Το λογοτεχνικό Νομπέλ περιβάλλουν εικασίες και στοιχήματα πριν, σφοδρές αντιρρήσεις μετά. Ανεξαιρέτως, από την πρώτη απονομή του το 1901 στον γάλλο ποιητή Σιλί Πριντόμ και όχι στον Λέοντα Τολστόι. «Προσωπικά, δεν με απασχολεί αν απονέμεται στο σωστό πρόσωπο ή όχι» σχολίαζε το 1969 ο, μετέπειτα νομπελίστας, Πάμπλο Νερούδα. «Η σημασία του Νομπέλ έγκειται στο ότι αποτίει φόρο τιμής στη λογοτεχνία και στο λειτούργημα του συγγραφέα εν γένει».

www.theparisreview.org

Τα βραβεία, και ιδιαίτερα το Νομπέλ, προάγουν την ιδέα μιας παγκόσμιας λογοτεχνίας, είναι η ρομαντική άποψη. Οι πιο κυνικοί, όπως ο δημοσιογράφος Τζέιμς Σουρόβκι, θεωρούν ότι η σημασία τους είναι κυρίως οικονομική, ιδιαίτερα σήμερα που έχει αγριέψει ο ανταγωνισμός των εκδοτών για την προσοχή των αναγνωστών. Ενα βιβλίο, όταν μάλιστα ο συγγραφέας είναι άγνωστος, έχει περισσότερες πιθανότητες να πουλήσει όταν τυλίγεται από μια χάρτινη κορδέλα που γράφει «Βραβείο Νομπέλ».

www.newyorker.com

Θεωρείται το πιο περίβλεπτο λογοτεχνικό βραβείο, έχει όμως τη φήμη ότι είναι ταυτόχρονα φιλί θανάτου. «Πολλοί συγγραφείς πιστεύουν ότι αποτελεί την επιβράβευση των προσπαθειών μιας ζωής και ότι τίποτε από όσα γράφουν στη συνέχεια δεν είναι αντάξιό του. Καταλήγει ευχή και κατάρα. Πάντως, περνάει το όνομά τους στην ιστορία της λογοτεχνίας» λέει σωστά ο βιβλιοκριτικός της «Washington Ρost» Μάικλ Ντίρντα.

www.guardian.co.uk