Ενας νεαρός κοινοβουλευτικός συντάκτης στη Βουλή του 1964 έμεινε ξαφνικά και για αρκετή ώρα στήλη άλατος. Δεν πίστευε αυτό που έβλεπε: ο γηραιός Κ. Μανιαδάκης, βουλευτής Κορινθίας της ΕΡΕ αλλά γνωστότερος ως υφυπουργός Ασφαλείας της δικτατορίας Μεταξά, περπατούσε στο Περιστύλιον του Περικλέους… αγκαλιά με τον βουλευτή της ΕΔΑ στην Καβάλα Βασίλη Εφραιμίδη, παραδοσιακό κομμουνιστή.

Οι δύο βουλευτές, εκφραστές δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων, διαφωνούσαν συζητούντες φιλικά. Θα νόμιζε κανείς ότι είχαν ήδη ξεπερασθεί τα μίση και τα πάθη του Εμφυλίου Πολέμου. Και όμως… Τα Εκτακτα Μέτρα, οι περιβόητοι νόμοι 509 και 375 (… πας κομμουνιστής κατάσκοπος!) ίσχυαν ακόμη. Οι «εναγκαλισμοί» τύπου Εφραιμίδη- Μανιαδάκη προανήγγελλαν μια συμφιλίωση την οποία έμελλε να καθυστερήσει η απριλιανή δικτατορία… Μερικές δεκαετίες αργότερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας «υπεχρέωσε» τον Ανδρέα Παπανδρέου να συμβαδίσει σε μια επίσημη τελετή χέρι χέρι με τον Κ. Μητσοτάκη!

Και έκπληκτοι οι πολίτες, λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο Κ. Μητσοτάκης κέρδισε στα σημεία τον Α. Παπανδρέου, άκουσαν τους πασίγνωστους διαλόγους «Ανδρέα μου»! και «Κώστα μου»!…

Ο μακρός αυτός πρόλογος είναι χρήσιμος για να σχολιασθεί μια προχθεσινή φωτογραφία που μπορεί να δείχνει τον σωστό δρόμο, σε μια κρίσιμη εποχή.

Η φωτογραφία που δημοσίευσε «Το Βήμα» απεικόνιζε τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου και τον αρχηγό της Μείζονος Αντιπολιτεύσεως κ. Αντ. Σαμαρά να συνομιλούν φιλικά πρόσωπο με πρόσωπο μέσα στο Κοινοβούλιο, μόλις έληξε η συνεδρίαση της Βουλής.

Θα ήταν καλύτερα για τη χώρα και τους πολίτες (που πληρώνουν πάντα τον λογαριασμό) οι κκ. Γ. Παπανδρέου και Αντ. Σαμαράς να ενθυμούνται τις φιλικές ημέρες τους στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασαν συγκατοικούντες στο ίδιο δωμάτιο, παρά να επιδίδονται σε πολέμους με παρακμιακά σποτάκια που ωφελούν ολίγους και ζημιώνουν τους πολλούς.