O νεόπλουτος θεωρεί καθήκον του να επιδείξει τα πλούτη του με κάθε τρόπο πρόσφορο για την απόδειξη της καπατσοσύνης του- επαύλεις, πολυτελή αυτοκίνητα, σκάφη κτλ.-, οπότε ευχερώς σε μια οργανωμένη πολιτεία θα μπορούσαν να ελεγχθούν και να φορολογηθούν ανάλογα με την αναδιάρθρωση των ελεγκτικών μηχανισμών. Η αδυναμία ή η αποτυχία αυτή του κράτους, εν όψει των κρίσιμων προβλημάτων του τόπου, προκαλεί πανικό και βιαστικές, αναποτελεσματικές κινήσεις, όπως αποδεικνύει μια σειρά αλληλοσυγκρουόμενων νομοσχεδίων, που από τη μία απειλούν τον φοροφυγάδα και από την άλλη τον επιβραβεύουν.
Η νομοθεσία είναι επαρκέστατη για τον έλεγχο της φοροδιαφυγής αλλά πάσχει στο διά ταύτα. Η αγωνία για το αύριο είναι μεγάλη, αλλά πρωτίστως εκείνο που χρειάζεται είναι ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που να εμπνέει εμπιστοσύνη στον πολίτη. Και αυτό προϋποθέτει πρώτα τον έλεγχο των εχόντων και κατεχόντων θέσεις εξουσίας με την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων σε όσους αποδεδειγμένα φοροδιαφεύγουν. Η άρση του φορολογικού απορρήτου, εκτός από απαράδεκτη, δεν θα αποδώσει καρπούς, εκτός αν ο καταδίδων λαμβάνει και το «ευεργέτημα» της φοροαπαλλαγής του…
Ο κ. Δημήτριος Παξινός είναι πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
