Χρειάζεται υπομονή από όλους μας και επιμονή από την κυβέρνηση για να φθάσουμε στον στόχο μας, που είναι η ανόρθωση της οικονομίας. Ως εκ τούτου οι προσδοκίες που καλλιεργούνται από ορισμένα κυβερνητικά στελέχη εν όψει της ΔΕΘ είναι άτοπες και άκαιρες. Η κυβέρνηση μπορεί να εισέπραξε εύσημα για την πορεία της οικονομίας, με τις γνωστές επιφυλάξεις και προτροπές της τρόικας, αλλά γεγονός είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί ακόμη να βγει στην αγορά για να δανειστεί. Χθες τα δεκαετή ομόλογα βρέθηκαν στις 797 μονάδες, πράγμα που σημαίνει ότι αν η Ελλάδα προέβαινε σε δανεισμό στη διεθνή αγορά θα επιβαρυνόταν με επιτόκιο 7,97% υψηλότερο από ό,τι η Γερμανία. Βεβαίως και ο δανεισμός μέσω της τρόικας πληρώνεται ακριβά, αφού έγινε με 5%, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Το γεγονός ότι βρισκόμαστε μακράν της προσφυγής δανεισμού στη διεθνή αγορά αποδεικνύεται και από το ύψος των σπρεντ των τριετών ομολόγων, τα οποία χθες ήταν στις 1.027 μονάδες. Οι επαΐοντες υποστηρίζουν ότι στην παρούσα φάση θα πρέπει να δίνεται περισσότερη προσοχή στις εξελίξεις σχετικά με τα τριετή ομόλογα, διότι το μνημόνιο έχει τριετή διάρκεια. Το ύψος των σπρεντ των τριετών ομολόγων αποδεικνύει ότι οι αγορές (και οι κερδοσκόποι…) δεν έχουν πεισθεί για την αποτελεσματικότητα των μέτρων που έχουν ληφθεί και προγραμματίζονται να ληφθούν τους επόμενους μήνες. Και αυτό παρά το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες έχει επιτευχθεί αξιοσημείωτη πρόοδος προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Οι αγορές θα περιμένουν τουλάχιστον ακόμη ένα έτος για να πεισθούν ότι οι στόχοι του μνημονίου επιτυγχάνονται αλλά και ότι έχουν δρομολογηθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη της οικονομίας. Και αυτό διότι οι δαπάνες μπορεί να μειώνονται και τα έσοδα να αυξάνονται έστω και αν υπολείπονται των στόχων, αλλά αυτό δεν αρκεί. Απαιτείται ένα πλέγμα κυβερνητικών πρωτοβουλιών που θα οδηγήσει σε μια αναπτυξιακή πορεία χωρίς ταλαντεύσεις και καθυστερήσεις. Η απελευθέρωση των υπηρεσιών και το άνοιγμα των κλειστών (και λεγομένων κλειστών) επαγγελμάτων δεν αρκεί. Είναι αναγκαία η πάταξη των φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, ηπλήρης απελευθέρωση των υγιών δυνάμεων της οικονομίας, ηπροσέλκυση επενδύσεων, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και χρειάζονται βαθύτατες αλλαγές στην Παιδεία όπως εκείνες που οραματιζόταν ο πρωθυπουργός κ. Γ.Παπανδρέου όταν ασκούσε καθήκοντα υπουργού Παιδείας. Τα ανωτέρω χρειάζονται φυσικά έναν στρατηγικό σχεδιασμό, ο οποίος εν τούτοις δεν υπάρχει. Και όμως θα έπρεπε να έχει ήδη σχεδιασθεί ένα συνολικό αναπτυξιακό μοντέλο για την Ελλάδα «μετά το ΔΝΤ». Η συνολική κυβερνητική προσπάθεια για μείωση του ελλείμματος δεν μπορεί και δεν πρέπει να εμποδίζει τις δράσεις για την ανάπτυξη.
