«Παράφρονες» που «κάνουν ήρωα τον Μπάγεβιτς», ο οποίος «έχει προκαλέσει διχασμό στην ΑΕΚ», χαρακτηρίζει ο βουλευτής της Β΄ Αθήνας και υποψήφιος της Δημοκρατικής Αριστεράς για την περιφέρεια της Αττικής κ. Γρ. Ψαριανός τα άτομα που επιτέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στον σέρβο τεχνικό. «Ενεργός φίλαθλος που ως ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της εταιρείας λαϊκής βάσης φίλων της ΑΕΚ “Ενωση 1924” διετέλεσε στο ΔΣ της ΠΑΕ», όπως αναφέρεται στο βιογραφικό του, ο κ. Ψαριανός μιλώντας στο «Βήμα» καταγγέλλει τις διοικήσεις των ομάδων που «κάνουν αβάντες» στους χούλιγκαν και δηλώνει ότι εξαιτίας αυτού εδώ και ενάμιση χρόνο δεν πατάει το πόδι του στο γήπεδο.

«Δεν μου αρέσει ο Μπάγεβιτς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνώ με το ξύλο και τη συμπεριφορά αυτών των παρανοϊκών ανθρώπων που του επιτέθηκαν» δηλώνει ο 56χρονος βουλευτής. «Είναι,κατά τη γνώμη μου, ιδεοληπτικοί, παρανοϊκοί και κινούνται έξω από την ανθρώπινη λογική σε τέτοιον βαθμό που να μην μπορούν να αντιληφθούν ότι με τις πράξεις τους κάνουν ήρωα τον Μπάγεβιτς».

«Η ΑΕΚ», υποστηρίζει, «περνάει μια παρατεταμένη κρίση που έχει να κάνει και με τη βία- την ψυχολογική, αλλά και τη χουλιγκανική-, αλλά και με τις ευθύνες της προηγούμενης διοίκησης Νικολαΐδη, στην οποία πιστέψαμε όλοι εμείς που μπήκαμε μπροστά με την “Ενωση 1924” και μας άδειασε». Δεν χαρίζεται ωστόσο ούτε στην τωρινή διοίκηση της ΠΑΕ που τη χαρακτηρίζει «άπειρη» και, όπως λέει, «δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται», ούτε και στον σέρβο προπονητή για τον οποίο δηλώνει ευθαρσώς «δεν τον γουστάρω διότι έχει προκαλέσει διχασμό».

Για όλα αυτά ο κ. Ψαριανός δηλώνει ότι απέχει όχι μόνο από τα διοικητικά αλλά και από την εξέδρα τής πάλαι ποτέ αγαπημένης του ομάδας. «Γιατί να λέω ότι είμαι ΑΕΚ και όχι, π.χ.Μποαβίστα;» αναρωτιέται. Αφού, όπως λέει, «στις συνθέσεις των ελληνικών ομάδων παίζουν δέκα ξένοι και… μισός Ελληνας, είτε μιλάμε για την ΑΕΚ, τον Αρη και τις υπόλοιπες. Ετσι κι εγώ έχω να πάω στο γήπεδο ενάμιση χρόνο και δεν βλέπω να ξαναπηγαίνω σύντομα. Τι να δω; Το ξύλο ή τους ξένους παίκτες των ελληνικών ομάδων;».

Θεωρεί ότι οι σύνδεσμοι οπαδών- και «όχι φιλάθλων» όπως διευκρινίζει- προκαλούν τεράστιες ζημιές στις ομάδες, οι οποίες «τιμωρούνται μεν,αλλά όχι όσο αυστηρά θα έπρεπε για τα επεισόδια των οπαδών τους», ενώ χαρακτηρίζει «σκέτη υποκρισία» ότι οι διοικήσεις κάνουν τις «ανήξερες», λέγοντας ότι «φταίνε κάτι παλιόπαιδα» όταν επίκειται τιμωρία. Αυτά τα «παλιόπαιδα», όπως λέει, «τα χρησιμοποιούν, τους δίνουν εισιτήρια, τους κάνουν διάφορες αβάντες, επειδή τα θέλουν ως ιδιωτικούς στρατούς», ενώ κατά τη γνώμη του «θα έπρεπε να τα επιμορφώνουν».

Στην Αθήνα χρειάζεται ένας Τρίτσης
Παραλληλίζοντας το ποδόσφαιρο με την πολιτική, «που μοιάζουν, όπως αποδείχτηκε με την ανάληψη της προεδρίας του Παναθηναϊκού από τον Νίκο Κωνσταντόπουλο» , ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς υποστηρίζει ότι «τα ίδια γίνονται και στα κόμματα. Κι εκεί», όπως λέει, «ζημιά κάνουν οι φανατικοί οπαδοί είτε του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, είτε οι Κένταυροι και οι δαπίτες στη ΝΔ ή οι πρασινοφρουροί στο ΠαΣοΚ».

Ολα αυτά τα φαινόμενα, είτε στο ποδόσφαιρο είτε στην πολιτική, πρέπει να ξεπεραστούν υποστηρίζει ο κ. Ψαριανός και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει και την υποψηφιότητά του, την οποία δηλώνει έτοιμος να αποσύρει, εφόσον βρεθεί «ένα πρόσωπο που δεν θα είναι κομματόσκυλο του δικομματικού θιάσου», αλλά «θα έχει ευρύτερη στήριξη, όραμα και γνώση για την αυτοδιοίκηση, ευαισθησία για το περιβάλλον και τη χωροταξία και διάθεση να προσπαθήσει να διασώσει ό,τι μπορεί να διασωθεί από τα αδηφάγα συμφέροντα που καταστρέφουν την Αττική και την Αθήνα όλα τα τελευταία χρόνια».

Χαρακτηρίζοντας, τέλος, τον κ. Νικ. Κακλαμάνη ως «τον χειρότερο δήμαρχο που είχε η Αθήνα», επιμένει ότι ο ιδανικός δήμαρχος της πρωτεύουσας ήταν ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης «με προσφορά είτε ως στέλεχος του ΠαΣοΚ είτε κατόπιν ως εκλεγμένος με τη ΝΔ». Γι΄ αυτό και καταλήγει λέγοντας ότι «αν είχαμε σήμερα έναν Τρίτση εγώ θα απέσυρα πάραυτα την υποψηφιότητά μου», που δεν είναι «ούτε αντιμνημονιακή ούτε αντικυβερνητική, ούτε αντιδεξιά ούτε αντι-κάτι άλλο».