Πόσους απλούς πολίτες, φίλους, γνωστούς δεν ακούμε κάθε ημέρα να αναρωτιούνται « πότε θα τελειώσει η κρίση,πότε θα βγούμε από το τούνελ;».
Απάντηση δεν δίνεται από κανέναν, ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την αντιπολίτευση, ούτε από τους τραπεζίτες που γνωρίζουν πού πάμε ούτε καν από τον πολύ κ. Πόουλ Τόμσεν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος τώρα που θα επιστρέψει στην Ουάσιγκτον θα πρέπει να αλλάξει όλες τις παραδοχές και τους στόχους του προγράμματός του αφού έχουν ήδη πέσει έξω.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα το πρώτο εξάμηνο μειώθηκε κατά 40% επειδή οι δαπάνες συγκρατήθηκαν στα 30 δισ. ευρώ- δηλαδή κόπηκαν 4 δισ. ευρώ παραπάνω από τις προβλέψεις.
Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε στα 345 δισ. ευρώ (140% του ΑΕΠ!) καθώς «πέφτουν» η μία μετά την άλλη οι εγγυήσεις του Δημοσίου σε ΔΕΚΟ και επιχειρήσεις που ήταν 25 δισ. ευρώ.
Ο πληθωρισμός «τρέχει» προς το 6%, όταν στην ευρωζώνη μειώθηκε στο 1,2% και η ανεργία ξεπέρασε το 12%.
Ολα αυτά συμβαίνουν όταν ο νέος επικεφαλής της Στατιστικής μετρά την ύφεση το πρώτο εξάμηνο στο 2,5% και προβλέπει ότι ο «πυθμένας» θα είναι μείον 3,2% το 2010. Φανταστείτε τι θα συμβεί αν η οικονομία συρρικνωθεί στο 4%, όσο προβλέπει ο κ. Τόμσεν.
Για να δώσουμε όμως την απάντηση πότε θα τελειώσει αυτή η περιπέτεια πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι όσοι μελετούν το πρόγραμμα τη γνωρίζουν:
– Μόλις η Ελλάδα, δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο, κατορθώσει να πληρώνει τους τόκους του χρέους των 345 δισ. ευρώ με δικά της χρήματα.
Δηλαδή- όπως θα σκεφτόταν ή θα έκανε μια οικογένεια- τη στιγμή που τα έσοδα θα ήταν μεγαλύτερα από τα έξοδα και θα περίσσευαν τόσα χρήματα όσα είναι οι δόσεις των δανείων (στεγαστικών, καταναλωτικών, πιστωτικών καρτών κ.ά.).
Αυτή την απλή εξίσωση της οικιακής οικονομίας καλείται να λύσει η κυβέρνηση η οποία θα πρέπει να καταφέρει- ως το 2013 όπως λέει το πρόγραμμα- να εξασφαλίσει από δικούς της πόρους αν όχι 13 δισ. ευρώ τον χρόνο, το μεγαλύτερο μέρος, για να πληρώνει τους τόκους χωρίς να επιβαρύνει και άλλο το χρέος.
Επειδή είναι ιδιαίτερα δύσκολο- σχεδόν ακατόρθωτο- σε τρία χρόνια να πετύχει να σβήσει το ετήσιο έλλειμμα των 20 δισ. ευρώ και να έχει περίσσευμα, αντιλαμβανόμαστε ότι το τούνελ είναι μακρύ και σκοτεινό.
Απάντηση λοιπόν υπάρχει:
– Ο εφιάλτης έχει ημερομηνία λήξης και αυτή θα είναι η στιγμή που από δικά μας εισοδήματα θα πληρώνουμε τους τόκους και τις δόσεις των δανείων που θα λήγουν.
Και αυτό, όποιος το αντέχει… Κάποιοι δεν αντέχουν ούτε καν να το πουν…
