ΜΠΑΝΓΚΟΚ O στρατός της Ταϊλάνδης απέρριψε χθες την πρόταση για διαπραγματεύσεις με τους διαδηλωτές, απαιτώντας προηγουμένως την αποχώρησή τους από το κέντρο της Μπανγκόκ, το οποίο τελεί υπό «κατάληψη» πάνω από δύο μήνες. Τα «κόκκινα πουκάμισα» απάντησαν ότι δεν φεύγουν. Και ταμπουρώνονται στα οδοφράγματα, ακολουθώντας τις διαταγές του νεκρού ταξίαρχου Κατίγια Σαουασντιπόλ , του ηγέτη των εξεγερμένων αγροτών, ο οποίος σκοτώθηκε έπειτα από τον τραυματισμό του από μια σφαίρα στο κεφάλι, προερχόμενη από ελεύθερο σκοπευτή.
Οι εξεγερθέντες συνέχισαν σποραδικά τις αιματηρές συγκρούσεις με τις κυβερνητικές δυνάμεις. Από την αρχή της εξέγερσης έχουν χάσει τη ζωή τους 67 άνθρωποι, όλοι πολίτες και μόνο ένας στρατιώτης.
Οι ηγέτες των διαδηλωτών δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν μέχρι θανάτου εφαρμόζοντας το σχέδιο του ταξίαρχου Σαουασντιπόλ ο οποίος, παρ΄ ότι στρατιωτικός, ήταν ηγετική φυσιογνωμία στο στρατόπεδο των «κόκκινων πουκάμισων». Στόχος είναι η ανατροπή του πρωθυπουργού Αμπχισίτ Βετζαζίβα τον οποίο κατηγορούν ότι κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία ύστερα από την εκδίωξη του προκατόχου του Τακσίν Σιναουά- τρα, το 2006. Οι οπαδοί του κ. Βετζαζίβα τονίζουν ότι ανέλαβε πρωθυπουργός κατόπιν ψηφοφορίας στο Κοινοβούλιο.
«Προτιμώ να μείνω εδώ και να πεθάνω πολεμώντας παρά να πεθάνω γέρος στο χωριό μου» λέει ο διαδηλωτής Τσαμλάτ Λαντλάο από την Κεντρική Ταϊλάνδη. Κατέβηκε στις 12 Μαρτίου μαζί με δεκάδες χιλιάδες «κόκκινα πουκάμισα», στην πλειονότητά τους αγρότες, για να λάβει μέρος σε διαδήλωση και κατασκήνωσε στους δρόμους της πρωτεύουσας. Οι εξεγερμένοι αρχικά κατέλαβαν την περιοχή των κυβερνητικών κτιρίων και στη συνέχεια εξαπλώθηκαν στο εμπορικό κέντρο της Μπανγκόκ, χωρίζοντας την πόλη στα δύο. Κάθε προσπάθεια του στρατού να τους εκδιώξει βιαίως κατέληξε σε αιματοχυσία.
Περίπου 3.000 διαδηλωτές, πολλοί συνοδευόμενοι από τις γυναίκες και τα παιδιά τους, παραμένουν στον «καταυλισμό» στο κέντρο της Μπανγκόκ αρνούμενοι να αποχωρήσουν. «Ο στρατός έχει τα όπλα,αλλά εμείς έχουμε τη δύναμη του λαού» λέει ο Μπουνιέαν Πρενταενγκνόι από τη Μπανγκόκ, ο οποίος συμμετέχει καθημερινά στις διαδηλώσεις. Οπως σχεδίασε ο νεκρός ταξίαρχος, τα «κόκκινα πουκάμισα» έχουν αρκετά τρόφιμα και νερό.
Oμως η πιθανότητα μιας λύσης μέσω διαπραγματεύσεων δεν μπορεί να αποκλειστεί. Εξήντα τέσσερις γερουσιαστές (από τους 150) προσπαθούν να πείσουν τις δύο πλευρές να έρθουν σε συνεννόηση. Το πρόβλημα είναι πως, ακόμη και αν λυθεί η κρίση ειρηνικά, η οργή δεν θα εξαφανιστεί εύκολα.
Οι αντιθέσεις μεταξύ πλούσιων και φτωχών, που είναι εμφανείς σε ολόκληρη τη χώρα, βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης αυτής. Ο λαός έχει χάσει την πίστη του στο σύστημα. Στο πλευρό των διαδηλωτών τάσσονται όλο και περισσότεροι αριστεροί διανοούμενοι και εργαζόμενοι της μεσαίας τάξης. Οι παλαιές διαχωριστικές γραμμές καταρρέουν- αστυνομικοί, για παράδειγμα, περνούν στο στρατόπεδο των διαδηλωτών- όμως το πρόβλημα είναι πως τελευταίως φαίνεται να επικρατούν οι σκληροπυρηνικοί κάθε πλευράς.
3 + 1 ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
1. Ο στρατός πραγματοποιεί έφοδο και ξεσπούν νέες συγκρούσεις Οι διαδηλωτές δηλώνουν αποφασισμένοι να αντισταθούν και η αιματοχυσία είναι πολύ πιθανή.
2. Οι δύο πλευρές κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Δεν φαίνεται πιθανό αυτή τη στιγμή, όμως θα έδινε μια αξιοπρεπή διέξοδο σε όλους.
3. Ο στρατός πατάσσει τους διαδηλωτές, οι οποίοι αποχωρούν Αντιμέτωποι με τον θάνατο, πολλοί διαδηλωτές συμφωνούν να φύγουν. Ακολουθεί μάχη με τους πιο σκληροπυρηνικούς και αιματοχυσία.
4. Ο στρατός υποχωρεί και καταρρέει ο κυβερνητικός συνασπισμός Συνεχίζονται οι συγκρούσεις με πολιτοφύλακες σε διάφορα σημεία της Μπανγκόκ, αλλά στρατός και κυβέρνηση ταπεινώνονται.
