Η κίνηση της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη και η ίδρυση νέου κόμματος θεωρούνται αρχή πολιτικών εξελίξεων. Το ζήτημα είναι αν αυτές οι εξελίξεις θα αλλάξουν ριζικά το πολιτικό σκηνικό επηρεάζοντας τη λειτουργία του ελληνικού κράτους, την οικονομία της χώρας και την κοινωνία. Θα το δούμε. Αλλά προς το παρόν τίποτε τέτοιο δεν διαφαίνεται. Η κυρία Μπακογιάννη είναι μια παραδοσιακή πολιτικός η οποία γαλουχήθηκε σε μια παραδοσιακή ελληνική πολιτική οικογένεια και πολιτεύεται με τον κλασικό «πατροπαράδοτο» ελληνικό τρόπο του πολιτεύεσθαι: με το ρουσφέτι, την εξαγορά ψηφοφόρων, τους ημετέρους, την αναξιοκρατία, τον νεποτισμό, τη διαχείριση του κρατικού χρήματος. Ο,τι ακριβώς κάνει και ο κ. Σαμαράς που κράτησε το κόμμα της ΝΔ για λογαριασμό των καραμανλικών και έδιωξε τους μητσοτακικούς (περιμένουν ένα νεύμα της κυρίας Μπακογιάννη για να φύγουν). Τέτοιοι πολιτικοί δεν αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό. Το μεταμφιέζουν για να επιβιώσει και να παραμείνει το ίδιο αδυσώπητο και επικίνδυνο για την κοινωνία και τη χώρα. Αλλο είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι να απαγκιστρωθεί ο πολιτικός κόσμος από την πελατειακή σχέση με τους ψηφοφόρους. Να λειτουργεί το κράτος. Να λειτουργούν η Δικαιοσύνη και οι θεσμοί. Να ελεγχθεί το σπάταλο Δημόσιο και να παταχθούν η διαφθορά και η διαπλοκή. Να γίνει ο ιδιωτικός τομέας ανταγωνιστικός και να βελτιωθούν οι υπηρεσίες του Δημοσίου. Να είναι αποτελεσματικό το κοινωνικό κράτος και η Παιδεία.
Αυτά και πολλά άλλα είναι τα ζητούμενα και καμία σχέση δεν έχουν αυτά με τις εσωτερικές καραμπόλες των κομμάτων. Η κυρία Μπακογιάννη έκρινε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνει μια κίνηση ώστε να σταθεί απέναντι σε ένα κόμμα στο οποίο η ίδια δεν είχε κανένα μέλλον. Η κυρία Μπακογιάννη θέλει να γίνει πρωθυπουργός και υπό τον Σαμαρά δεν θα γινόταν. Κάνει λοιπόν ένα νέο κόμμα ελπίζοντας ότι στις επόμενες εκλογές, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, θα παίξει η ίδια και το κόμμα της ρυθμιστικό ρόλο.
Η Βουλή πρέπει εν συνόλω, με τη συμφωνία όλων των πολιτικών αρχηγών ή εν πάση περιπτώσει με τη συμφωνία κάποιων εξ αυτών, να αποφασίσει να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο. Να καθαρίσουν όλοι μαζί τα του οίκου τους για να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και με το κεφάλι ψηλά και όχι να κρύβονται όπως σήμερα. Αυτό απαιτεί ο λαός: κάθαρση, διαφάνεια, δικαιοσύνη, αξιοκρατία. Είναι αδιάφορο αν η κυρία Μπακογιάννη θα φτιάξει ένα νέο κόμμα για να ξαναμπεί στον χάρτη. Αυτό αφορά μόνο την ίδια.
