ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ Oταν είναι χαρούμενος ανοίγει τα χέρια για να δεχτεί και να δώσει μια αγκαλιά, όταν είναι λυπημένος καμπουριάζει τους ώμους του και κοιτάζει κάτω και όταν φοβάται κουλουριάζεται και παραμένει στην ίδια στάση ωσότου κάποιος τον «καθησυχάσει» με ένα τρυφερό χάδι στο κεφάλι. Αν επρόκειτο για ένα νήπιο όλα αυτά θα έμοιαζαν απολύτως φυσιολογικά, ο Νάο όμως είναι το πρώτο ρομπότ στον κόσμο που μπορεί να αναπτύσσει και να εκφράζει συναισθήματα και να δημιουργεί «δεσμούς» με τα άτομα που συναντά συχνά. Απώτερος στόχος του είναι να εξελιχθεί αρκετά ώστε να μπορεί να κάνει παρέα σε παιδιά ή να βοηθά ηλικιωμένους.
Ο Νάο μοιάζει με δίχρονο αγόρι και είναι προγραμματισμένος να μιμείται τις συναισθηματικές δεξιότητες ενός νηπίου ενός έτους. « Εχουμε δημιουργήσει ένα μοντέλο των πρώτων χρόνων της ανθρώπινης συναισθηματικής ευφυΐας. Εργαζόμαστε με μη λεκτικές προτροπές και τα συναισθήματα αποκαλύπτονται περισσότερο μέσω της στάσης του σώματος, χειρονομιών και κινήσεων παρά μέσω εκφράσεων του προσώπου ή λεκτικής επικοινωνίας » εξηγεί η βρετανίδα καθηγήτρια Ρομποτικής Λόλα Κανιαμέρο η οποία ηγείται του προγράμματος για την ανάπτυξη συναισθημάτων του Νάο. Το πρόγραμμα αυτό με το όνομα «Feelix Growing» έχει χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση με 2,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ για την πραγματοποίησή του συμμετέχουν οχτώ πανεπιστήμια και εταιρείες Ρομποτικής από τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ελβετία, τη Δανία και την Ελλάδα.
Χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο τεχνητών νευρώνων ο ανθρωπόμορφος Νάο μπορεί να αντιλαμβάνεται πού κοιτάζουν οι άνθρωποι- φίλοι του, να ακολουθεί το βλέμμα τους και να απομνημονεύει τα πρόσωπά τους και τις διάφορες συναντήσεις του μαζί τους, ενώ διαθέτει βιντεοκάμερες για να υπολογίζει πόσο κοντά του βρίσκεται κάποιος αλλά και αισθητήρες για να νιώθει τα αγγίγματα.
Ορισμένα μέλη της ερευνητικής ομάδας έχουν χρησιμοποιήσει ρομπότ, το καθένα προγραμματισμένο με διαφορετική «προσωπικότητα», για να μελετήσουν ποια κοινωνικά μοτίβα ενισχύουν περισσότερο τις κοινωνικές δεξιότητες αυτιστικών παιδιών. Ενα άλλο μέρος του προγράμματος στοχεύει στη χρήση του Νάο σε νοσοκομεία καθώς, σύμφωνα με τη δρα Κανιαμέρο, « τα παιδιά τείνουν να θεωρούν ότι ένα μικρόφιλικό ρομπότ μπορεί να μειώσει το άγχος που νιώθουν πριν από μια ιατρική εξέταση ή επέμβαση.Επίσης το ρομπότ ίσως βοηθάει τα παιδιά να κατανοήσουν τη θεραπεία τους και να τους εξηγεί τι πρέπει να κάνουν ».
Ακόμη ερευνάται και η χρήση του Νάο ως βοηθούσυνοδού ηλικιωμένων.
