«Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ του καζίνου και η δικτατορία των αγορών καταφέρνουν να επιβληθούν πάνω στη δημοκρατία και στους πολιτικούς θεσμούς της». Ετσι εξηγεί ο Ιγκνάθιο Φερνάντεθ Τόξο, γενικός γραμματέας της ισπανικής συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας Κομιθιόνες Ομπρέρας (CCΟΟ), την παράλληλη κρίση που βιώνουν οι Ελληνες, οι Ισπανοί και οι εργαζόμενοι όλων των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου καθώς προετοιμάζει τη μεγάλη απεργία της 8ης Ιουνίου στην Ισπανία. «Η κυβέρνηση Θαπατέρο τελικά υπέκυψε στον εκβιασμό των αγορών και υιοθέτησε ένα πρόγραμμα προσαρμογής για τη μείωση του ελλείμματος, με σκληρά μέτρα για τους συνταξιούχους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τα εξαρτημένα άτομα και τους ανέργους, χωρίς κανένα μέτρο για τα κέρδη του κεφαλαίου και τα υψηλά εισοδήματα» τονίζει στη συνέντευξή του προς «Το Βήμα», θυμίζοντάς μας ότι οι πολιτικές λιτότητας έχουν την ίδια γεύση παντού.

– Κύριε Τόξο, η Ελλάδα τους τελευταίους μήνες δέχθηκε μια μεγάλη επίθεση των «αγορών».Ακολούθησε η επίθεση κατά του ευρώ και των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου.Η κυβέρνησή μας έλαβε πολύ σκληρά μέτρα για τους εργαζομένους αφού εντάχθηκε στον μηχανισμό στήριξης των υπερχρεωμένων ευρωπαϊκών κρατών. Οι επιθέσεις στο ευρώ συνεχίζονται.Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η συνέχεια;

«Οι αγορές και οι ιδεολόγοι τους, οι διαχειριστές του καπιταλισμού του καζίνου, στηρίχτηκαν στην ανευθυνότητα των κυβερνήσεων και των κοινοτικών θεσμών για να διαλύσουν τις αδύναμες οριοθετήσεις των κρατών και να προκαλέσουν αυξανόμενη αστάθεια στις πιο ευάλωτες στην κρίση χώρες. Είναι απαράδεκτο που οι ιδέες και οι άνθρωποι που προκάλεσαν την πιο μεγάλη οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση από τη Μεγάλη Κρίση του ΄30 επιβάλλουν στις κυβερνήσεις τα μέτρα που οι ίδιοι θέλουν για έξοδο από αυτήν. Η δικτατορία των αγορών καταφέρνει να επιβληθεί πάνω στη δημοκρατία και στους πολιτικούς θεσμούς της όχι μόνο επαναλαμβάνοντας τις φιλελεύθερες πρακτικές αλλά και να βάζοντας να πληρώσουν οι πιο αδύναμοι κοινωνικοί τομείς, δηλαδή τα θύματα της κρίσης, με τη δραστική μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Και πράγματι, η χρηματοπιστωτική εξουσία και ο αχόρταγος κερδοσκοπικός καπιταλισμός δεν πρόκειται να σταματήσουν τις επιθέσεις τους κατά των ευρωπαϊκών οικονομιών και του κοινού νομίσματος και, αν τους δοθεί η ευκαιρία και δεν το εμποδίσει η δημοκρατία, θα επανέλθουν».

– Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ανακοινώνουν η μία μετά την άλλη μέτρα λιτότητας ανάλογα με εκείνα που έλαβε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Η κυβέρνηση Θαπατέρο ανακοίνωσε περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Πώς πιστεύετε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιδράσουν;

«Η κυβέρνηση Θαπατέρο τελικά υπέκυψε στον εκβιασμό των αγορών και υιοθέτησε ένα πρόγραμμα προσαρμογής για τη μείωση του ελλείμματος, με σκληρά μέτρα για τους συνταξιούχους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τα εξαρτημένα άτομα και τους ανέργους, χωρίς κανένα μέτρο για τα κέρδη του κεφαλαίου και τα υψηλά εισοδήματα. Ηδη απαντούμε σε αυτά τα μέτρα: Στις 8 Ιουνίου καλούμε σε γενική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων κατά της μείωσης κατά 5% των μισθών τους και θα εξαρτηθεί από τη διαμόρφωση του προγράμματος προσαρμογής το αν θα καλέσει η CCΟΟ σε γενική απεργία όλους τους κλάδους. Στο πρόγραμμα μέτρων της κυβέρνησης για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος δεν υπάρχει κατανομή θυσιών. Οι κυβερνήσεις και οι αγορές επιβάλλουν ένα πλαίσιο στους εργαζομένους, του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στους συνταξιούχους και στις δημόσιες υπηρεσίες που δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε. Ποτέ δεν θα μας πείσουν ότι τα θύματα της κρίσης πρέπει να είναι αυτοί που θα πρέπει, επιπλέον, να υποστούν και αποκλειστικά τις θυσίες για να βγούμε από την κρίση».

– Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Ισπανίας στις πρόσφατες συναντήσεις τους συμφώνησαν στην ανάγκη μιας καλύτερης ρύθμισης των διεθνών αγορών,προκειμένου να περιοριστεί η κερδοσκοπία. Θεωρείτε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό;

«Είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι διεθνείς οργανισμοί αυτοί που οφείλουν να βάλουν τέλος στην “αγορά χωρίς κανόνες” και στη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία, έτσι ώστε ένας τέτοιος στόχος να είναι πραγματοποιήσιμος. Αλλά είναι πραγματικά πολύ επείγων στόχος. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με χρηματοπιστωτικά συστήματα και κεντρικές τράπεζες που επεκτείνονται σε τομείς που δεν είναι της ευθύνης τους (αγορά εργασίας, κοινωνικές πολιτικές, δημόσιες υπηρεσίες) ενώ ταυτόχρονα αρνούνται να αναλάβουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο ίδιο το δικό τους χρηματοπιστωτικό σύστημα και στους θεσμούς που τους διαπερνούν. Η CCΟΟ έχει προτείνει στην Ισπανία μια μεταρρύθμιση των τραπεζών προκειμένου να αυξηθεί η ρευστότητα προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και για να βελτιωθεί η ισπανική οικονομία. Πιστεύουμε ότι είναι κρίσιμη η ρύθμιση της λειτουργίας του ισπανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, ως διαμεσολάβησης ανάμεσα στην αποταμίευση και στις πιστώσεις».