O Χριστός αναμειγνύεται στην πολιτική, το κράτος «πρέπει να είναι ελάχιστο», οι λευκοί είναι «καλοί», οι γκέι είναι «κακοί» και ο Μπαράκ Ομπάμα «μαρξιστής». Το υπερσυντηρητικό κίνημα «Κόμμα του Τσαγιού» κερδίζει έδαφος στις ΗΠΑ εν όψει των ενδιάμεσων εκλογών της 2ας Νοεμβρίου για το Κογκρέσο. Η βιαστική όμως στρατολόγηση νέων ταλέντων δεν οδηγεί πάντα στα καλύτερα αποτελέσματα. Πρώην σατανίστρια, διοργανώτρια τηλεοπτικών αγώνων πάλης, και ένας «αμαρτωλός» πατέρας παιδιού εκτός γάμου και συλλέκτης ψηφιακής πορνογραφίας είναι μερικά από τα «λουλούδια» του «Κόμματος του Τσαγιού».

Ακόμη και μεγιστάνες των ΜΜΕ, όπως ο μεγαλύτερος σπόνσορας του κινήματος Ρούπερτ Μέρντοκ, κάποτε «την πατάνε» στο πολιτικό «κάστινγκ». «Αν το κίνημα είναι η τσαγιέρα, το Fox Νews είναι το ηλεκτρικό μάτι!» έγραφε ανώνυμο πλακάτ σε πρόσφατη διαδήλωση μπροστά από το πολιτικό γραφείο της Λίντα Μακ Μέιχον, μιας από τις πολλές «ντεμπυτάντ» της νέας (;) made in USΑ Ακροδεξιάς. Το λαμπερό χαμόγελο, η δαιμονοποίηση του… σοσιαλιστή προέδρου Ομπάμα και οι συνεχείς επικλήσεις στον Θεό, τα αιτήματα για κατάργηση των φόρων και η ανεξέλεγκτη οπλοφορία δεν κρύβουν το γεγονός ότι η Κριστίν Ο΄ Ντόνελ, η υποψήφια γερουσιαστής του Ντελαγουέρ, αγνοεί ότι το αμερικανικό Σύνταγμα διαχωρίζει την Εκκλησία από το κράτος. Ούτε καλύπτουν τα γέλια από τις ακραίες θέσεις για τη «Θεωρία της εξέλιξης» του Δαρβίνου, τον αυνανισμό ( «πρέπει να απαγορευτεί διά νόμου» πιστεύουν κάποιοι φανατικοί) και τους μετανάστες.

Πάντως αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο θυμός πολλών «μικρομεσαίων» Ρεπουμπλικανών που υποστηρίζουν το «κόμμα στο κόμμα» έχει βάση: τα «πακέτα» Ομπάμα δεν κατάφεραν να τονώσουν την αμερικανική οικονομία, η ανεργία σημειώνει ρεκόρ και συχνά το αμερικανικό όνειρο μοιάζει με εφιάλτη.

ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ ΤΟΥ «ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ»
ΚΡΙΣΤΙΝ Ο΄ ΝΤΟΝΕΛ
Ο Ομπάμα;
Γνωστός μαρξιστής…
Η 42χρονη Κριστίν Ο΄ Ντόνελ, εκλεκτή της Σάρα Πέιλιν, έγινε διάσημη σε μια νύχτα,κερδίζοντας στα προκριματικά του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος τον βετεράνο Μάικ Κασλ,εννιά φορές γερουσιαστή του Ντελαγουέρ και εκ των τελευταίων μετριοπαθών.Η Ο΄ Ντόνελ επιμένει ότι ο πρόεδρος Ομπάμα είναι «γνωστός και φανατικός μαρξιστής», ενώ δεν παραλείπει να διατυμπανίζει ότι ο αυνανισμός είναι «αμαρτία»,η κατοχή πορνογραφικού υλικού «μοιχεία» και η χρήση προφυλακτικού «πράξη ενάντια στον άνθρωπο».Οταν όμως ήταν νέα συμμετείχε σε τελετές μαγείας και…

σατανισμού,όπως αποκάλυψεξεφωνίζοντάς την- ο σατιρικός τηλεπαρουσιαστής Μπιλ Μέιχερ. Μετά τον σάλο που ξεσηκώθηκε,η Ο΄ Ντόνελ ακύρωσε αρκετές από τις προγραμματισμένες εμφανίσεις της, ενώ δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι «στα νιάτα του κανένας θα κάνει παρέα και με περίεργα άτομα».Μεγαλώνοντας, ευτυχώς,ανακάλυψε τον Θεό- και, σε κάθε περίπτωση,τα πυροβόλα όπλα.

ΚΑΡΛ ΠΑΛΑΝΤΙΝΟ
«Μάτσο» και γενναιόδωρος συλλέκτης πορνό
Στα «blue chips» του «Τσαγιού» περιλαμβάνεται ο 64χρονος επιχειρηματίας Καρλ Παλαντίνο, υποψήφιος κυβερνήτης της Νέας Υόρκης.Στις δημοσκοπήσεις δεν τα πηγαίνει καλά,αφού αποδείχθηκε ότι δεν είναι τόσο «ενάρετος».Το «Μεγάλο Μήλο» βουίζει για τις εξωσυζυγικές περιπέτειές του και για το ότι έχει αποκτήσει παιδί εκτός γάμου από σχέση με υπάλληλό του.Ζάπλουτος,εξωστρεφής και macho,με επιτηδευμένα…μαφιόζικο λουκ,ο Ιταλοαμερικανός Παλαντίνο χρησιμοποιεί πάντως το μιντιακό «βουητό» προς όφελός του,διαφημίζοντας τον ανδρισμό του με παράδοξους τρόπους.

Αίφνης υπερηφανεύεται για τη μεγάλη συλλογή…διαδικτυακού πορνό,την οποία μάλιστα δεν διστάζει,σαν μεγάλη καρδιά που είναι,να μοιράζεται με φίλους.Οπως και για μια σειρά email που κυκλοφορούσε,τα οποία παρουσίαζαν με χυδαίο τρόπο τον πρόεδρο Ομπάμα, σαν «μαύρο νταβατζή της δεκαετίας του 1970»!

ΛΙΝΤΑ ΜΑΚ ΜΕΪΧΟΝ
«Αρμέγοντας» δισεκατομμύρια δολάρια από το ρινγκ!

Στα 62 της η Λίντα Μακ Μέιχον με τον σύζυγό της Βινς είναι το διάσημο ζεύγος πίσω από τον βίαιο και «κιτς» κόσμο της αμερικανικής επαγγελματικής πάλης.Ιδρυσαν τη διοργανώτρια εταιρεία του «πρωταθλήματος» (World Wrestling Εntertainment) πριν από 29 χρόνια.Ο τζίρος του «αθλήματος» ανέρχεται σε δισεκατομμύρια δολάρια.Είναι επίσης η υποψήφια των Ρεπουμπλικανών για τη Γερουσία στο Κονέκτικατ,πραγματοποιώντας από τις πλέον δαπανηρές καμπάνιες όλων των εποχών,με ατζέντα καταρτισμένη βάσει των περίφημων «Reaganomics»,τα οικονομικά του προέδρου Ρίγκαν: υποστηρίζει,για παράδειγμα,την άμεση απελευθέρωση της υποθαλάσσιας άντλησης πετρελαίου (ξέρετε,όπως αυτή στον Κόλπο του Μεξικού) και την απευθείας παραγγελία πολεμικών ελικοπτέρων από τη βιομηχανία Sicorsky, με έδρα («σύμπτωση»!) το Κονέκτικατ.Εχει και άλλες λύσεις.Παράνομοι μετανάστες;«Ολοι έξω από τις ΗΠΑ διά της βίας». Αφγανιστάν;«Επίθεση παντού με στόχο τη νίκη πάση θυσία».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Αυτοί οι τύποι ήρθαν για να μείνουν…»
Ο Αλαν Αμπράμοβιτς είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Εmory στην Ατλάντα της Γεωργίας. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Τhe Disappearing Center» («Το Κέντρο υπό εξαφάνιση»). Τον ρωτήσαμε για την τακτική και την ιδεολογία του «Κόμματος του Τσαγιού».

– Είναι το «Κόμμα του Τσαγιού» μια νέα υπολογίσιμη πολιτική δύναμη; «Ναι. Εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν πλέον συμμετάσχει ενεργά σε διαδηλώσεις του “Κόμματος του Τσαγιού” ή έχουν δώσει χρήματα σε τοπικές οργανώσεις και υποψηφίους του, αλλά οι “συμπαθούντες” είναι πολύ περισσότεροι. Είναι ασφαλώς η πιο θορυβώδης εκδήλωση της δεξιάς στροφής των Ρεπουμπλικανών. Σύμφωνα με σφυγμομέτρηση του ΝΒC και της “Wall Street Journal”, οι υποστηρικτές του στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι λευκοί, μεγαλύτεροι σε ηλικία και βαθιά θρησκευόμενοι σε σχέση με τον μέσο Αμερικανό. Ανω του 90% ψήφισαν Τζον Μακ Κέιν και Σάρα Πέιλιν το 2008».

– Διαθέτει σαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά; «Από ιδεολογικής απόψεως οι υποστηρικτές του “Κόμματος του Τσαγιού” βρίσκονται σαφώς δεξιότερα του γενικού εκλογικού σώματος.

Το 84% αυτοχαρακτηρίζονται συντηρητικοί. Και είναι πολύ συντηρητικοί, συ χνά ακραίοι, σε θέματα όπως η λαθρομετανάστευση, η κοινωνική ασφάλιση, οι αμβλώσεις και φυσικά η φορολογία. Πολλοί ζητούν ακόμη και τη διάλυση ομοσπονδιακών φορέων όπως το υπουργείο Παιδείας, ενώ υποστηρίζουν την υπεράκτια άντληση πετρελαίου και την απάλειψη κάθε κρατικού ελέγχου στη βαριά βιομηχανία».

– Θα ξεθυμάνει άραγε σύντομα το «Κόμμα του Τσαγιού»;

«Οχι. Οσο ο Μπαράκ Ομπάμα είναι στον Λευκό Οίκο το “Κόμμα του Τσαγιού” δεν θα χάσει τη δυναμική του. Κάθε σοβαρός Ρεπουμπλικανός υποψήφιος πρόεδρος είναι πλέον υποχρεωμένος να απευθυνθεί σε αυτούς – ιδίως αν κερδίσουν αρκετές έδρες στις ενδιάμεσες εκλογές. Κινδυνεύει όμως έτσι να χάσει την ψήφο των συντηρητικών αναποφάσιστων».