Oταν ο Τζορτζ Οσμπορν κάθησε για πρώτη φορά την περασμένη εβδομάδα στο γραφείο του υπουργείου Οικονομικών, τον περίμενε ένα απροσδόκητο «δώρο» από τον απερχόμενο γενικό γραμματέα του υπουργείου. Δεν επρόκειτο για προκαταβολικό δώρο για τα σημερινά γενέθλιά του (ο Οσμπορν είναι γεννημένος στις 23 Μαΐου του 1971) αλλά για την εθιμοτυπική επιστολή που ανταλλάσσουν μεταξύ τους οι επικεφαλής του κρισιμότερου υπουργείου. Και, ως γνωστόν, οι παραδόσεις τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια στη Βρετανία.
Η επιστολή λοιπόν ήταν λιτή και σαφής: «Το ταμείον είναι μείον» έγραφε ο Λίαμ Μπερν, θέλοντας να «αστειευτεί» ελαφρώς, όπως δήλωσε απολογούμενος αργότερα. Διότι όταν έγινε γνωστό το περιεχόμενο της επιστολής, ο βρετανικός Τύπος έσπευσε να κατακεραυνώσει τον Μπερν για το «κρύο»(!) χιούμορ του. Η πραγματικότητα βέβαια δεν απέχει καθόλου από την κατάσταση που περιέγραψε- έστω και αστειευόμενος- ο πρώην γραμματέας του υπουργείου. « Τα οικονομικά προβλήματά μας είναι πολύ βαθιά και αναμφίβολα θα έχουμε μπροστά μας δύσκολες στιγμές» έγραφε πριν από λίγες ημέρες ο νέος υπουργός Οικονομικών της χώρας στην εφημερίδα «Νews of the World». Με το δημοσιονομικό έλλειμμα της Βρετανίας να αγγίζει το 12% του βρετανικού ΑΕΠ, το έργο του Οσμπορν είναι πράγματι δύσκολο και για αυτόν τον λόγο ομολογεί εξαρχής ότι δεν θα μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα «ούτε σε μία εβδομάδα, ούτε σε έναν μήνα, ούτε σε έναν χρόνο». Η ανάληψη των καθηκόντων του Οσμπορν διανθίστηκε με μία ακόμη απροσδόκητη δήλωση για τα πολιτικά ήθη της Βρετανίας. « Αντί να φτιάξουν τον προϋπολογισμό για να βελτιωθούν οι αριθμοί, μαγείρεψαν τους αριθμούς για να φτιάξουν προϋπολογισμό» είπε, «φωτογραφίζοντας» την απερχόμενη κυβέρνηση των Εργατικών. Η δήλωση προκάλεσε αίσθηση διότι αντίθετα με την Ελλάδα, η «δημιουργική λογιστική» δεν είναι τόσο γνώριμη στη Βρετανία.
Αλλά ο νέος υπουργός Οικονομικών δεν περιορίστηκε στις δηκτικές δηλώσεις. Σε συνέντευξή του στους «Financial Τimes» είπε ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνει θα είναι η δημιουργία μιας Αρχής για τη Δημοσιονομική Αξιοπιστία. Στην ουσία θα πρόκειται για μια εντελώς ανεξάρτητη από το υπουργείο Οικονομικών υπηρεσία, η οποία θα καταγράφει την πορεία της οικονομίας και θα εκδίδει αντίστοιχες προβλέψεις σχετικά με τις υποχρεώσεις και τις δαπάνες του κρατικού ταμείου.
Ενας πραγματικός ευρωσκεπτικιστής
Οι «Financial Τimes» απέδωσαν πρόσφατα στον 39χρονο Οσμπορν τον χαρακτηρισμό τού «πραγματικού ευρωσκεπτικιστή». Πάντως κατά την πρώτη του εμφάνιση στη συνάντηση των ευρωπαίων συναδέλφων του στις αρχές της εβδομάδας προσπάθησε να παρουσιαστεί όσο το δυνατόν πιο συναινετικός. Διότι η Βρετανία δεν έχει κρύψει ποτέ τις προθέσεις της σχετικά με την επιβολή φόρου στις χρηματιστηριακές συναλλαγές και ρυθμιστικού πλαισίου για τη λειτουργία των hedge funds. Από την άλλη πλευρά, ο Οσμπορν δεν επιθυμεί να προκαλέσει την οργή των ευρωπαίων εταίρων του σε ένα ζήτημα όπου υπάρχει σχεδόν ομόθυμη μεταξύ τους συμφωνία. Πολύ περισσότερο όμως δεν θέλει να δυσαρεστήσει τους τραπεζίτες του λονδρέζικου Σίτι (εκεί όπου έχει την έδρα του το 70% των επενδυτικών κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου της Ευρώπης).
Η λογική της κυβέρνησης Κάμερον (αλλά και των παλαιότερων κυβερνήσεων) είναι ότι το Λονδίνο θα πρέπει με κάθε τρόπο να παραμείνει μια όαση για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αφού σε διαφορετική περίπτωση οι τραπεζίτες θα προτιμήσουν τον δρόμο της ξενιτιάς προς… την Ελβετία. Κάτι που θα σήμαινε σημαντική διαφυγή κερδών για το σύνολο της βρετανικής οικονομίας. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε δήλωσε ο Οσμπορν από την πρώτη κιόλας ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά του ότι σκοπεύει να μειώσει τη φορολογία των επιχειρήσεων και να καταστήσει τη χώρα τον «αγαπημένο προορισμό» των επιχειρήσεων παγκοσμίως. Διότι με το δέλεαρ της χαμηλής φορολόγησης θα μπορέσει να προσελκύσει στη χώρα πλήθος επιχειρηματιών και υψηλά αμειβόμενων στελεχών οι οποίοι με τη σειρά τους θα αφήσουν τον οβολό τους στην οικονομία της χώρας με τη μαγική συνταγή της κατανάλωσης. Πώς αλλιώς θα πουληθούν πολυτελείς κατοικίες πανάκριβα. Από τα Selfridges στο πλευρό του Κάμερον
Οι Ευρωπαίοι θριαμβολογούν για τους φραγμούς που επέβαλαν στην κερδοσκοπία. Αλλά η βρετανική κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο πόλεμος δεν χάθηκε ακόμη. Αλλωστε η Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε ένα σχετικό κείμενο λιγότερο περιοριστικό από εκείνο στο οποίο κατέληξαν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι οι χώρες της ΕΕ θα ξεκινήσουν τώρα τη διελκυστίνδα των διαπραγματεύσεων με το κοινοβούλιο προκειμένου να διαμορφωθεί ένα συμβιβαστικό κείμενο. Γιατί να μη χωρέσει λοιπόν σε αυτό ένας «αστερίσκος» του Οσμπορν;
Ο Τζορτζ Οσμπορν είναι γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και φέρει κληρονομικώ δικαιώματι τον τίτλο του βαρόνου. Οικονομία δεν σπούδασε ποτέ, ωστόσο αποφοίτησε από το περιώνυμο Μagdalen College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης από το οποίο πέρασε μεταξύ άλλων και ο Οσκαρ Γουάιλντ. Ωστόσο οι σπουδές του στη Σύγχρονη Ιστορία δεν μπορούσαν να του εξασφαλίσουν μια εργασία αντάξια της καταγωγής του. Ετσι ο νεαρός Οσμπορν βρέθηκε να ετεροαπασχολείται στα νεανικά του χρόνια, αρχικά στην Εθνική Υπηρεσία Υγείας (στην καταχώριση δεδομένων) αλλά και στα πολυκαταστήματα Selfridges. Μετά τη σύντομη περιπλάνησή του σε «δουλειές του ποδαριού» σκέφτηκε να ακολουθήσει τη δημοσιογραφία, αλλά ούτε και αυτό το επάγγελμα τον ικανοποιούσε. Οπως έχει δηλώσει, είχε πολύ ανεξάρτητο πνεύμα για να συμβιβαστεί με τη «γραμμή» ενός εκδότη. Και κάπου εκεί ο δρόμος του τον έφερε στην πολιτική. Ξεκίνησε από το Κέντρο Ερευνών του Συντηρητικού Κόμματος και σύντομα έγινε λογογράφος των ηγετών των Τόρις. Από τη θέση αυτή ήλθε σε στενή επαφή με τον σημερινό αρχηγό του κόμματος Ντέιβιντ Κάμερον με τον οποίο τον συνδέει όχι μόνο στενή φιλία αλλά και εξ αγχιστείας συγγένεια.
