακές Κορυδαλλού, οι οποίες παρ’ ότι βρίσκονται εντός Αττικής, δεν θεωρούνται εύκολες για νεαρούς.
