O Πέτερ Στάιν έφθασε στην Αθήνα την περασμένη Τρίτη το βράδυ και χθες το απόγευμα έφυγε αεροπορικώς για την Ιταλία. Ηρθε να ξαναδεί τον χώρο της Πειραιώς 260, εκεί όπου στις 3 και 4 Ιουλίου θα παρασταθούν οι δωδεκάωροι «Δαίμονές» του, βασισμένοι στο μυθιστόρημα του Ντοστογέφσκι «Οι δαιμονισμένοι». O ίδιος ελπίζει να μπορέσει να είναι τότε εδώ.
Προσκεκλημένος του Ελληνικού Φεστιβάλ και του κ. Γιώργου Λούκου ο γερμανός σκηνοθέτης που ζει στην Ιταλία από τότε που παντρεύτηκε την ιταλίδα ηθοποιό Μανταλένα Γκρίπα νιώθει πάντα οικεία με τη χώρα μας και τους ανθρώπους της. Ηρθε πρώτη φορά στα δεκαεπτά του, ορμώμενος από τη βαθιά αγάπη του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, και για να γνωρίσει την Αθήνα έκανε τον ξεναγό. Εκτοτε έχει συστηματική παρουσία στα πολιτιστικά μας δρώμενα και ελπίζει να επιστρέψει στην Επίδαυρο με ακόμη μια αρχαία τραγωδία. «Τον “Φιλοκτήτη” ή τον “Αίαντα” του Σοφοκλή, αλλά επειδή προτιμώ να συνεργάζομαι με γυναίκεςσκέφτομαι και τις “Βάκχες”» τόνισε μεταξύ πολλών άλλων κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τους δημοσιογράφους.
«Οι “Δαίμονες” ξεκίνησαν από μια πρόταση του διευθυντή του Τeatro Stabile του Τουρίνου να ανεβάσω το διασκευασμένο έργο του Αλμπέρ Καμύ- η παραγωγή τελικά πραγματοποιήθηκε με δική μου χρηματοδότηση. Λίγα έργα με αγγίζουν πλέον συναισθηματικά. Και αν στην αρχή ούτε ο Καμύ ούτε ο Ντοστογέφσκι με κέρδισαν, τελικά ένιωσα την ανάγκη να αφηγηθώ την ιστορία με τον δικό μου τρόπο, δίνοντας όλο τον χρόνο που χρειαζόταν» σημείωσε ο Πέτερ Στάιν. Οι πρόβες και οι πρώτες παραστάσεις του έργου δόθηκαν στο Σαν Παγκράτσιο, όπου ζει. Η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη ώστε σύντομα οργανώθηκε περιοδεία στην Ευρώπη αλλά και στη Νέα Υόρκη. Τι είναι όμως αυτό που τον ωθεί σε τόσο μεγάλης διάρκειας εγχειρήματα; «Οι πολύωρες παραστάσεις που ανεβάζω άρχισαν από την “Ορέστεια”. Πιστεύω πολύ ότι με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται μια σχέση προσωπική, σχεδόν σωματική, μεταξύ θιάσου και κοινού, μια σχέση συμμετοχική. Στο τέλος χειροκροτούν και τον εαυτό τους».
Μετά την «Ορέστεια» ο Στάιν ανέβασε τον «Φάουστ» του Γκαίτε και τον «Βαλενστάιν» του Σίλερ. Τώρα είναι η σειρά των «Δαιμόνων». Ποιοι είναι για τον ίδιο οι σημερινοί «Δαίμονες»; «Δεν πιστεύω ότι τα έργα πρέπει να επικαιροποιούνται. Ολο το θέμα είναι να πεις ιστορίες από το παρελθόν και ο θεατής να κάνει τους δικούς του παραλληλισμούς… Η “Μήδεια” δεν είναι μια νοικοκυρά. Είναι εγγονή του Ηλιου και μάγισσα».
Τέλος, για τη συμμετοχή του και ως ηθοποιού στους «Δαίμονες», υπογράμμισε: «Συμμετέχω, αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλό ηθοποιό. Διαβάζω κάποια αποσπάσματα, υποδύομαι έναν πάστορα και κυρίως, στα διαλείμματα,συμμετέχω στις αλλαγές και επικοινωνώ με το κοινό. Στην Αθήνα ελπίζω να προλάβω την παράσταση της Κυριακής».
ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
η Πειραιώς 260, Χώρος Δ΄ η Στις 3 και 4 Ιουλίου η Ωρα έναρξης: 11.00
η Διάρκεια έργου: 8 ώρες και 30 λεπτά. Συνολική διάρκεια της διαδικασίας της παράστασης (με έξι διαλείμματα, γεύμα/δείπνο)
12 ώρες.
η Τιμές εισιτηρίων: 25, 20 (μειωμένο), 15 ευρώ (φοιτητικό). Προπώληση από 12 Ιουνίου.
Οι 85 χημικές τουαλέτες και το catering
«Σε μια πολύωρη παράσταση σημαντικό ρόλο παίζουν οι τουαλέτες» τονίζει ο Πέτερ Στάιν. «Με τους συνεργάτες μου κάναμε λεπτομερή δουλειά πάνω στο θέμα αυτό όταν ανέβασα το έργο του Σίλερ “Βαλενστάιν” για 1.300 θεατές. Υπολογίσαμε τον αριθμό των γυναικών και των ανδρών, τον μέσο χρόνο που χρησιμοποιούν τις τουαλέτες οι μεν και οι δε, και καταλήξαμε στις 85. Για αυτές τις χημικές τουαλέτες που εγκαταστήσαμε, ξοδέψαμε 150.000 ευρώ. Τις τοποθετήσαμε παράλληλα. Από τη μία, μια φωτεινή μπλε γραμμή οδηγούσε στις ανδρικές, και από την άλλημια ροζ, στις γυναικείες. Μη γελάτε καθόλου, είναι βασικό… Γι΄ αυτό και ερχόμενος εδώ ρώτησα τα σχετικά- και για τις τουαλέτες αλλά και για τον χώρο και το catering που θα αναλάβει το γεύμα και το δείπνο. Αν το κοινό δεν νιώθει καλά, τότε δεν θα περάσει καλά, δεν θα απολαύσει την παράσταση που ήρθε να δει».
