Πολλοί πιστεύουν ακόμη ότι ο Βρετανός Τζον Μέιναρντ Κέινς παραμένει ο οικονομολόγος με τη μεγαλύτερη παγκόσμια επιρροή. Ωστόσο σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, και ιδίως στη γενέτειρά του, η άποψή του ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να αυξήσουν τις δαπάνες για να αποφύγουν μια παρατεταμένη ύφεση αγνοείται εσκεμμένα.
Στη Βρετανία, ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν έδωσε προχθές μια ομιλία που θα έκανε τον Κέινς να ασπρίσει: υποστήριξε ότι οι Βρετανοί, παρά τους βραδείς ρυθμούς ανάπτυξης και το «μαχαίρι» στον τραπεζικό δανεισμό, πρέπει να αποδεχθούν αυξήσεις στα όρια συνταξιοδότησης και περικοπές δαπανών ύψους 130 δισ. δολαρίων, που θα εξαλείψουν 500.000 θέσεις εργασίας στο Δημόσιο και θα πλήξουν τους συνταξιούχους, τους φτωχούς και τη μεσαία τάξη.
Και σε όλη την Ευρώπη, όμως, παρά τη χειροπιαστή απειλή μιας νέας ύφεσης, οι κυβερνήσεις από τη Γερμανία ως την Ελλάδα πετσοκόβουν τις δημόσιες δαπάνες. Ακόμη και τη στιγμή που στη Γαλλία εργαζόμενοι και φοιτητές συγκρούονται με την αστυνομία αντιδρώντας στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, η συζήτηση στην Ευρώπη αφορά περισσότερο τον πρέποντα ρυθμό περικοπής των κυβερνητικών δαπανών, και όχι αν οι περικοπές αποτελούν την κατάλληλη επιλογή.
Το υπεροπτικό ύφος με το οποίο ο κ. Οσμπορν ζητεί θυσίες επανέφερε μνήμες από την οικονομική κατάρρευση της Βρετανίας τη δεκαετία του 1970, όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήρθε να μας σώσει- ακριβώς όπως έκανε και στην Ελλάδα.
Ο κ. Landon Τhomas Jr. είναι ανταποκριτής των «Νew Υork Τimes» στο Λονδίνο.
