Υπάρχουν καλά και κακά νέα.
Πρώτα τα καλά. Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες μεταδίδουν εν όψει του τριημέρου του Αγίου Πνεύματος ότι δεν υπάρχουν θέσεις στα πλοία που πάνε στις Κυκλάδες.
Η Μύκονος «ανοίγει» ουσιαστικά αύριο και, όπως λένε οι ξενοδόχοι, θα «βουλιάξει» από επισκέπτες τις επόμενες ημέρες.
Το ίδια φαίνεται να ισχύουν για την Πάρο, τη Νάξο, τη Σύρο, την Ανδρο και άλλους κοντινούς προς την πρωτεύουσα νησιωτικούς προορισμούς.
Πράγμα που σημαίνει ότι η ελληνική κοινωνία ή τουλάχιστον το πάνω κομμάτι της έχει αρκετό λίπος να ξοδέψει και δεν πτοείται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ούτε τρομάζει από τις επιδρομές των εφοριακών.
H παραοικονομία να είναι καλά και όσο αυτή δεν ξηλώνεται το χρήμα δεν χάνεται και είναι μάλιστα αρκετό και ικανό να κινεί τους πολλούς νεόπλουτους της πτωχευμένης κατά τα άλλα χώρας.
Ταυτόχρονα το υπουργείο Οικονομικών μεταδίδει σε όλους τους τόνους ότι η τάση μείωσης του ελλείμματος κατά 40% που κατεγράφη στο πρώτο τετράμηνο του έτους επιβεβαιώνεται και από τις ταμειακές ροές του Δημοσίου που παρακολουθεί η Τράπεζα της Ελλάδος.
Οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής μάλιστα πιστεύουν ότι στα τέλη Ιουνίου η τάση αυτή θα έχει ενισχυθεί περαιτέρω, προσφέροντας ισχυρά επιχειρήματα στην κυβέρνηση έναντι των αγορών και των δανειστών, οι οποίοι συνεχίζουν να αμφισβητούν τις ελληνικές δυνατότητες εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών και αποπληρωμής των χρεών στο μέλλον.
Αυτή είναι η αισιόδοξη εκδοχή των ημερών.
Υπάρχει και η απαισιόδοξη που συνθέτει τα κακά νέα.
Στο υπουργείο Οικονομικών δεν κρύβουν ταυτόχρονα τον προβληματισμό τους για την πιστή εφαρμογή του προγράμματος διάσωσης.
Mε κάθε ευκαιρία επισημαίνουν ότι το πρόγραμμα διάσωσης, που συμφωνήθηκε με τις Βρυξέλλες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι πολύ απαιτητικό και συνοδεύεται από αυστηρό χρονοδιάγραμμα πράξεων και αποφάσεων, η τήρηση του οποίου απαιτεί απόλυτο συντονισμό και προσπάθεια απ΄ όλη την κυβέρνηση. «Δεν είναι υπόθεση δύο ανθρώπων» λένε χαρακτηριστικά και διευκρινίζουν ότι «χρειάζονται αφοσιωμένοι άνθρωποι που διαθέτουν εμπειρίες από αντίστοιχα μεγάλα έργα». Ο κίνδυνος να «κλωτσήσει» η εφαρμογή του προγράμματος είναι μεγάλος. Στην περίπτωση αυτή, αν η πρόοδος αποδειχθεί κατώτερη των προβλέψεων και το χρονοδιάγραμμα των αποφάσεων δεν τηρηθεί, τότε μέγας είναι ο κίνδυνος να ανασταλεί η καταβολή των δόσεων του δανείου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ίδιο το πρόγραμμα, αλλά και για όλη την επιχείρηση διάσωσης της χώρας. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστερήσεων και αποκλίσεων. Υπό αυτή την έννοια το σήμα είναι συγκεκριμένο και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του απέναντι στη χώρα και στους πολίτες. Και ο νοών νοείτω…
