Με τις ηλεκτρονικές κάλπες να στήνονται πυρετωδώς, οι μεθαυριανές «ενδιάμεσες» (midterm) εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες για το Κογκρέσο και για ορισμένους κυβερνήτες θα κρίνουν τη δυνατότητα του Μπαράκ Ομπάμα να συνεχίσει να επιβάλλει – μικρές έστω- μεταρρυθμίσεις σε μια υπερδύναμη που παρά τις μεγάλες προσδοκίες του 2008 παραμένει καθηλωμένη στα δίχτυα της ύφεσης και του «πατρός πάντων» πολέμου. Η μάχη του prime time μαίνεται στην
τηλεόραση όπου τα εθνικά κανάλια πολεμούν μέχρις εσχάτων το ένα το άλλο. Αυτό που κρίνεται είναι η «συνταγή» της οικονομικής πολιτικής που θα θεραπεύσει (ή θα χειροτερέψει) τα κακώς κείμενα μιας τρομερής τριετίας, η οποία έπληξε βάναυσα τη μεσαία τάξη της Αμερικής- την πιο δημιουργική της δύναμη, παιδί του κεϊνσιανού «new deal». Ισως γι΄ αυτό να είναι και οι ακριβότερες ενδιάμεσες εκλογές στην ιστορία: θα κοστίσουν πάνω από 3 δισ. δολάρια!

Kάθε «καρέκλα» (κυβερνήτη, βουλευτή ή γερουσιαστή) που θα αλλάξει χέρια την Τρίτη θα κοστίσει κατά μέσο όρο 4 εκατ. δολάρια. Αυτά όμως οι αμερικανοί ψηφοφόροι δεν θα τα δουν στις τηλεοράσεις: εκεί υπάρχει χρόνος μόνο για ατάκες από χαμογελαστούς υποψηφίους, ομοβροντίες ακριβοπληρωμένων διαφημίσεων και φωνακλάδες τηλεσχολιαστές που «κάνουν παιχνίδι» ανεβάζοντας ή θάβοντας κρίσιμα θέματα.

Οι εκλογές έχουν ήδη κριθεί- στην τηλεόραση. Εκεί όπου το καλωδιακό κανάλι Fox Νews, η φιλοπόλεμη «σημαία» της αμερικανικής Δεξιάς με εκατομμύρια τηλεθεατές, δεν υποστηρίζει πλέον τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους: τους «χρίζει» απευθείας και συχνά τους προσλαμβάνει και τους πληρώνει κιόλας! Εχει όμως πλέον απέναντί του ένα…«αντι-Fox»: το επίσης καλωδιακό ΜSΝΒC που σηκώνει το γάντι της κομματικής πόλωσης και όχι απλώς υποστηρίζει τους Δημοκρατικούς αλλά συχνά φιλοξενεί και «liberals»- την αριστερή πτέρυγα του κόμματος- που γελοιοποιούν τους υποψήφιους του «Τσαγιού» και του Fox.

Το Νews Corporation του Ρούπερτ Μέρντο κ στον οποίο ανήκει το Fox προσλαμβάνει πλέον απευθείας Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους ως «σχολιαστές», ενώ ταυτόχρονα κάνει δωρεές πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στην Ενωση Ρεπουμπλικανών Κυβερνητών. Ενας Συντηρητικός πολιτικός αναλυτής, ο Ντέιβιντ Φραμ, το συνόψισε ως εξής: «Αρχικά εμείς οι Ρεπουμπλικανοί πιστεύαμε ότι το Fox δούλευε για εμάςκαι τώρα ανακαλύπτουμε ότι εμείς δουλεύουμε για το Fox». Λίγες ημέρες αργότερα απολύθηκε.

Η Κριστίν Ο΄Ντόνελ, το νέο αστέρι του υπερσυντηρητικού Κόμματος του Τσαγιού, είναι ένα «δημιούργημα» του Fox και του Ρούπερτ Μέρντοκ, με δεδομένη την τεράστια δημοσιότητα που της παρείχε το κανάλι. Πολλοί πιστεύουν μάλιστα πως το «Τσάι» της αμερικανικής χριστιανικής (ακρο)Δεξιάς δεν θα είχε καν φυτρώσει χωρίς την ενθουσιώδη κάλυψη του Fox.

Εφέτος όμως στ΄ «αστέρια» του δεξιού πολιτικού prime time- τον Σον Χάνιτι, τον Μπιλ Ο΄Ράιλι, τον Γκλεν Μπεκ – αντιπαρατίθενται οι είρωνες και διαβασμένοι «αριστεροί» του ΜSΝΒC, η Ρέιτσελ Μάντοου και ο Κιθ Ολμπερμαν. Και αυτό έχει τη σημασία του. Οπως εξηγεί ο καθηγητής Πολ Φρίντμαν, που μελετά την αμφίδρομη σχέση διαπλοκής ΜΜΕ και πολιτικής, μπορεί η τηλεόραση να μη μας αλλάζει «απευθείας» μυαλά, αλλά μπορεί να αλλάξει «υπόγεια» το εκλογικό αποτέλεσμα – επιλέγοντας την «ατζέντα» των θεμάτων και διαμορφώνοντας τις αντιλήψεις μιας κρίσιμης μάζας του εκλογικού σώματος για τα σημαντικότερα ζητήματα, υπερτονίζοντάς τα υπό συγκεκριμένη γωνία.

«Τα ΜΜΕ μπορούν να αλλάζουν το μείγμα των υλικών από τα οποία ο καθένας μας “μαγειρεύει” τη δική του απόφαση:ποιον θα ψηφίσειή ακόμη και το αν αξίζει να πάει ως την κάλπη» λέει ο πολιτικός επιστήμων.

Λεφτά πάντως υπάρχουν: είναι οι πρώτες εκλογές στην ιστορία που, χάρη σε πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, έπειτα από 80 χρόνια απαγόρευσης, οι επιχειρήσεις μπορούν να χορηγούν όσα χρήματα θέλουν στους υποψηφίους της επιλογής τους.

Σοφά σημειώνει ο νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν στους «Τhe Νew Υork Τimes»: «Οταν ένας δισεκατομμυριούχος αποφασίσει να στηρίξει ένα δεξιό “κίνημα βάσης”, τη Σάρα Πέιλιν και τους άλλους,το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό,αλλά επιχειρηματικό.Οι αδελφοί Κοχ με τις τεράστιες πολιτικές τους δαπάνες κέρδισαν πρωτίστως την ελευθερία να ρυπαίνουν το περιβάλλον.

Αυτό που αγοράζει ο Μέρντοκ είναι το είδος της επιρροής που επιτρέπει στην αυτοκρατορία των ΜΜΕ να λειτουργεί ανεξέλεγκτα».

Κάν΄ το όπως το 1773!

Επιδεικνύοντας το απόλυτο επικοινωνιακό «όπλο», το εγγονάκι της που πάσχει από σύνδρομο Ντάουν, η «σταρ» του Κόμματος του Τσαγιού Σάρα Πέιλιν απευθύνεται στο θυμικό της αμερικανικής υπερσυντηρητικής Δεξιάς. Το «πάρτι» του 1773, στο οποίο προτρέπει με το επίσης ανά χείρας σύνθημα, θυμίζει την ιστορική εξέγερση των αποίκων στο λιμάνι της Βοστώνης, όταν πέταξαν στη θάλασσα φορτίο βρετανικού τσαγιού αρνούμενοι να πληρώσουν φόρους στη μητρόπολη. Τότε ήταν η Βρετανική Αυτοκρατορία. Τώρα είναι ο… «μαρξιστής» Ομπάμα. Τέσσερις σκόπελοι στη ρότα του Ομπάμα

Εχοντας χάσει την αρχική «μαγεία» του, γκριζαρισμένος και σοβαρός έπειτα από δύο χρόνια δύσκολων συμβιβασμών- συχνά με τους δικούς του, Δημοκρατικούς βουλευτές και γερουσιαστές, που τώρα κινδυνεύουν να χάσουν την πλειοψηφίαο Μπαράκ Ομπάμα αντιμετωπίζει μια δύσκολη νέα πραγματικότητα. Οταν Βουλή και Γερουσία συγκληθούν με τη νέα τους σύνθεση, στις 15 Νοεμβρίου, χάσει- κερδίσει το κόμμα, ο πρόεδρος θα κληθεί για τα δύσκολα. Θα πρέπει να «καβατζάρει» τέσσερις μεγάλους σκοπέλους.

1. Φόροι για τους (γκρινιάρηδες) πλούσιους
Καθώς το μείγμα οικονομικής τόνωσης δεν αποδίδει και ελλοχεύει ο κίνδυνος η ισχνή ανάκαμψη να αποδειχθεί θνησιγενής, η κυβέρνηση επιζητεί να αντιστρέψει τις φοροπερικοπές Μπους αυξάνοντας τους συντελεστές για όσους κερδίζουν πάνω από 250.000 δολάρια ετησίως και μειώνοντας τους συντελεστές για τους υπόλοιπους. Κάτι τέτοιο ένα ρεπουμπλικανικό Κογκρέσο δεν θα το ψηφίσει ποτέ. Αν όμως δεν ψηφιστεί ως το τέλος του έτους ένα νέο πακέτο μέτρων οι φοροπερικοπές Μπους θα εκπνεύσουν έτσι κι αλλιώς. Οπότε σε κάθε περίπτωση αναμένεται κοινοβουλευτική- και επικοινωνιακή-«σφαγή».

2. Ανοικτές πληγές σε Αφγανιστάν και Ιράκ
Στην Ουάσιγκτον και στην Καμπούλ άπαντες περιμένουν τη νέα συνολική «αναθεώρηση» της στρατηγικής που ο Ομπάμα έχει δεσμευτεί να εξαγγείλει τον Δεκέμβρη. Η αύξηση των στρατευμάτων, οι τηλεχειριζόμενοι βομβαρδισμοί Ταλιμπάν επί πακιστανικού εδάφους και η αλλαγή στρατηγών μετά τους καβγάδες των προηγούμενων μηνών δεν έφεραν αποτελέσματα και το καθεστώς-«μαριονέτα» του Καρζάι είναι πιο αναξιόπιστο παρά ποτέ, ενώ οι Ταλιμπάν γίνονται επιθετικότεροι. Στο Ιράκ πάλι, ως γνωστόν, επισήμως ο πόλεμος έληξε, απλώς οι Ιρακινοί και οι ξένοι που σκοτώνονται καθημερινά δεν το πληροφορήθηκαν. Οσο για το Γκουαντάναμο…

3. Περικοπές δαπανών και ελλείμματα-ρεκόρ
Για να διασώσει τράπεζες και αυτοκινητοβιομηχανίες και να επανεκκινήσει την οικονομία με τα («μαρξιστικά» για τους οπαδούς του «Τσαγιού»!) πακέτα τόνωσης της οικονομίας ο Ομπάμα συσσώρευσε νέα ελλείμματα ρεκόρ πάνω σε αυτά του τεξανού προκατόχου του. Την πρώτη Δεκεμβρίου όμως ειδική διακομματική «επιτροπή σοφών» θα καταθέσει την αναφορά της στον πρόεδρο για την αντιμετώπιση του τεράστιου μακροπρόθεσμου χρέους της χώρας.

Ολοι περιμένουν ότι οι «σοφοί» θα προτείνουν νέες σοβαρές περικοπές στα προγράμματα κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης (Μedicare, Μedicaid). Με εχθρικό Κογκρέσο ολόκληρη η ασφαλιστική μεταρρύθμιση Ομπάμα ίσως τιναχτεί στον αέρα.

4. Γκέι στρατιώτες, υποκρισία και «ηθική»
Το Πεντάγωνο αναμένεται μέσα στον Δεκέμβριο να εκδώσει νέα έκθεση για το θέμα και το Κογκρέσο θα αναλάβει στη συνέχεια την επεξεργασία τού νέου στρατιωτικού κώδικα. Οσα μέλη του «Τσαγιού» εκλεγούν στο Κογκρέσο θα κάνουν πραγματικά «πάρτι» με το θέμα της αντιμετώπισης των γκέι στρατιωτικών. Η υπερσυντηρητική και ομοφοβική Αμερική θα βρει την ευκαιρία να καταγγείλει τους Δημοκρατικούς σαν «βαθιά ανήθικους και κρυπτο-ομοφυλόφιλους» μέσα στο ίδιο το Καπιτώλιο.