ΚΑΝΟΥΝ βαθιές υποκλίσεις μπροστά στους γαλαζοαίματους, διακηρύσσοντας την ίδια στιγμή ότι το Μπάκιγχαμ δεν ασκεί καμία εξουσία. Στερούνται Συντάγματος, αλλά
έχουν γραπτούς κανόνες που βασίζονται στο εθιμικό δίκαιο και δεν διανοούνται να τους αλλάξουν. Κάποιοι ακόμη πιστεύουν αλαζονικά ότι η Βρετανία «κυβερνά τα κύματα», όπως τότε που ήταν αυτοκρατορία. Ζουν μέσα στη νησιωτική «γυάλα» τους, αρνούμενοι
να υιοθετήσουν ευρωπαϊκές νομισματικές ή άλλες επιρροές. Απορρίπτουν μετά βδελυγμίας οποιαδήποτε ιδέα για αστυνομικές ταυτότητες, ωστόσο ζουν στη χώρα με τις περισσότερες κάμερες ασφαλείας στον κόσμο. Αν υπήρχε ένα υποθετικό βραβείο
«εκκεντρικότητας πολιτικού και κοινωνικού συστήματος»οι Βρετανοί θα είχαν «καπαρώσει» άνετα την πρώτη θέση,αφού είναι παροιμιώδης η αμφίσημη στάση τους απέναντι σε στοιχειώδη γνωρίσματα του πολιτεύματός τους.

Ταπεινώνουν τους βασιλιάδες που λατρεύουν
Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ δεν είναι μόνο αρχηγός του κράτους,αλλά και ένα σημαντικό σύμβολο εθνικής ενότητας.Ο λαός τη λατρεύει και τα ποσοστά δημοτικότητάς της είναι πάντα υψηλά,αλλά δεν έχει το ακαταλόγιστο.Χαρακτηριστικό της αμφίσημης στάσης των Αγγλων απέναντι στον θεσμό της μοναρχίας είναι το,ταπεινωτικό για τη βασίλισσα,τελετουργικό της έναρξης της Βρετανικής Βουλής (State Οpening of Ρarliament).Από το 1605 ως σήμερα ο εκάστοτε μονάρχης της Αγγλίας πηγαίνει στο κοινοβούλιο μόνο μία φορά τον χρόνο,για να κηρύξει την έναρξη των εργασιών του.Λίγο προτού η βασίλισσα περάσει το κατώφλι της εισόδου της Βουλής των Κοινοτήτων στέλνει τον «κλητήρα της μαύρης ράβδου» να ελέγξει την κατάσταση.Μόλις αυτός φτάσει στην πόρτα της Βουλής τη χτυπάει τρεις φορές με το εβένινο μπαστούνι του.Του ανοίγουν την πόρτα,για να του την κλείσουν όμως αμέσως μετά κατάμουτρα,ως υπενθύμιση των αγώνων των βουλευτών να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους από τον εκάστοτε μονάρχη.

Ζουν ακόμη με ψευδαισθήσεις αυτοκρατορίας
Στο ύψιστο σημείο της δύναμής της, το 1922, όταν η Βρετανική Αυτοκρατορία κυριαρχούσε σε έναν πληθυσμό περίπου 458 εκατ., αποτελώντας τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία όλων των εποχών. Είναι η εποχή που έλεγαν ότι «ο ήλιος δεν δύει ποτέ στη Βρετανική Αυτοκρατορία», επειδή η εξάπλωσή της στον κόσμο ήταν τέτοια ώστε ο ήλιος πάντα ανάτελλε σε τουλάχιστον ένα από τα πολυάριθμα εδάφη της. Σήμερα οι Βρετανοί, ανήμποροι να αποδεχτούν την… παρακμή και το γεγονός ότι κατέληξαν να αποτελούν μια μεσαία ευρωπαϊκή δύναμη, καταφεύγουν σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Πρόσφατα, το βρετανικό υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού διεξήγαγε ένα πανεθνικό δημοψήφισμα με σκοπό να βγουν τα «πιο αντιπροσωπευτικά βρετανικά σύμβολα». Συνολικά, μέσω μιας ιστοσελίδας όπου ο κάθε Αγγλος μπορούσε να ψηφίσει, αναδείχτηκαν δώδεκα αντικείμενα, ανάμεσά τους τα διώροφα κόκκινα λεωφορεία, το μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχετζ, τα μαύρα λονδρέζικα ταξί και το ψάρι με τις τηγανητές πατάτες. Οπως λέει και ο ιστορικός Ντέιβιντ Στάρκι, «σε αντίθεση με τη Σκωτία, την Ουαλία και την Ιρλανδία, ο αγγλικός εθνικισμός βασίζεται κυρίως στην επιθυμία των Αγγλων να είναι πρώτοι και καλύτεροι».

Αλλο το «Νησί» και άλλο η μακρινή Ευρώπη
Οι Βρετανοί αρνούνται να υιοθετήσουν το ευρώ ως νόμισμά τους, εξακολουθούν, σε πείσμα δεκαετιών, να οδηγούν τα αυτοκίνητά τους στην αριστερή πλευρά του δρόμου, ενώ έφτασαν στο σημείο μέχρι και να διεξαγάγουν δημοψήφισμα για την υιοθέτηση του διεθνούς μετρικού συστήματος. Αποκαλούν τη χώρα τους «νησί» και την υπόλοιπη Ευρώπη «ήπειρο» (continent), παρουσιάζοντας έντονες «αποσχιστικές» τάσεις από την ήπειρο. Πριν από λίγες ημέρες ο βρετανός υπουργός Οικονομικών Αλιστερ Ντάρλινγκ δήλωσε ότι το Λονδίνο επιθυμεί να κάνει ό,τι μπορεί για τη σταθεροποίηση των αγορών, αλλά ταυτοχρόνως ξεκαθάρισε πως η Βρετανία δεν θα συμμετάσχει σε ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης ούτε θα υποστηρίξει το ευρώ. Σαν τους ναυαγούς στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Lost», η Μεγάλη Βρετανία αποτελεί για τους Αγγλους τη «γυάλα» τους, μια ιδιότυπη Ατλαντίδα, από την οποία δεν επιθυμούν να αποχωρήσουν, παρά μόνο για διακοπές, κατά προτίμηση σε κάποιο ελληνικό νησί.

Υπερασπίζονται το Σύνταγμα που δεν διαθέτουν
Αξιοθαύμαστη είναι η θέρμη με την οποία οι Βρετανοί υπερασπίζονται ένα Σύνταγμα που, μόνο τυπικά, έχουν. Η Βρετανία ουσιαστικά δεν διαθέτει γραπτό Σύνταγμα, με την έννοια πως το μεγαλύτερο μέρος του βασίζεται, εκτός από τους νόμους, σε εθιμικούς κανόνες του πολιτεύματος (conventions). Οι θεσμοί της βρετανικής κοινοπολιτείας ρυθμίζονται βάσει άγραφων κανόνων. Οι γενικές συνταγματικές αρχές, καθώς και κάθε έννοια προσωπικής ελευθερίας, καθορίζονται αποκλειστικά από τα δικαστήρια ή, όπως λένε οι άγγλοι, από την «εξουσία του νόμου» (rule of law). Και παρ΄ όλο που θεσμοί όπως αυτός του πρωθυπουργού ή των υπουργών του (cabinets) δεν υπάρχουν σε κανένα νομικό κείμενο, κανένας στη Βρετανία δεν νοείται να τους παραβεί ή να τους «προδώσει». Χαρακτηριστικό είναι ότι στο πλαίσιο του εθιμικού πολιτικού τους δικαίου κάθε υπουργός που διαφωνεί δημοσίως με τον πρωθυπουργό του οφείλει την αμέσως επόμενη στιγμή να παραιτείται.

Διαθέτουν την πλέον ταξική κοινωνία στην Ευρώπη
Κάθε φορά που υπάρχουν εθνικές εκλογές το έργο των βρετανών πολιτικών αναλυτών και συμβούλων του κάθε κόμματος είναι εύκολο: αρκεί η γνώση της κοινωνικής τάξης των άγγλων εκλογέων προκειμένου να αναλυθεί τόσο η εκλογική τους συμπεριφορά όσο και οι κομματικές τους προθέσεις. Ο βρετανικός λαός έχει τόσο έντονα αναπτυγμένη την ταξική αίσθηση ώστε ευθυγραμμίζεται σχεδόν απόλυτα με το κόμμα που εκφράζει την κοινωνική του θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ηγέτης των Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάμερον αμέσως μετά τη νίκη του στις πρόσφατες εκλογές προσήλθε στηλέσχη του, το αριστοκρατικό κλαμπ του Αγίου Στεφάνουστο Λονδίνο, για να κάνει, ως άλλος Φιλέας Φογκ, την πρώτη του δημόσια δήλωση για το αποτέλεσμα. Η «ταξική ευθυγράμμιση» (alignment) που ενυπάρχει βαθιά στις ρίζες της αγγλικής κοινωνίας καθιστά σαφή σε όλους τη σημασία της ταξικής διαστρωμάτωσης στη Βρετανία.

Μισούν τις αστυνομικές ταυτότητες
Oι αντιδράσεις που δημιουργήθηκαν στη Βρετανία από επώνυμους, ανώνυμους, καθώς και από κινήσεις ακτιβιστών και πολιτών για την επερχόμενη νέα βιομετρική ταυτότητα οδήγησαν τη νέα κυβέρνηση συνασπισμού της χώρας στην απόφαση να «παγώσει» το ενδεχόμενο ψήφισης του σχετικού νομοσχεδίου. Στη νέα κάρτα θα υπήρχε η φωτογραφία του κατόχου, το όνομα, η ημερομηνία γέννησης, η εθνικότητα, το καθεστώς παραμονής στη χώρα (όσον αφορά τους μετανάστες) και ένα ηλεκτρονικό τσιπ στο οποίο θα περιέχονταν κάποια βιομετρικά στοιχεία, όπως δακτυλικά αποτυπώματα και μια ψηφιακή εικόνα του προσώπου του κατόχου της. Με τον τρόπο αυτό όλοι οι ταυτοποιημένοι πολίτες θα βρίσκονταν στη Βάση Δεδομένων της Υπηρεσίας Ταυτότητας και Διαβατηρίων του Ηνωμένου Βασιλείου. «Συμφωνήσαμε τελικώς να μην προχωρήσουμε στην κατεύθυνση αυτή. Νομίζουμε ότι αποτελεί μια σημαντική παραβίαση των πολιτικών ελευθεριών» τόνισε ηνέα βρετανίδα υπουργός Εσωτερικών Τερέζα Μέι.