Η κουβέντα μας με τον Γιώργο Κουρουπό έγινε κυριολεκτικά μετ΄ εμποδίων. Απομονωμένος αυτό το διάστημα σε ένα χωριό της Κρήτης προκειμένου να συγκεντρώσει τις σκέψεις του και να αφιερωθεί στη συνθετική του δουλειά, με το κινητό του τηλέφωνο να μην έχει σήμα και το σταθερό να μη λειτουργεί λόγω βλάβης, χρειάστηκε να οργανωθεί μια μικρή «επιχείρηση» προκειμένου να καταφέρουμε να μιλήσουμε με τον προσφάτως παραιτηθέντα καλλιτεχνικό διευθυντή της Ορχήστρας των Χρωμάτων.
Περίπου δέκα ημέρες μετά την επιστολή που απέστειλε στον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο, με την οποία του γνωστοποιούσε την απόφασή του να παραδώσει ύστερα από 16 χρόνια το «τιμόνι» του συνόλου που ίδρυσε ο αείμνηστος Μάνος Χατζιδάκις το 1989, ο Γιώργος Κουρουπός αισθάνεται συγκινημένος και ταυτόχρονα ήρεμος. «Η επιθυμία μου να εγκαταλείψω την καλλιτεχνική διεύθυνση δεν έχει να κάνει με κάποια ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία για την Ορχήστρα» λέει και εξηγεί: «Μπορώμάλιστανα πω ότι,σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε τους προηγούμενους μήνες, η κατάσταση εν προκειμένω παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένη, αφενός διότι το υπουργείο έχει δρομολογήσει τη δέσμευσή του για συμπληρωματική επιχορήγηση της τάξεως των 300.000 ευρώ, αφετέρου επειδή η επικείμενη υπογραφή τριετούς σύμβασης με το Ωνάσειο για σειρά συναυλιών στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών μάς εξασφαλίζει αξιόλογη δραστηριότητα». Σε αυ τή τη συγκυρία ο Γιώργος Κουρουπός έκρινε ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να αποσυρθεί χωρίς να προκληθεί κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Αντιθέτως, πιστεύει ότι οι σημερινές συνθήκες θα επιτρέψουν στον καλλιτεχνικό διευθυντή να επιχειρήσει ένα νέο ξεκίνημα επιτυγχάνοντας την ανασύνταξη των δυνάμεων της Ορχήστρας.
Ο Μάνος και οι καλές στιγμές
Μιάμιση και πλέον δεκαετία ηγήθηκε της Ορχήστρας των Χρωμάτων και ο Γιώργος Κουρουπός έχει να θυμηθεί πολλά. «Αισθάνομαι ότι δεν θα περιαυτολογήσω αν πω ότι κάναμε τον όρο “εναλλακτικός” πραγματικότητα, ακριβώς όπως το ονειρευόταν ο Χατζιδάκις όταν πήρε την απόφαση να ιδρύσειτελικάαυτή την Ορχήστρα. Παίξαμε όμορφα τραγούδια, ελληνικά και ξένα, από Βeatles ως τις αγαπημένες μελωδίες του Μάνου,και την ίδια στιγμή προσπαθήσαμε να φέρουμε σε επαφή το ελληνικό κοινό με τα πιο σύγχρονα ρεύματα της μουσικής παραγωγής σε διεθνές επίπεδο.Επιπλέον,και αυτό είναι κάτι το οποίο θεωρώ ιδιαιτέρως σημαντικό, προσπαθήσαμε να αναζητήσουμε τη σχέση της μουσικής με τις άλλες τέχνες».
Ο Κουρουπός ανέλαβε το τιμόνι της Ορχήστρας λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Χατζιδάκι το 1994. Πώς έζησε άραγε την εμπειρία αυτή; Τον φόβισε καθόλου η προοπτική της διαδοχής του Μάνου; «Οχι ιδιαίτερα και το λέω με πάσα ειλικρίνεια» απαντά και συνεχίζει: «Ημουν τόσο κοντά του, τον γνώριζα από τότε που ήμουν 19 χρονών παιδί και συχνά τον βοηθούσα σε διάφορα πράγματα.Το διάστημα εξάλλου μεταξύ 1977-1981 εργαζόμουν μαζί του στο Γ΄ Πρόγραμμα και συχνά,υπερβαίνοντας τις αρμοδιότητές μου, τον αναπλήρωνα. Εκείνος μου το ζητούσε όταν αισθανόταν ότι βγαίνει από τα όριά του.Την περίοδομάλιστακατά την οποία σκεπτόταν να ιδρύσει την Ορχήστρα των Χρωμάτων κάναμε πολλές συζητήσεις. Ετσι, όταν μου έπεσε ο κλήρος να τον διαδεχθώ, δεν αισθανόμουν ότι κάνω κάτι έξω από τις δυνατότητές μου».
Τα περιστατικά που ανακαλεί στη μνήμη του από την περίοδο Χατζιδάκι είναι βεβαίως πολλά. Ωστόσο αυτό το οποίο του έχει χαραχτεί ανεξίτηλα είναι η αμφίδρομη σχέση αγάπης την οποία είχε με τους μουσικούς. «Μπορώ να πω ότι για χάρη του είχαν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο δούλευαν» θυμάται ο Κουρουπός. «Επειδή γνώριζαν ότι ο Μάνος δεν ήταν επαγγελματίας μαέστρος, έδειχναν μεγάλη υπομονή προκειμένου να εξοικειωθεί, πρώτα από όλα ο ίδιος, με το έργο το οποίο διηύθυνε.Ωστόσοη αλήθεια είναι ότι μετά την τέταρτη-πέμπτη πρόβατο έργο ξαφνικά απογειωνόταν.Εβλεπες όλο το συναίσθημα,το ταλέντο και την εκφραστικότητα του ανθρώπου στο υψηλότερο σημείο τους.Σπουδαίες στιγμές…».
OΧΙ ΣΕ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ
Τι σκέφτεται ο Γιώργος Κουρουπός για τη διαδοχή του; «Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν έχω κανενός είδους αρμοδιότητα,δεν μπορώ να παίξω κάποιο ρόλο» λέει ο Γιώργος Κουρουπός και την επόμενη στιγμή προσθέτει: «Το θέμα είναι αποκλειστικά στα χέρια του υπουργού και αυτός θα αποφασίσει το τι θα γίνει τελικά.Σκέψεις βεβαίως έχω και, αν με καλούσε κάποια στιγμή, θα μπορούσα να τις εκφράσω. Προσωπικά δεν θα ήθελα με τίποτε έναν καλλιτεχνικό διευθυντή συντηρητικό. Θα επιθυμούσα έναν άνθρωπο νέο,ο οποίος ταυτόχρονα θα είναι καλός μουσικός,προσωπικότητα με κύρος,θα έχει να επιδείξει αξιόλογο έργο,δεν θα λειτουργεί με παρωπίδες, και παράλληλα δεν θα ασπάζεται άκριτα κάθε σχολή και μόδα εισαγόμενη κυρίως από τη Δυτική Ευρώπη,διότι και αυτό,όπως καταλαβαίνει κανείς,είναι μια μορφή ακαδημαϊσμού.Για να πω την αλήθεια, θα προτιμούσα έναν άνθρωπο ο οποίος θα είχε βρεθεί και ψυχολογικά ακόμη κοντά στην Ορχήστρα,ει δυνατόν από την εποχή του Χατζιδάκι,έτσι ώστε να μπορέσει να υπηρετήσει τη φιλοσοφία του,επιφέροντας φυσικά τις βελτιώσεις τις οποίες εκείνος θεωρεί αναγκαίες».Βάσει αυτών των χαρακτηριστικών, ο Γιώργος Κουρουπός «φωτογραφίζει» άραγε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο;
«Καταλαβαίνει κανείς ότι άτομα με τις παραπάνω προδιαγραφές δεν υπάρχουν πολλά» απαντά ο ίδιος.«Ωστόσο σκέφθηκα ότι ένα από αυτά θα μπορούσε να είναι ο φίλος Γιώργος Κουμεντάκης, ο οποίος όμως για λόγους γενικότερης επιλογής και τρόπου ζωής- είναι γνωστό ότι ζει από χρόνια στην Τήνο- μου είπε,όταν του έκανα μια σχετική κρούση,ότι δεν θα ήθελε να εμπλακεί».
