Τη διολίσθηση της Ελλάδας στην ύφεση που θα φθάσει στο 3,7% εφέτος, οφειλόμενη εν πολλοίς στα μέτρα λιτότητας, και έκρηξη της ανεργίας πάνω από 14% το 2011 προβλέπει ο ΟΟΣΑ για τη χώρα μας.
Οπως φαίνεται και στον πίνακα, ο διεθνής οργανισμός προβλέπει ύφεση και ανεργία τουλάχιστον για δύο χρόνια, θεωρεί όμως εφικτό τον εξορθολογισμό των δημοσίων οικονομικών της χώρας. Χωρίς να παραβλέπει την ισχύ της «μαύρης οικονομίας» στην Ελλάδα, ο οργανισμός θεωρεί ότι πρέπει να μειωθούν οι τιμές και των προϊόντων και των αγαθών και των υπηρεσιών, προκειμένου να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Εμμέσως δηλαδή ο ΟΟΣΑ προτείνει καθολική και γενικευμένη μείωση μισθών ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Ο διεθνής Οργανισμός εκτιμά ωστόσο ότι ο ρυθμός υποχώρησης του ελληνικού ΑΕΠ θα είναι συγκρατημένος χάρη στην ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας και άρα της εξωτερικής ζήτησης, ενώ η ύφεση και η ανεργία θα κρατήσουν «πολύ χαμηλά» τον πληθωρισμό.
Επιπλέον διαβλέπει βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης στη χώρα τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2010!
Δύο προϋποθέσεις είναι απολύτως θεμελιώδεις, επισημαίνει ο ΟΟΣΑ, για να ανακτήσει η Ελλάδα την εμπιστοσύνη των αγορών και για να επιστρέψει στον δρόμο της ανάπτυξης: η βαθιά και σε διάρκεια εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών της και η εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Ο Οργανισμός θεωρεί ότι η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στις αρχές Μαΐου αύξησε την αξιοπιστία της Ελλάδας σε ό,τι αφορά την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων τους οποίους έχει θέσει, κάτι που εφόσον επιτευχθεί «θα περιοριστεί το κόστος δανεισμού και θα σταθεροποιήσει το επίπεδο του δημόσιου χρέους».
Ειδικότερα για την επιτυχία του προγράμματος δημοσιονομικού εξορθολογισμού, πρωταρχική σημασία αποδίδει το ΟΟΣΑ στον έλεγχο των δημόσιων δαπανών μέσω της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος και στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα.
Τέλος, ο ΟΟΣΑ θεωρεί ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που απειλεί την επιτυχία του Προγράμματος Σταθεροποίησης είναι μια ισχυρή κοινωνική αντίδραση στα μέτρα λιτότητας. Δεύτερος σε σοβαρότητα κίνδυνος είναι η κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας και η σημαντική πτώση των επιτοκίων να πλήξουν περισσότερο από το αναμενόμενο τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Επίσης ο Οργανισμός θεωρεί σημαντικό παράγοντα επιτυχίας του Προγράμματος το εξωτερικό οικονομικό περιβάλλον, κυρίως στον χώρο των Βαλκανίων, στον οποίο όμως «κυριαρχεί επίσης η αβεβαιότητα».
