Δεν είναι γνωστά τα αποτελέσματα των χθεσινών ενδιάμεσων εκλογών της Αμερικής καθώς γράφεται αυτή η ανάλυση- όλες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι οι Ρεπουμπλικανοί θα κυριαρχήσουν- είναι όμως γνωστό ότι το άστρο του Μπαράκ Ομπάμα έπαυσε να λάμπει και η κυβέρνησή του έπαυσε να έχει τη συμπάθεια του κόσμου. Δεν μπόρεσε να υλοποιήσει το φιλόδοξο πρόγραμμα που είχε εξαγγείλει από την πρώτη ώρα της εξουσίας της, έδειξε διστακτικότητα στην αντιμετώπιση προβλημάτων που προέκυψαν, υποτίμησε την υπονόμευση που της δημιουργούσε η απροθυμία της συντηρητικής μερίδας των Δημοκρατικών να υποστηρίξουν τα μέτρα που λάμβανε και αποδείχτηκε ότι δεν ήταν σε θέση να αντικρούσει την κακοφωνία της ψευδολογίας των Ρεπουμπλικανών.

Η πολιτική ωριμότητα δεν ήταν ποτέ το κόσμημα της Αμερικής, όμως ποτέ δεν έπεσε τόσο χαμηλά ο πολιτικός ορθολογισμός, γράφει ο καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας Γουίλιαμ Ντομπς. Παρακινούμενο από τη νεόκοπη Ακροδεξιά των Ρεπουμπλικανών ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης ζητεί «περιορισμό του κράτους», δηλαδή λιγότερους κρατικούς ελέγχους στην παραγωγή και στις υπηρεσίες. Την ίδια στιγμή αυτός ο ίδιος κόσμος ζητεί από το κράτος να χτίσει σχολεία, να βελτιώσει τις συγκοινωνίες, να παρέμβει στο περιβάλλον και να διασφαλίσει την ενέργεια. Ουδέποτε στα τελευταία 30 και πλέον χρόνια η αμερικανική κοινωνία ήταν τόσο διασπασμένη ιδεολογικά όσο σήμερα, με τη Δεξιά και την Ακροδεξιά να κερδίζουν έδαφος. Η συνδικαλισμένη εργατική τάξη που ψήφισε Ομπάμα σε ποσοστό 73,6% πριν από δύο χρόνια είναι χωρισμένη σε τέσσερα πολιτικά ρεύματα με το 35% της να δηλώνει ότι θα υπερψηφίσει τους Ρεπουμπλικανούς που στηρίζει το «Πάρτι του Τσαγιού». Επικρατεί μια «πολιτική ασυναρτησία» στην Αμερική, παραδέχεται η «Τhe Wall Street Journal» και την αποδίδει στην αναταραχή που προκάλεσε στην πολιτική αρένα της χώρας η εμφάνιση του Ομπάμα.

Το τραύμα από το Βιετνάμ παραμένει ακόμη οδυνηρό, το πλήγμα στο απρόσβλητο της Αμερικής από την τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και στο Πεντάγωνο έχει κλονίσει σοβαρά το αίσθημα ασφάλειας και το αδιέξοδο στο Αφγανιστάν μαζί με την οικονομική κρίση και τη χρηματοπιστωτική κατάρρευση δημιούργησαν αγωνία για το άμεσο μέλλον και ένα άγχος που καθημερινά μεγαλώνει. Διαμορφώθηκε έτσι ένα κλίμα το οποίο οι Ρεπουμπλικανοί εύκολα εκμεταλλεύθηκαν προβάλλοντας το όραμα της «επιστροφής στα παλιά», όταν η Αμερική ήταν η κραταιά δύναμη και οι πολίτες της ασφαλείς με ρόδινο το μέλλον τους. Σήμερα, έγραφε τις προάλλες η γαλλική «Le Figaro», οι Αμερικανοί «τρελαίνονται διαπιστώνοντας ότι στη Λατινική Αμερική κυριαρχούν οι διάφοροι Τσάβες και στην Ασία η αποδυναμωμένη Ιαπωνία δεν μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της αμερικανικής κυριαρχίας στον Ειρηνικό όπου ήδη ο Κινεζικός Δράκος κάνει έντονη την παρουσία του».

eust@tovima.gr