Η απεργία των δημοσιογράφων την περασμένη Τετάρτη, το έλλειμμα στην πληροφόρηση που δημιούργησε και η τελική αναστολή της φέρνουν ξανά στη δημόσια συζήτηση τα ερωτήματα: Πρέπει οι δημοσιογράφοι να συμμετέχουν σε γενικές απεργίες; Ποιος θα αναπληρώσει το κενό στην ενημέρωση σε μια ανάλογη περίπτωση; Πώς μπορούν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ να κάνουν το καθήκον τους και να ενημερώνουν τους πολίτες χωρίς ταυτόχρονα να θίγονται τα συνδικαλιστικά δικαιώματά τους;
Την περασμένη Τετάρτη η Αθήνα ζούσε μία από τις μεγαλύτερες πορείες των τελευταίων ετών. Εικόνες από τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έκαναν τον γύρο του κόσμου αφού απεσταλμένοι από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα και δημοσιογραφικούς οργανισμούς του εξωτερικού βρίσκονταν στην καρδιά των γεγονότων. Οι μόνοι που παρέμεναν στο σκοτάδι εξαιτίας της απεργίας των ελλήνων δημοσιογράφων ήσαν οι έλληνες πολίτες που δεν διέθεταν πρόσβαση στο Διαδίκτυο και στα ξένα τηλεοπτικά κανάλια.
Δημοσιογράφοι υποστηρίζουν ότι δεν θα έπρεπε ο κλάδος τους να συμμετέχει σε γενικές απεργίες και μάλιστα σε συγκυρίες όπως οι σημερινές κατά τις οποίες διαδραματίζονται τόσο σημαντικά για το μέλλον της χώρας γεγονότα. «Πιστεύω ότι δεν πρέπει να απεργούμε γιατί είναι ο μόνος τρόπος και για να επικοινωνήσουμε, να καλύψουμε, να δείξουμε τα γεγονότα στον κόσμο ο οποίος δεν συμμετέχει αλλά και επιπλέον για να αποτρέψουμε τη διασπορά ψευδών ειδήσεων που σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές μπορεί να κάνουν πολύ μεγάλο κακό. Μπορούμε να κάνουμε την απεργία μας σε κενό χρόνου», επισημαίνει η κυρία Μαρία Χούκλη, παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ.
«Πάγια και εμπεδωμένη άποψή μου», υπογραμμίζει οδιευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης του ΑΝΤ1 κ. Στρατής Λιαρέλλης, «είναι ότι πρέπει να υπάρχει ενότητα των εργαζομένων όταν αυτοί και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τους θίγονται και πρέπει να διαμαρτυρηθούν, να αντιδράσουν,να παλέψουν,να διεκδικήσουν. Περιεχόμενο όμως αποκτά ο αγώνας και η διεκδίκηση όταν οι πολίτες είναι ενημερωμένοι,συνεπώς είναι απαραίτητο όταν υπάρχουν μείζονος σημασίας αγωνιστικές κινητοποιήσεις οι δημοσιογράφοι να μην απεργούν την ίδια ημέρα αλλά ενδεχομένως την επομένη».
Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να απεργούν μαζί με τους υπόλοιπους εργαζομένους και το έλλειμμα της πληροφόρησης να αναλάβουν να το καλύψουν με έκτακτους μηχανισμούς που θα συγκροτήσουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τους. Ανταποκριτές από ξένα μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι τους ακούγεται αδιανόητο να απεργούν οι δημοσιογράφοι σε ανάλογες περιπτώσεις, αν και, όπως εξηγούν, οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις για απεργίες διαφέρουν από χώρα σε χώρα. «Είναι πρωτάκουστο να απεργούν οι δημοσιογράφοι και μάλιστα σε τέτοιες στιγμές. Σκοπός των δημοσιογράφων είναι να ενημερώνουν τον κόσμο για όσα συμβαίνουν. Μου έκανε εντύπωση ότι κατά τη διάρκεια των γεγονότων έβλεπα κόσμο να μάχεται με αστυνομικούς αλλά δεν έβλεπα συνεργεία από ελληνικά κανάλια. Ως σήμερα δεν μπορώ να θυμηθώ δημοσιογράφους στη Βραζιλία να απεργούν. Βέβαια εκεί οι δημοσιογράφοι αν απεργήσουν κινδυνεύουν άμεσα να απολυθούν», τονίζει η Κλόντια Μασάντο, απεσταλμένη των βραζιλιάνικων εφημερίδων «Ο Globo» και «Diario».
e-αντεπίθεση
Για αρκετές ώρες μεγάλη μερίδα των πολιτών είχε στραφεί στο Διαδίκτυο προκειμένου να ενημερωθεί για όσα συνέβαιναν στο κέντρο της πρωτεύουσας,όπως φαίνεται και αναλυτικά στο πίνακα που ακολουθεί.Βίντεο από κινητά και ερασιτεχνικές κάμερες με σκηνές από τα επεισόδια άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους αρχικά στο Youtube και εν συνεχεία σε όλα σχεδόν τα ελληνικά blogs.Ωστόσο ο ενημερωτικός ρόλος του Διαδικτύου,παρ΄ όλο που αναδεικνύεται ως σημαντικός,εμπεριέχει και τον κίνδυνο της πρόκλησης ακόμη μεγαλύτερης σύγχυσης,δεδομένου ότι κυρίως στα μπλογκ ουδείς ελέγχει την αξιοπιστία των ειδήσεων που μεταδίδονται.
