Ο κ. Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ μπορεί να δήλωσε ότι είναι ικανοποιημένος από την υπαναχώρηση του Πρωθυπουργού σε ό,τι αφορά τον χρονικό ορίζοντα της Εξεταστικής Επιτροπής για την Οικονομία, ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά
ότι μια τέτοια συζήτηση δεν είναι δυνατόν να μπει σε καλούπια. Το γεγονός ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου, μολονότι δήλωσε πως η έρευνα θα αρχίσει από το 2004 και έπειτα, επιμένει και στη λογική «όλα στο φως»- αφήνοντας το θέμα να συζητείται επί μία εβδομάδα προτού αποσαφηνίσει τις προθέσεις του- δεν επιτρέπει την αποκατάσταση
της ηρεμίας. Ο πρώην πρωθυπουργός έχει δείξει ότι δεν πρόκειται να αφήσει ανυπεράσπιστο το έργο του ακόμη και αν χρειαστεί να δώσει μόνος του τη μάχη.Κάθε φορά που προκαλείται, παρεμβαίνει και δίνει δημοσίως τις απαντήσεις του, οι οποίες είναι πολιτικές και δεν περιέχουν ποτέ προσωπικές αιχμές.
Στενοί συνεργάτες του κ. Σημίτη επισημαίνουν ότι ούτε στο μέλλον σκοπεύει να μείνει σιωπηλός όταν αισθάνεται ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει τις θέσεις του, και ασφαλώς αν ξεκινήσει η συζήτηση στην Εξεταστική Επιτροπή για τη Οικονομία δεν θα λείψουν οι αφορμές για να μιλήσει. Οι κκ. Παπανδρέου και Σημίτης έχουν πολύ καιρό να συνομιλήσουν απευθείας. Ωστόσο κορυφαίοι υπουργοί οι οποίοι ανήκουν στον στενό κύκλο του Πρωθυπουργού έχουν τακτικές επαφές με συνεργάτες του κ. Σημίτη, αναζητώντας στηρίγματα στην εμπειρία της προηγούμενης διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ.
Μια ρήξη τη στιγμή που οι εκλογές στην Αυτοδιοίκηση αναμένεται να οδηγήσουν ένα «κίνημα τιμωρίας» στην κάλπη δεν θα ωφελούσε σε τίποτα. Επιπλέον υπουργοί, όπως οι κκ. Χ. Παμπούκης και Α. Λοβέρδος, αξιοσημείωτη ομάδα βουλευτών του ΠαΣοΚ αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος διατηρούν επιφυλάξεις, είτε για την αναγκαιότητα σύστασης της επιτροπής αυτής είτε για τη χρονική επέκτασή της πέραν του 2004. Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι το αντικείμενο της επιτροπής δύσκολα θα περιοριστεί σε συγκεκριμένη περίοδο και η ΝΔ θέτει μεν ερωτήματα για το swap της Goldman Sachs, το ενδιαφέρον της όμως δεν αφορά τον κ. Σημίτη αλλά την περίοδο από τον Οκτώβριο του 2009 ως τον Μάιο του 2010.
Μυστικές συσκέψεις για την οικονομία
Στο επιτελείο του Πρωθυπουργού έχουν γίνει πολλές συζητήσεις για την αναχαίτιση της αντιμνημονιακής πολιτικής. Οι κατηγορίες του κ. Αντ. Σαμαρά ότι το ΠαΣοΚ και ο κ. Παπανδρέου γνώριζαν την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, είπε ψέματα ο ίδιος και καθυστέρησε να πάρει τα αναγκαία μέτρα, σύροντας τη χώρα στο μνημόνιο, δεν έχουν βρει πειστικές απαντήσεις. Το θέμα αυτό συζητήθηκε σε σύσκεψη που έλαβε χώρα την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή έπειτα από τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, την ώρα που είχε φουντώσει η συζήτηση για το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων εξαιτίας της αναθεώρησης του ελλείμματος. Η σύσκεψη έγινε με αφορμή τις εκλογές του Νοεμβρίου, όπου διαφαίνεται να κατευθύνεται προς τις κάλπες ένα κύμα τιμωρίας, εξαιτίας της σκληρής περιοριστικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, διεξήχθη συζήτηση για τον αριθμό των περιφερειών που μπορεί να κερδίσει το ΠαΣοΚ (σίγουρες θεωρούνται μόνο τρεις, της Κρήτης, της Δυτική Ελλάδας και του Ν. Αιγαίου) και ειπώθηκε ότι το κύμα τιμωρίας, αν τελικώς εκδηλωθεί, θα πρέπει να μεταφερθεί… στον δεύτερο γύρο.
Περιμένοντας τη Εurostat
Καθίσταται, έτσι, επιτακτική ανάγκη να απαντηθούν οι αιτιάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τους χειρισμούς του ΠαΣοΚ στην οικονομία. Η «ενοχοποίηση» της περιόδου 2006- 2009 από τις Βρυξέλλες αποτελεί τη βάση. Πάνω σε αυτήν θα προσπαθήσει να αναπτύξει η κυβέρνηση την υπερασπιστική γραμμή της και να περιορίσει, όσο γίνεται, την έρευνα στην παραποίηση των στατιστικών στοιχείων. Τις επόμενες ημέρες θα έρθει στην Αθήνα κλιμάκιο της Εurostat προκειμένου να συγκεντρώσει τα τελικά στοιχεία για τον καθορισμό του ελλείμματος. Η ανακοίνωση της Εurostat, σε συνδυασμό με την εξεταστική επιτροπή, θα αξιοποιηθεί προκειμένου να δοθούν οι απαντήσεις που ζητεί η ελληνική κοινή γνώμη και οι ευρωπαίοι εταίροι. Ετσι όπως διαμορφώνεται η μάχη για την οικονομία η περίοδος Σημίτη θα περιέλθει στο μικροσκόπιο μόνο αν αρχίσει ο πόλεμος για τα swaps. Αυτό εξηγεί και την άνεση με την οποία έκανε πίσω ο κ. Παπανδρέου σε μια τυφλή και άκαιρη σύγκρουση με τον πρώην πρωθυπουργό.
Από το δαχτυλίδι στην κρίση
Η ένταση στις σχέσεις Σημίτη- Παπανδρέου διαρκεί έξι χρόνια.Από την ώρα που το «δαχτυλίδι» άλλαξε δάχτυλο, άρχισαν και οι τριβές.Ο πρώην πρωθυπουργός ενοχλήθηκε από τις αποστάσεις που τήρησε ο διάδοχός του.«Η δύναμη μιας παράταξης είναι το έργο της.Αν το χαρίσει,θα αναζητεί την πρόοδο χωρίς πυξίδα»έλεγε ο κ.Σημίτης.«Κοιτάζω μπροστά…»απαντούσε ο κ.Παπανδρέου.Λίγο πριν από τις εκλογές του 2007 ο κ.Σημίτης δημοσιοποίησε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ.Παπανδρέου όπου του εξέφρασε τη δυσφορία του για δημοσιεύματα που τον έφεραν να αξιοποιείται σε κυβερνητική θέση. Την επόμενη ημέρα ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ αναγκάζεται να τον καλέσει στην εξέδρα που είχε στηθεί στο Πεδίον του Αρεως.
Το γυαλί ράγισε οριστικά έπειτα από τις εκλογές του 2007 όταν το επιτελείο της Χαριλάου Τρικούπη θεώρησε ότι συμμάχησε με τον κ.Ευ. Βενιζέλο. Διερράγη όμως το επόμενο έτος όταν ο πρώην πρωθυπουργός αρνήθηκε να υπογράψει το αίτημα δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη της Λισαβόνας και ο κ.Παπανδρέου τον «διαγράφει» από την ΚΟ του ΠαΣοΚ.«Θα μιλάω πλέον με μεγαλύτερη άνεση»έλεγε τότε ο κ.Σημίτης,αποδείχθηκε όμως ότι τα λόγια του ήταν μετρημένα τόσο στην απόφαση του προέδρου του ΠαΣοΚ να τον αφήσει εκτός ψηφοδελτίου κατά τις περυσινές εκλογές όσο και κατά τα επόμενα επεισόδια της βαθύτατα πολιτικής αντιπαράθεσής τους.