Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου υφίσταται ακόμη δριμύτατη κριτική για την προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό Ευρωπαϊκής Ενωσης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας με χαμηλό επιτόκιο. Κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις εστιάζουν τις κατηγορίες σε δύο σημεία. Πρώτο: αν η κυβέρνηση είχε λάβει από τους πρώτους δύο μήνες μέτρα περιστολής του ελλείμματος, δεν θα γινόταν η χώρα βορά των κερδοσκόπων. Δεύτερο: αποδέχθηκε χωρίς διαπραγμάτευση το πακέτο των σκληρών μέτρων λιτότητας που σχεδίασε η «τρόικα» ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Και, ως συνήθως, η κριτική δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις.
Τώρα έχουμε πλήρη εικόνα και μπορούμε ψύχραιμα και αντικειμενικά να κρίνουμε την πολιτική του Πρωθυπουργού. Ισως αυτό βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε σε βάθος το πρόβλημά μας και να χαράξουμε τον δρόμο για την έξοδο από την κρίση και την κηδεμονία της «τρόικας».
Από αυτή τη στήλη έχει επανειλημμένως τονιστεί ότι η Ελλάδα ήταν ο αδύναμος κρίκος της ζώνης του ευρώ: μεγάλο έλλειμμα, υψηλό χρέος, μεγάλες ανάγκες εξωτερικού δανεισμού, χαμηλή παραγωγικότητα και ανυποληψία λόγω της απόκρυψης του πραγματικού ελλείμματος. Προσφερόταν ως το κατάλληλο γήπεδο για το μεγάλο κερδοσκοπικό παιχνίδι εναντίον του ευρώ. Συνέπραξε συνειδητά και η Γερμανία. Η υποτίμηση του ευρωπαϊκού νομίσματος εξυπηρετούσε τον στόχο κατάκτησης της πρώτης θέσης στις εξαγωγές. Δεν ήταν οι εκλογές ο βασικός λόγος που η Μέρκελ υπονόμευε τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας. Απόδειξη το γεγονός ότι, όταν το ευρώ απειλήθηκε με κατάρρευση, άλλαξε πορεία δύο ημέρες πριν από τις εκλογές.
Ο Γιώργος Παπανδρέου σωστά και έγκαιρα συνειδητοποίησε το παιχνίδι των κερδοσκόπων και αγωνίστηκε με επιτυχία στην ίδρυση κοινοτικού μηχανισμού στήριξης. Η παρεμβολή του ΔΝΤ ήταν όρος της κυρίας Μέρκελ. Αλλά και χωρίς αυτό είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε ότι οι όροι της ΕΕ θα ήταν ηπιότεροι. Ηδη γίνεται συζήτηση οι εθνικοί προϋπολογισμοί να τίθενται υπό την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής!
Από την απόφαση σύστασης του μηχανισμού και ως την εφαρμογή του η Ελλάδα ήταν ο στόχος των κερδοσκόπων και των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Δεκάδες τόμους συνθέτουν τα αρνητικά δημοσιεύματα και δεκάδες DVD τα τηλεοπτικά σχόλια. Ποια μέτρα θα μπορούσε να λάβει η κυβέρνηση για να ανακόψει την ανοδική πορεία των περίφημων spreads; Η επέκταση της κρίσης σε όλη την Ευρώπη αποδεικνύει ότι μόνοι μας δεν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τους κερδοσκόπους. Σήμερα η μία χώρα μετά την άλλη, αρχίζοντας από τον Νότο της Ευρώπης, ακολουθεί τη δική μας πορεία. Ακόμη και η Γερμανία σχεδιάζει αυστηρά μέτρα περιορισμού του ελλείμματος και του δανεισμού.
Η κρίση στην Ευρώπη θα έχει και βάθος και διάρκεια. Η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου τώρα δικαιώνεται. Δεν κέρδισε τον πόλεμο. Κέρδισε την πρώτη μάχη. Με τα 110 δισ. ευρώ από την ΕΕ και το ΔΝΤ καλύπτουμε τις δανειακές ανάγκες για τα επόμενα τρία χρόνια. Αποφύγαμε την πτώχευση. Πήραμε μια ανάσα. Κερδίσαμε χρόνο.
Τώρα πλέον πρέπει να δώσουμε την τελευταία μάχη για να κερδίσουμε τον πόλεμο για την επιβίωση της χώρας και την ταχύτερη απαλλαγή από τον έλεγχο της «τρόικας». Δυστυχώς και αυτή τη μάχη θα τη δώσει μόνος του ο Γιώργος Παπανδρέου. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν ήδη αποφασίσει να στήσουν κομματικά χαρακώματα, από τα οποία θα πολεμούν καθημερινά την κυβέρνηση με την ελπίδα κατάρρευσής της! Δεν ασκούν πλέον κριτική ως έχουν δικαίωμα και υποχρέωση. Ασκούν πολεμική στη Βουλή και στους δρόμους και με όλα τα μέσα. Σύνθημα που άρχισε από την Αριστερά και πέρασε σε νεοσύστατο «Πατριωτικό Μέτωπο»: να φύγει η «κατοχική κυβέρνηση ΓΑΠ-ΔΝΤ». Να φύγει. Και μετά; Θα απαντήσει κάποιος;
