Αν κατάλαβα καλά, τις τελευταίες ημέρες στη χώρα μας κυκλοφορεί ένας Κάπτεν Κάτι, ο οποίος προτίθεται να φέρει πολλά λεφτά από την Κίνα. Πώς ήταν παλιά η «Θεία από το Σικάγο» ; Ε, τώρα προέκυψε ένας «θείος από το Πεκίνο».

Και δεν είναι ο μόνος! Διότι πριν από τον Κάπτεν Κάτι, έχουν προσφερθεί να επενδύσουν στη χώρα μας ο σεϊχης του Αμπου Ντάμπι (ή κάποιος συγγενής του) και ο πρωθυπουργός του Λιβάνου (αν δεν τον έχουν εν τω μεταξύ δολοφονήσει οι άλλοι μισοί Λιβανέζοι…), ενώ τον Κάπτεν Κάτι διαδέχτηκε στις επάλξεις του ελληνικού επιχειρηματικού μετώπου ο πρωθυπουργός της Λιβύης (ο οποίος έχει μεν λεφτά, αλλά δεν νομίζω να τα έχει για πέταμα…).

Η μία εκδοχή είναι ότι η Ελλάδα μετετράπη ξαφνικά σε επίζηλο επενδυτικό προορισμό και ολόκληρη η υφήλιος σπρώχνεται να μας εκχωρήσει το βιος της.

Η άλλη εκδοχή είναι ότι πρόκειται για ένα απερίγραπτο σότο, σαν και αυτά που πουλάει κάθε τρεις και λίγο ο αθλητικός Τύπος.

Ποιος δεν θυμάται, ας πούμε, τους κροίσους Αλεχάντρο Σκλαβενίτη ή Ιβάν Σαβίδη ή Μπομπ Κοζώνη ή μυριάδες άλλους μυστηριώδεις αλλά πάμπλουτους «επενδυτές» που διαγκωνίζονται να πάρουν πότε τον ΠΑΟΚ, πότε την ΑΕΚ και πότε τον Απόλλωνα Αχλαδόκαμπου;

Τι από τα δύο ισχύει; Να απαντήσω, λοιπόν, και εγώ με ένα ερώτημα: Για ποιον λόγο διαγκωνίζεται για τα ωραία μας μάτια η μισή υφήλιος; Και γιατί σπρώχνονται να επενδύσουν ειδικά στη χώρα μας, όπου την τελευταία πενταετία τα μόνα ξένα λεφτά που έχουν εμφανιστεί είναι όσα ξοδεύουν για σουβλάκια οι τουρίστες;

Με άλλα λόγια, τι είδε άραγε ο Κινέζος και τον έκανε να πιστέψει ότι η χώρα μας είναι επενδυτικός παράδεισος;

Τον ενθουσίασε ότι η φορολόγηση των επενδύσεων και των εταιρικών κερδών είναι πολύ βαρύτερη από όλες τις ανάλογες ευρωπαϊκές χώρες; Χάρηκε επειδή το κάθε σωματείο μπορεί όποτε γουστάρει να κλείνει το λιμάνι ή τον δρόμο; Ή μήπως βρήκε εξαιρετική ιδέα το λάδωμα και το «γρηγορόσημο» για να αντιμετωπιστεί η κρατική γραφειοκρατία;

Εκτός και αν εμπνεύστηκε από τον αναπτυξιακό νόμο της κυρίας Κατσέλη, ο οποίος όλο και περισσότερο θυμίζει την Ατλαντίδα. Πολλοί μιλούν για αυτόν, αλλά κανένας δεν ξέρει πού βρίσκεται.

Την απάντηση τη θεωρώ αυτονόητη. Αλλά μη στενοχωριέστε. Ακόμη και αν μας αφήσουν μπουκάλες ο Κάπτεν Κάτι και ο σεΐχης του Αμπου Ντάμπι, πάντα θα υπάρχει ένας Αλεχάντρο Σκλαβενίτης να μας γεμίσει δολάρια.