Μηδενικό ρυθμό πιστωτικής επέκτασης τόσο για το υπόλοιπο του 2010 όσο και για το σύνολο του 2011 προβλέπει σε ειδική της έκθεση για τον εγχώριο τραπεζικό κλάδο η ΗSΒC. Οπως εκτιμά, η επιδεινούμενη μακροοικονομική εικόνα, τα πιο «σφιχτά» κριτήρια χορηγήσεων εκ μέρους των τραπεζών, η χωρίς προηγούμενο έλλειψη ρευστότητας στον τραπεζικό κλάδο και η απομόχλευση του ιδιωτικού τομέα είναι οι παράμετροι-«κλειδιά» γι΄ αυτή την αδυναμία, που υπονομεύουν τις στρατηγικές των τραπεζών.

Παράλληλα, στην έκθεση σημειώνεται ότι ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος δεν έχει βιώσει ποτέ στο παρελθόν τέτοιας έκτασης διάβρωση των καταθέσεων, οι οποίες στο διάστημα Ιανουαρίου- Μαΐου 2010 έφτασαν τα 19 δισ. ευρώ. Και αυτό έπειτα από το διάστημα Αυγούστου- Δεκεμβρίου του 2008, όταν οι φόβοι για τις συνέπειες της κατάρρευσης της Lehman Βrothers είχαν οδηγήσει σε επαναπατρισμό κεφαλαίων. Ειδικότερα, η πιστωτική επέκταση θα μπορούσε να επηρεαστεί αρνητικά από τις εξής παραμέτρους: α) τα σκληρά μέτρα λιτότητας που περιορίζουν την ικανότητα δανεισμού των καταναλωτών, β) τη συνεχιζόμενη απομόχλευση στον ιδιωτικό τομέα, γ) την περαιτέρω αυστηροποίηση των κριτηρίων χορηγήσεων και δ) τις προκλήσεις σε επίπεδο επάρκειας ρευστότητας.

Σε ειδική του έκθεση εξάλλου ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch εκτίμησε χθες ότι ο νέος νόμος για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών θα επισπεύσει τις περιπτώσεις αδυναμίας αποπληρωμής δανείων και θα περιορίσει τη δυνατότητα των ελληνικών τραπεζών να ανακτήσουν κεφάλαια από επισφαλή στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια. Οι ακριβείς επιπτώσεις δεν είναι ακόμη γνωστές, αλλά αναμένεται να υπερβούν τα προγράμματα αναδιάρθρωσης χρεών που εφαρμόζουν οι ελληνικές τράπεζες τους τελευταίους μήνες, ανέφερε, υπογραμμίζοντας ότι υπό τις νέες συνθήκες τα καταναλωτικά δάνεια και τα υψηλά στεγαστικά δάνεια σε σχέση με την αξία της κατοικίας είναι οι πιο επισφαλείς κατηγορίες ενεργητικού.

Οπως επισημάνθηκε, η νέα ρύθμιση στην ουσία μεταθέτει τη διαπραγματευτική δύναμη από την τράπεζα στον δανειζόμενο, κάτι που από μόνο του θα ασκήσει πίεση όσον αφορά τις ανακτήσεις κεφαλαίων από τα χαρτοφυλάκια των χορηγήσεων των τραπεζών ακόμα και σε περιπτώσεις που η δικαστική οδός δεν έχει επιλεχθεί από τον δανειολήπτη.

Ετσι οι διατάξεις του νέου νόμου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επίσπευση των περιπτώσεων αδυναμίας αποπληρωμής δανείων.