Ας πούμε ότι πιστεύεις στο όνειρο ενός ιδανικού υπαρκτού σοσιαλισμού. Μακριά και πέρα από τη νομενκλατούρα του σοβιετικού μοντέλου και του σταλινικού δεσποτισμού. Αλλες εποχές, αλλιώτικες πολιτικές. Ας πούμε λοιπόν ότι είσαι ο ηγέτης, το μεγαλοστέλεχος μιας πραγματικής και σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής. Και σκέφτεσαι να καταστρώσεις τη στρατηγική σ΄ αυτές τις άθλιες οικονομικές περιστάσεις της καπιταλιστικής κρίσης. Το πρώτο ερώτημα που αντιμετωπίζεις είναι αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες στην εξουσία να εφορμήσεις. Φυσικά δεν είναι και φυσικά ούτε περνάει από το μυαλό σου μια τόσο παιδαριώδης σκέψη εντελώς καταστροφική για τα μέλη και τους οπαδούς σου όσο και για την πορεία του κόμματός σου. Το δεύτερο ερώτημα που αντιμετωπίζεις είναι αν εδώ και τώρα τον κόσμο πρέπει να χαλάσεις ώστε τα εργοστάσια και τις εταιρείες να κλείσεις και το σύσημα να βουλιάξεις. Αν το επιχειρήσεις, τα εξής πράγματα θα λάβεις. Μαζική ανεργία επικών διαστάσεων. Το ακροατήριό σου, το πρώτο και μοναδικό θύμα τέτοιων επιπόλαιων πολιτικών σου. Το δεύτερο πως οι πλουτοκράτες έχουν ένα σκασμό λεφτά στην μπάντα και είτε με ή χωρίς τα εργοστάσιά τους εκείνοι και τα τρισέγγονά τους θα στήσουν γλέντια τρικούβερτα για τα επόμενα εκατό χρόνια. Και το χειρότερο, ότι σε τέτοιες μαύρες οικονομικές καταστάσεις το μόνο που ανθεί και που πριμοδοτείται από τη μαζική ανεργία και τη σαρωτική εξαθλίωση είναι οι ακροδεξιές, αυταρχικές, αντιλαϊκές και μασκαρεμένες φασιστικές επιλογές. Η πρόσφατη ιστορία των τελευταίων ογδόντα ετών, παγκόσμια και ελληνική, είναι γεμάτη από ανάλογα περιστατικά που βύθισαν χώρες και λαούς στον τάφο ενός ανοικτού ή καλυμμένου φασισμού. Τότε τι κάνεις; Γιατί από την κρίση την καπιταλιστική οι ολιγάρχες και οι πλούσιοι θα ζήσουν μια χαρά. Ομως μην ξεχνάς. Η εργατιά θα βυθιστεί στα τάρταρα τα σκοτεινά. Και τότε ένα απόφθεγμα λαϊκό θα ακολουθεί τον ελληνικό κομμουνισμό. Και κερατάς και δαρμένος, αρκεί να είμαι παλικαράς!

ddanikas@dolnet.gr