Oταν το 43% (έναντι 33% κατά το προηγούμενο τρίμηνο) των οικονομολόγων σε σχετική δημοσκόπηση του Reuters πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της μέσα στην επόμενη πενταετία (έστω και αν η πιθανότητα αποχώρησης από το ευρώ θεωρείται περιορισμένη), τότε σαφώς δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι η ελληνική οικονομία έχει ξεφύγει από την καχυποψία των αγορών.
Στον ευρωπαϊκό Τύπο σημειώνεται εξάλλου με έμφαση ότι η αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα μειώνεται, η κατανάλωση η οποία αποτελεί το 72% του ΑΕΠ υποχωρεί, ο αριθμός των πτωχεύσεων και της ανεργίας αυξάνεται, ενώ στην ελληνική κοινωνία δημιουργείται ένα κλίμα φόβου και μηδαμινών προοπτικών καθώς η ύφεση χτυπάει τη χώρα…
Στο πλαίσιο αυτό παραμένει μία έντονα αρνητική εικόνα διεθνώς για την Ελλάδα και ένα κλίμα ανησυχίας στην εγχώρια αγορά, εξελίξεις που αν δεν αντιστραφούν σύντομα υπονομεύουν, όπως υποστηρίζεται, το μέλλον και τις προοπτικές της χώρας. Η ΗSΒC εκτίμησε μάλιστα χθες ότιο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης τόσο για το υπόλοιπο του 2010 όσο και για το σύνολο του 2011 θα είναι μηδενικός, καθώς η επιδεινούμενη μακροοικονομική εικόνα, τα πιο «σφιχτά» κριτήρια χορηγήσεων εκ μέρους των τραπεζών, η χωρίς προηγούμενο έλλειψη ρευστότητας στον τραπεζικό κλάδο, η απομόχλευση του ιδιωτικού τομέα και η διάβρωση των καταθέσεων υπονομεύουν τον κλάδο και τις στρατηγικές των τραπεζών. Από την πλευρά της η Fitch, προέβλεψε επίσης ότι ο νέος νόμος για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών θα επισπεύσει τις περιπτώσεις αδυναμίας αποπληρωμής δανείων και θα περιορίσει τη δυνατότητα των τραπεζών να ανακτήσουν κεφάλαια από επισφαλή στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια.
Ετσι, μπορεί ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος να εμφανίστηκε χθες αισιόδοξος ότι η χώρα αφήνει πίσω της τον φαύλο κύκλο, καθώς δημιουργούνται συνθήκες για έναν ενάρετο κύκλο στην οικονομία, εν τούτοις για τις αγορές στις οποίες θα πρέπει να προσφύγουμε αργά ή γρήγορα για δανεισμό η χώρα δεν έχει βγει ακόμη από τη στενωπό, καθώς η αναγκαία οικονομική εξωστρέφεια και η άνθηση των ιδιωτικών και των ξένων επενδύσεων αποτελεί ακόμη ζητούμενο. Για τους επενδυτές που συνεχίζουν να αποστρέφονται λοιπόν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα σημασία δεν έχει πλέον αν η ύφεση θα είναι 3,5% ή 5% εφέτος, αλλά πότε, πώς και κυρίως με ποιον τρόπο η χώρα θα μπορέσει να εισέλθει σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης.
