Πήγαινε-μείνε-παίξε-φύγε: το μαγικό τετράπτυχο για κάθε ηθοποιό που συμμετέχει σε περιοδεία. Ακολουθώντας νομαδική ζωή οι θίασοι περιφέρονται «από πιάτσα σε πιάτσα» με μια βαλίτσα στο χέρι παίζοντας σε μικρά και μεγάλα θέατρα σε όλη την Ελλάδα. Ποιοι είναι οι αστάθμητοι παράγοντες; Οι θεατές της επαρχίας είναι πιο θερμόαιμοι από εκείνους της Αθήνας; Ποια απρόοπτα μπορεί να συμβούν ενώ προσπαθείς να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου επί σκηνής; Εχοντας ακόμη αρκετούς σταθμούς στο πρόγραμμά τους και… αρκετές αλλαξιές στις αποσκευές τους δύο ηθοποιοί μάς μιλούν για την περιπέτεια της περιοδείας.
«Οταν βρίσκεσαι σε περιοδεία έρχεσαι πιο κοντά στην ουσία της θεατρικής πράξης,καθώς ενισχύεται η ομαδικότητα.Η περιοδεία μού δίνει την αίσθηση των μπουλουκιών που μεσουρανούσαν σε άλλες εποχές.Η νομαδική ζωή είναι σκληρή και μαγική ταυτόχρονα» λέει ο Θοδωρής Αντωνιάδης, ο οποίος στην αριστοφανική κωμωδία «ΠλούτοςΠενίας θρίαμβος» του Θεάτρου Τέχνης υποδύεται τον θεό Ερμή, ενώ είχε τη χαρά να βιώσει και τη διαδικασία του στησίματος της παράστασης «από μέσα», ως βοηθός σκηνοθέτη (μαζί με την Ανζελίκα Καψαμπέλη ) του Διαγόρα Χρονόπουλου . Από πόλη σε πόλη έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί το διαφορετικό χρώμα και ύφος κάθε κοινού, αλλά και να βρει έναν κοινό παρονομαστή: «Είναι μια τραγικά επίκαιρη κωμωδία, που αγγίζει τους πάντες.Βιώνουμε χωρίς αμφιβολία τον Θρίαμβο της Πενίας και γι΄ αυ τό πιστεύω ότι το κοινό πάντα ξεσπά σε πολύ ζεστό χειροκρότημα στο τέλος. Εχει ανάγκη να ακούσει κάποιες αλήθειες,έστω και αν έχουν γραφτεί χιλιάδες χρόνια πριν».
Η παράσταση καλείται να προσαρμοστεί κάθε φορά στις ανάγκες του εκάστοτε χώρου. «Από το δέος και το μέγεθος της Επιδαύρου πρέπει να βρεις αυτοματισμούς και λύσεις ώστε να στήσεις το σκηνικό και τον θίασο και να παίξεις σε πολύ μικρότερους χώρους, χωρίς όμως να κάνεις εκπτώσεις στο τελικό αποτέλεσμα». Οσο για τις απρόβλεπτες διαθέσεις του καιρού, «στις 26 Ιουλίου μας συνέβη κάτι μαγικό στην Κομοτηνή. Ο ουρανός φλέρταρε ασύστολα με τη βροχή εκείνη την ημέρα και… ως διά μαγείας, λίγα λεπτά πριν από την παράσταση,εμφανίστηκαν δυο τύποι που πουλούσαν ομπρέλες έξω από το θέατρο. Δέκα λεπτά μετά την έναρξη άρχισε όντως να βρέχει, όμως κανείς δεν έφυγε. Αντ΄ αυτούακούσαμε τον ήχο δεκάδων πολύχρωμων ομπρελών να ανοίγουν ταυτόχρονα και βρεθήκαμε μπροστά σε ένα πανέμορφο τοπίο. Η θέα λοιπόνήταν εξίσου καλή από τη σκηνή!».
«Το καλοκαιρινό κοινό έχει άλλη γοητεία»
«Μου αρέσει αυτή η τσιγγάνικη διάσταση της περιοδείας» λέει η Λένα Παπαληγούρα (φωτογραφία), μέλος του εμπνευσμένου Χορού του «Ορέστη», που συνεχίζει να παρουσιάζεται σε παραγωγή Εθνικού και σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.
«Η παράσταση αλλάζει συνεχώς από θέατρο σε θέατρο,δεν έχει περιθώρια να λιμνάσει, να βαρύνει. Το κοινό είναι πολύ διαφορετικό από τόπο σε τόπο. Το πιο συγκινητικό που μου συνέβη ήταν όταν μια κυρία με πλησίασε και μου είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε θέατρο στη ζωή της!». Η ατμόσφαιρα πενθήμερης έχει φυσικά και τα απρόοπτά της- όπως να μείνει από λάστιχο το πούλμαν. Οπως και να έχει, «το κοινό του καλοκαιριού διαθέτει μια ιδιαίτερη γοητεία. Μπορεί να παίζουμε σε ανοιχτούς χώρους όπου επιτρέπονται το κάπνισμα, τα σουβλάκια και τα πατατάκια,είναι όμως και αυτό ένα καλό σχολείο,πουφεύγονταςτο στοιβάζεις μαζί με τις υπόλοιπες αποσκευές σου».
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
«Ορέστης» του Ευριπίδη. Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας (αύριο), Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας (1/9), Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας (6/9), Αττικό Αλσος (10/9), Κηποθέατρο Αλκαζάρ, Λάρισα (18/9).
«Πλούτος» του Αριστοφάνη. Αττικό Αλσος, Γαλάτσι (30/8), Θέατρο Ρεματιάς, Χαλάνδρι (3/9), Αλσος Ν. Σμύρνης (6/9), Νέα Μάκρη (9/9), Θέατρο Πέτρας (10/9), Βεάκειο (13/9), Δημοτικό Θέατρο Παπάγου (16/9).
