Χθες η τηλεόραση έγραψε Ιστορία: ο απεγκλωβισμός των μεταλλωρύχων στη Χιλή, σε απευθείας μετάδοση, ήταν ένα από τα πιο συγκινητικά ντοκουμέντα που έχουν προβληθεί ποτέ – παρά τις εύλογες ενστάσεις για τη μετατροπή του σε σόου και για την εκμετάλλευσή του για πολιτικές σκοπιμότητες. Τον παρακολουθούσα στον Σκάι, σε ένα εμβόλιμο εικονίδιο στο κάτω μέρος της οθόνης, κατά τη διάρκεια της «Πρώτης Γραμμής» των Λυριτζή- Οικονόμου. Μιας εκπομπής με καλεσμένους τους δύο υποψήφιους περιφερειάρχες Κεντρικής Μακεδονίας, τον Παναγιώτη Ψωμιάδη και τον Μάρκο Μπόλαρη. Στο μικρό εικονίδιο η απόδειξη του μεγαλείου που αποκτούν οι πράξεις του ανθρώπου όταν όλοι εργάζονται με κοινό στόχο- εν προκειμένω τη σωτηρία των παγιδευμένων εργατών.

Στην υπόλοιπη οθόνη η επιβεβαίωση της αβάσταχτης ελαφρότητας του (μικρο)πολιτικού παιχνιδιού που διεξάγεται στην Ελλάδα. Με τους δύο αντιπάλους, αντί να συζητούν πολιτισμένα, να επιτίθενται ο ένας στον άλλο (Μπόλαρης: «Πάσχετε από κρίσεις μεγαλείου», Ψωμιάδης:

«Είστε ηθικός αυτουργός για όσα έχουν γίνει και τολμάτε να μιλάτε!» κτλ.) και αντί να παρουσιάζουν τα προγράμματα για την περιφέρειά τους, να τσακώνονται για την ονομασία «Μακεδονία του Βαρδάρη»- ο δε Ψωμιάδης φρόντισε για άλλη μία φορά να «υποκλιθεί» στον Γιώργο Καρατζαφέρη που τον συντρέχει στις εκλογές, αλλά και να υπενθυμίσει: «Στηρίζω τον Αντώνη Σαμαρά, τέλος!». Απερίγραπτη συνάντηση. Τους άκουγες και ήθελες να τους βάλεις και τους δύο στην κάψουλα που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των μεταλλωρύχων και τους στείλεις κάτω, όσο πιο βαθιά γίνεται…