ΟΛΑ έχουν από καιρό ειπωθεί: για το ανεύθυνο, πελατειακό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα· για τους διαπλεκόμενους συνδικαλιστές και τις αντιδραστικές συντεχνίες· για τον εγωιστικό επιχειρηματικό κόσμο· για τους «δαιμονισμένους» που δολοφονούν και καταστρέφουν· για τα κινήματα των άκρων που καταπατούν δικαιώματα.
Τώρα φτάνει η στιγμή να μετατραπεί η οργή σε σύνεση, η θλίψη να δώσει τη θέση της στην ελπίδα. Οχι αναγκαστικά με την εμφάνιση νέων κομμάτων και ηγετών αλλά σίγουρα με την παρουσία νέων νοοτροπιών. Παρά το φαινομενικό ρήγμα στο κοινωνικό σώμα, πρώτη φορά μετά το 1974 διαμορφώνονται βαθύτερες συναινέσεις για μεγάλες αλλαγές: μικρό, αδιάφθορο και αποτελεσματικό κράτος, προστασία της ελευθερίας και ασφάλειας των πολιτών, κοινωνία ίσων ευκαιριών, απεμπλοκή των κομμάτων από την οικονομία και τη διοίκηση. Διαμορφώνονται επιπλέον και συναινέσεις για αξίες που έμοιαζαν για πάντα χαμένες: εργατικότητα, αξιοπρέπεια, αξιοκρατία και αντι-νεοπλουτισμός. Σήμερα περισσότερο από άλλοτε στη Μεταπολίτευση έχουμε την ευκαιρία να ξαναθέσουμε τα θεμέλια μιας σύγχρονης φιλελεύθερης δυτικής κοινωνίας.
Ο κ. Ν. Μαραντζίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
